เสียงเห่าหอนจากสุนัขบ้านท่าแร่


บรรยากาศอบอ้าวกับมิตรภาพที่เปราะบาง

     6 เมษายน 49 การเดินทางเริ่มต้นอีกครั้งหลังจากเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจากเมื่อวาน อากาศช่างร้อนเหลือเกินสำหรับวันนี้ ผมยังคงเดินลัดเลาะตามบ้าน ตามรั้วบ้านชานเมืองเหมือนเคยเพราะเป็นคนที่หลงใหลในการเดินเท้าจริงๆ เป็นที่สังเกตุของผมเองว่าทุกครั้งในการเดินทางของผมเองนั้นในดินแดนหมู่บ้านของชุมชนอีสาน ผมมักได้พบมิตรภาพของชาวบ้านในชุมชนนั้นๆอยู่ตลอดเวลา มีการทักทาย พูดคุย เรียกกินข้าว ดื่มน้ำ แทบทุกบ้านที่เดินผ่าน แต่ทำไมที่ท่าแร่ผมกลับไม่ได้มิตรภาพเช่นเคย หรือว่าผมมีสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ต่อการคบหา หรือมีความบกพร่องทางหน้าตา หรือ...หรือ....อะไรอีกหลายร้อยเหตุผลที่ผมเป็นต้นเหตุของความไม่พอใจ จนมาถึงบางอ้อเมื่อได้พูดคุยกับผู้นำชุมชนท่านหนึ่งในหมู่บ้านว่าสิ่งที่ผมพานพบมานั้นมันมาเนื่องจากความไม่ไว้วางใจของคนในชุมชนที่มีต่อผู้ที่สะพายกล้อง ถ่ายโน้นถ่ายนี่และซักถามเรื่องราวมากมายโดยเฉพาะการบริโภคเนื้อสุนัขของชุมชนเพราะว่าอีกไม่กี่วันต่อมาเรื่องราวเล่านั้นจะปรากฏตามหนังสือหรือไม่ก็สารคดที่โจมตี มันเลยเป็นด่านปราการต่อการสร้างมิตรภาพต่อผู้มาเยือน และมันเป็นอย่างนั้นทุกครั้งไป

     ในขณะที่ผมเดินผ่านบ้านแต่ละหลังไปเสียงสุนัขยังคงเห่าหอนเสียงดังทักทายแขกที่แปลกหน้า ผมเดินอย่างไม่สนใจต่อมิตรภาพที่มันทักทายแต่ผมกับเจ็บแปลบบริเวณขาหน่องด้านซ้ายขึ้นมาทันที่อย่างไม่รู้ตัว ........ผมโนสุนัขกัดครับ

คำสำคัญ (Tags): #uncategorized
หมายเลขบันทึก: 24378เขียนเมื่อ 18 เมษายน 2006 18:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 14:45 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)
เล่าเรื่องนี้ให้ฉันฟังแล้วแต่ก็ดีที่เอามาเล่าที่นี่อีกครั้งคนอื่นจะได้รู้งัยว่าทำงานข้ามวัฒนธรรมมันยากแค่ไหนเหมือนฉันบ่นเรื่องผ้าลาวที สปป.ลาวนั้นล่ะ ยากมากต้องใช้เวลา โชคร้ายเด้อที่โดนหมากัด
อย่าลืมไปฉีดยากันสุนัขบ้าเน้อ เดี๋ยวจะได้อ่านบันทึกโหยหวนจากโรงพยาบาลแทน(เป็นห่วงดอกจึงหยอกเล่น ฮิ ฮิ)

ขอบคุณครับ ตอนนี้ฉีดเข็มที่3แล้วเหลืออีก2เข็ม ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด(นึกว่าฉีดรอบสะดือ จริงๆแล้วที่ต้นแขน)

