นิราศเพชรบุรี ตอน ก่อนนิทรา : จากประตูน้ำพระอินทร์-รังสิต

ขายบริการทุกสาขาวิชาชีพ

เวลา ๑๒.๐๐ น. ของวันจันทร์ที่ ๑๐ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๙ ผมเดินทางออกจากที่พัก มุ่งหน้าไปทางรังสิตด้วยรถโดยสารประจำทาง เมื่อถึงหน้าเมเจอร์รังสิต จึงลงจากรถประจำทางก้าวย่างขึ้นรถตู้รังสิต-สายใต้ ใจจริงๆ ไม่เคยพึงพอใจกับรถตู้สายนี้นัก เพราะผู้ให้บริการจะใช้วาจาตลอดถึงกิริยาต่างๆ เสมือนผู้ใช้บริการจะต้องอยู่ใต้อำนาจเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เคยคิดเหมือนกันว่า หากผู้รับผิดชอบเกี่ยวกับการขนส่งจะนำผู้ประกอบการรถตู้ไปอบรมนิสัยใจคอเสียก่อนจะเป็นการดีอย่างยิ่ง อีกอย่างหนึ่ง รถที่นำมาให้บริการน่าจะมีความปลอดภัยมากกว่าที่เป็นอยู่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ารถทุกคัน ผู้ให้บริการทุกคนจะเป็นอย่างนั้น เพียงแต่ผมจะพบเจอเรื่องที่กล่าวออกไปนั้นบ่อยและเป็นประจำ อย่างไรก็ตาม เหตุผลที่ผมจำเป็นต้องใช้บริการรถตู้เพราะ รวดเร็ว ไม่ต้องเหนื่อยนานนักกับการเดินทางในเมืองที่คับคั่งด้วยผู้คน แม้รถจะเก่าแต่ก็ไม่หนักใจเท่ากับผู้ให้บริการที่ไม่ได้รับการฝึกฝนอบรมมาก่อน แต่ก็พูดยากอีกนั่นเอง ในเมื่อผู้ใช้บริการบางคนไม่รู้ระเบียบ กติกา มารยาท อาจเป็นผลให้ผู้ให้บริการกลายเป็นคนดุร้ายด้วยก็เป็นไปได้