บทกลอน..ไว้สอนใจ

อยากจะรวบรวมกลอนดีๆ ไว้ดู ไว้เตือนสติตนเอง และเผื่อแผ่คนอื่นด้วย มีกลอนมาฝากค่ะขอขอบพระคุณท่านที่ส่งมาให้พอลล่าค่ะ

 

" ใครรักใครชังช่างเถิด  ใครชูใครเชิดช่างเขา 

ใครด่าใครบ่นทนเอา  ใจเราร่มเย็นเป็นพอ "

"พระสมุทรสุดลึกล้น คณนา
สายดิ่งทิ้งทอดวา หยั่งได้
เขาสูงอาจวัดวา กำหนด
จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง"

 

         " ภูเขาทั้งแท่งล้วน ศิลา
          ลมพายุพัดพา บ่ขึ้น
          สรรเสริญ แลนินทา คนกล่าว
          ใจปราชญ์ฤาเฟื่องพื้น ห่อนได้จินต์จล "

"ใจชนใจชั่วช้า โฉงเฉง
ใจจักสอนใจเอง ไป่ได้
ใจปราชญ์ดัดตามเพลง พลันง่าย
ดุจช่างปืนดัดไม้ แต่งให้ปืนตรง"

         ไม้ค้อมมีลูกน้อม นวยงาม
          คือสัปบุรุษสอนตาม ง่ายแท้
          ไม้ผุดังคนทราม สอนยาก
          ดัดก็หัก แหลกแล้ ห่อนรื้อโดยตาม

"อย่าเพราะความท้อแท้จึงแพ้พ่าย
แม้นเหน็ดหน่าย เหนื่อยนัก จงพักเสีย
ตราบเมื่อกาย และใจ หายอ่อนเพลีย
สูงก็เตี้ย ไกลก็ใกล้ ใช่ยากเย็น"

[ฉลอม]

ชอบจังเลยค่ะ  ก็เลยอยากฝากกลอนมาบ้าง

" ชีวิต  มิใช่  ความฝัน

สิ่งอัน  ที่ควร  ใฝ่หา

หลายสิ่ง  รอบกาย  นำพา

คุณค่า  แห่งความ  เป็นคน

ท้อแท้  ชีวิต  วันนี้

กี่ปี  จึ่งบรร  ลุผล

ชีวิต หากไม่  อดทน

จะอยู่  เป็นคน  อย่างไร"

[paula]

ชอบจังเลยค่ะ