ขอรายละเอียดในการเดินทางไปหลวงพระบางด้วยค่ะ เช่น เบอร์โรงแรม  ร้านอาหาร สถานที่ที่ไม่ควรพลาด งบประมาณในการอยู่ 4 วัน 3 คืนด้วยค่ะ  มีที่ไหนน่าสนใจบ้างช่วยบอกด้วยนะคะขอบคุณมากค่ะ

สำหรับการเดินทางไปหลวงพระบางนั้นมีหลายรูปแบบผมไม่ทราบว่าคุณต้องการแบบไหน ผมจะสรุปอย่างคร่าวๆแล้วกันนะครับ

1.เดินทางไปทางเวียงจันทน์ไปได้3วิธีการ

1.1นั่งรถโดยสารประจำทางจากเวียงจันทน์ไปหลวงพระบาง

-แบบนี้ลมโชยไปเรื่อยๆไม่รีบร้อนเหมือนนั่งรถหวานเย็นในเมืองไทย สภาพรถไม่ดีนักไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไหร่แต่ถ้าคุณชอบลุยๆมันๆเฮๆขอแนะนำครับส่วนมากคนที่เดินทางแบบนี้มักจะตีตั๋วระหว่างทางแวะพักผ่อนที่วังเวียงก่อน เหมือนอำเภอปาย ที่แม่ฮ่องสอนสักคืนสองคืนแล้วค่อยต่อรถอีกที เพราะเป็นทางผ่านไปหลวงพระบางอยู่แล้ว ค่ารถถูกและประหยัดเป็นแบบชาวแบคแพรคนิยมกัน

1.2ต้องการแบบถึงเลยทันใจมีรถบริการจากเวียงจันทน์-หลวงพระบางเป็นรถตู้ปรับอากาศ ค่าตั๋วแพงหน่อยผมจำไม่ได้แล้วไม่น่าจะต่ำกว่า 500 บาท

1.3ทางเครื่องบิน ค่าบริการไม่รู้จริงๆไม่เคยนั่งและไม่ชอบด้วยแต่คนที่เคยนั่งเล่าให้ฟังว่าเป็นเครืองบินขนาดเล็ก

2.ไปทางเชียงของ จ.เชียงราย นั่งเรือ แล้วแต่จะชอบแบบด่วน หรือ เรื่อยๆ

2.1แบบเรือด่วน หางยาว คงเคยเห็นที่เวลานั่งจะต้องใส่หมวกกันน็อค ไม่ค่อยแนะนำเท่าไหร่ ไม่ปลอดภัยเลย จริงๆน่ะ แต่ถ้าคุณชอบเสี่ยงก็น่าลอง

2.2แบบเรือสินค้า เรื่อยๆเลียบๆเคียงชื่นชมธรรมชาติริมสองฝั่งแม่นำโขง ไม่มั่นใจว่าคุณเคยดูหนังเรื่องสตรีเหล็ก2 ที่เขานั่งเรือเดินทางไปเชียงตุงนั้นแหละใช่เลย เดินทางประมาณ 2วัน 1คืนค่าใช้จ่ายไม่แพงมากนัก จำไม่ได้แล้วเช่นกัน

3.นั่งแบบสบายเย็นใจแต่ไม่สบายกระเป๋าตังค์ก็บางกอกแอรเวย์ผมไม่ทราบเรื่องราคา

 4.สำหรับแหล่งท่องเที่ยวและที่พักนั้นแล้วแต่อัธยาศัยมีตั้งแต่หลัก100ยันหลัก10000 บาทแล้วแต่การสรรหาว่ามีมากน้อยแค่ไหนเราสามารถสอบถามผู้คนแถวนั้นได้หมด สามล้อก็ถามได้ ถ้าจะให้ดีแบบว่าไม่อยากอยู่ห่างแหล่งกินแหล่งเที่ยวและโดยเฉพาะแหล่งชอบปิ้งควรจะหาที่พักแถวถนนสายหลักของเมืองผมจำช่อถนนไม่ได้จริงเพราะไปทุกครั้งมักใช้ความจำจิตสำนึกระลึกได้เท่านั้นเอง เอาแบบนี้แล้วกันบอกสามล้อว่าไปถนนเส้นพิพิธ๓ณฑ์หรือตำหนักหลวงแล้วกัน สำหรับการเดินทางในการท่องเที่ยวในหลวงพระบางมีหลายวิธี

4.1เช่าจักรยานหรือมอไซค์เหมาะสำหรับแหล่งท่องเที่ยวในเมืองแต่ถ้าคุณชอบเที่ยวดูวิธีชีวิต ผมแนะนำให้เดินครับเพราะจริงๆแล้วแหล่งท่องเที่ยวเดินชมได้สะบายอยู่ติดๆกันเอเนเมืองมีแผนที่ขาย

4.2นั่งรถสามล้อไปหลายคนจะคุ้มเพราะช่วยกันแชร์ในกรณีที่เที่ยวไกลออกจากตัวเมืองเช่นบ้านช้างไฮ่

4.3นั่งเรือเที่ยวถ้ำติ่ง ราคาแล้วแต่ต่อรอง พวกมากยิ่งดีเหตุผลเหมือนข้อสอง

5.แหล่งท่องเที่วที่ไม่ควรพลาดสำหรับคนทั่วไปเขาเที่ยวกัน

5.1วัดเชียงทอง

5.2พิพิธภัณฑ์

5.3ถ้ำติ่ง

5.4ตลาดม้ง

5.5แหล่งชอบปิ้งผ้าแถวที่คุณพักนั้นแหละบริเวณถนนหลัก

5.6วัดพูสี

5.7ตลาดสด

5.8ยามเช้าอย่าลืมตักบาตรข้าวเหนียวนะครับดปรดแต่งกายให้กลมกลืนกับวัฒนธรรมชุมชนนะครับเพราะว่าคุณจะได้ภาพบรรยากาศแห่งความทรงจำที่ดีเมื่อย้อนไปกว่า50ปีที่ผ่านมาที่เราไม่พบเห็นในเมืองไทยแล้ว(หน้าหนาวจะสวยงามยิ่งนัก)

แต่ถ้าคุณอยากเที่ยวให้มันส์กว่านั้นคือทุกซอกทุกมุมของเมืองล้วนแล้วแต่มีความยามไม่แพ้กัน ผมไปแต่ละครั้งยังไม่เบื่อเลยมันช่างสวยงามจริงๆจริงๆน่ะ

6.สำหรับงบประมาณผมเที่ยวแบบสบายแบบแบคแพค 7วัน ผมใช้เงินประมาณ 5000บาท รวมทั้งซื้อของฝากแล้วนะครับ รวมทั้งเหลือเงินมาถึงด่านไทยแล้วพอดี แต่นั้นแหละเดี๋ยวนี้อะไรๆก็เปลี่ยนไปหมดเพราะว่าราคานำมันแพง สำหรับ 3คืน 4 วัน สำรองเงินไว้แล้วกัน ประมาณไม่น่าจะต่ำกว่า5000-7000 บาทไม่น่าจะเหลือขาดนะครับ ตรงนี้ผมไม่รูว้าจะประเมนอย่างไร บางที่มันอาจจะใช้น้อยกว่านี้ถ้าคุณรู้จักวางแผนดีๆเพราะว่าคนที่หมดเงินเยอะนั้นมักขาดการวางแผนที่ดีก่อนการเดินทาง เออแต่ว่าคุณมี passport แล้วใช่มั้ยครับเพราะต้องใช้เดินทางไม่สามารถใช้border passได้แต่ไม่มีค่าvisa ถ้าจะเดินทางจริงๆค่อยว่ากันอีกทีนะครับ มันมีรายละเอียดอีกเยอะแต่ถ้าคุณไม่จริงจังมากนักท่องเที่ยวแบบไม่รู้อไรมันก็สนุกไปอีกแบบ

 

 

ละเอียดดีจัง  ขอบคุณมากค่ะ 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท