รัฐนาวาของผู้บริหาร ตั้งแต่ผมเข้ามาอยู่ ณ มหาวิทยาลัยท้องถิ่นแห่งนี้ มีวาระการบริหารงาน 4 ปี ตั้งแต่ปี พ.ศ.2547 - 2551 เป็นเรื่องน่าแปลกใจมากที่ผู้บริหารเกือบทุกชุดไม่ว่าจะเป็นระดับมหาวิทยาลัย หรือ ระดับคณะ เวลาประชุมบุคลากร ประชุมย่อยต่าง ๆ แทบไม่มี "การบันทึกการประชุม" ให้เห็นเลย
ผมใช้ชีวิตการทำงานในมหาวิทยาลัยมาหลายแห่งไม่เคยมีที่ไหนที่ไม่ให้ความสำคัญกับ "บันทึกการประชุม" แม้แต่ที่เดียว ยกเว้น มหาวิทยาท้องถิ่น นี่แหละที่ประหลาดกว่าเพื่อน
ในวาระการบริหารของผู้บริหารชุดปัจจุบันนี้ จะจัดให้มีการประชุมบุคลากรทุกระดับในต้นภาคเรียน ๆ ละ 1 ครั้ง (ซึ่งถือว่า น้อยมาก) บุคลากรไม่ต่ำกว่า 500 คน มีทั้งสายวิชาการและสายปฏิบัติการ อีกทั้งหลายสถานะ เช่น ข้าราชการ ลูกจ้างประจำ ลูกจ้างชั่วคราว พนักงานราชการ พนักงานมหาวิทยาลัยทั้งสองสาย
4 ปีที่ผ่านมา ... อธิการบดีขึ้นมาเป็นผู้บรรยายเรื่องราวต่าง ๆ แล้วก็จะมีบุคลากรที่สงสัยได้ลุกขึ้นมาถามไถ่ หลายครั้งเป็นเรื่องที่น่าสนใจอย่างมากที่สามารถนำไปใช้ประกอบการบริหารงานและพัฒนาของมหาวิทยาลัยได้ แต่ก็ไม่เคยมี "การบันทึกการประชุม" มีแต่การนำ PowerPoint ขึ้นเว็บไซต์งานเลขาฯ ให้บุคลากรเข้าไปอ่านเท่านั้น ... แปลกเหลือเกิน
หากเป็นการประชุมระดับคณะ (คณะผลิตครู) ก็เหมือนมหาวิทยาลัยเปี๊ยบ คือ ประชุมบุคลากรทั้งคณะในต้นภาคเรียน ๆ ละ 1 ครั้ง (ผมไม่แน่ใจว่า งานของคณะจะขับเคลื่อนด้วยผู้บริหารไม่กี่คนได้อย่างไร) แถมยังไม่เคยมี "การบันทึกการประชุม" เช่นกัน ... บริหารงานเหมือนกันเปี๊ยบอีกล่ะ
ผมเองก็พยายามคิดวิเคราะห์ถึง "วัฒนธรรมองค์กร" ประหลาด ๆ ดังกล่าว
ประโยชน์ของ "การบันทึกการประชุม" ทุก ๆ ครั้ง ทุก ๆ คณะกรรมการ
หากไม่มี "การบันทึกการประชุม" ล่ะ
เท่าที่ผมลองคิดต่อว่า เหตุใดผู้บริหารจึงไม่ให้ความใส่ใจและความสำคัญใน "การบันทึกการประชุม" ?
ถึงแม้ว่า "การบันทึกการประชุม" จะดูเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ขี้ปะติ๋วของผู้บริหาร ... หากแต่เป็นจุดเริ่มต้นและเครื่องมือสำคัญที่ทำให้ประชาคมได้มีส่วนร่วมกับการพัฒนามหาวิทยาลัยเพียง "ความคิดเห็นอย่างมีส่วนร่วม" เท่านั้นก็ตาม
แต่ด้วยความกลัวของผู้บริหารเอง ทำให้ประชาคมมองว่า ผู้บริหารกำลังมุบมิบ ๆ ทำอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้ เกิดความหวาดระแวงซึ่งกันและกัน ทำให้องค์กรสั่นสะเทือน ไม่ต่างจากการมีสีเสื้อคนละสีเท่าไหร่นัก
ถึงเรื่องจะเล็ก ๆ แต่ไม่อาจมองข้ามได้ ครับ
มีความคิดเห็นใด ๆ หรือไม่ครับ
บุญรักษา คนดีครับ :)
กำลังนั่งคิดงานงานหนึ่ง สมองกำลังล้าพอดีมาเจอบันทึกอาจารย์คะ ขอเป็นคนแรกเลยแล้วกันที่รร.มีทั้งบันทึกการประชุมครั้งที่ผ่านมา และหัวข้อในวาระการประชุมครั้งใหม่แจกทุกครั้งที่มีการประชุม มีเจ้าหน้าที่รับผิดชอบพิมพ์แจก และเมื่อประชุมเวลามีข้อเสนออะไรเราก็บันทึกต่อของแต่ละคน แล้วทุกคนต้องเก็บรวมเอาไว้ทุกครั้ง เวลาตามงานที่ได้รับมอบหมายก็สะดวกค่ะ ประโยชน์ของบันทึกการประชุมมีอีกเยอะ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีการลืมนะคะ
น้ำจากเขื่อนอุบลรัตน์ จ. ขอนแก่น มุมมองจากภูเก้า ค่ะ เอาใจช่วยคนดีๆ ค่ะท่าน
ลืมด้วย เจตนา หรือ ไม่เจตนา ดีล่ะครับ คุณครู ทรายชล :) ...
ที่ไหนเค้าก็มีทั้งนั้นแหละครับ ... เพิ่งเจอเหมือนกันครับ เป็นกันทุกระดับ กำลังจะกลายเป็น "วัฒนธรรมองค์กร" อยู่แล้ว ครับ
ขอบคุณมากครับ ... น้ำเย็นดีครับ :)
มีเพื่อนแต่ไม่แท้ทีเดียว ที่โรงเรียนมีบันทึกการประชุมโดยที่ครูไม่ต้องเข้าประชุม ใช้บอกปากต่อปาก และมีคนเอาสมุดรายชื่อมาให้เซ็น แต่พอมีเรื่องสำคัญๆ ก็จะแจ้งเฉพาะคนที่มีชื่อเท่านนั้น คนอื่นเซ็นรับทราบเป็นหลักฐษน
อาจเพราะมหาวิทยาลัย ไม่ต้องตรวจสมุดบันทึกการประชุมมั๊ง แต่ตามโรงเรียนต้องมีหลักฐาน แฮะๆ
(เอาไว้ทำรายงาน อิอิ.. สนุกไม๊หละคะ ที่นี่... ประเทศไทย)
วงการศึกษาไปไม่ถึงไหน ก็มีสาเหตุมาจากเหตุหลายๆประการ และสาเหตุเหล่านั้นถูกมองข้าม จนกลายเป็นวัฒนธรรมการมอง
อันที่จริงเชื่ออย่างที่ท่านอ.กล่าวนะคะว่า สมุดบันทึกการประชุมนั้นเป็นร่องลอยการทำงาน ทั้งความล้มเหลว และความสำเร็จ ที่ล้วนนำไปสู๋การพัฒนาที่ดีในอนาคต ...
สามารถนำไปเป็นข้อมูลเพื่อแก้ปัญหาได้จริงตามหลักวิชาการ และตามแนวทางที่พระพุทธองค์ทรงชี้แนะ
แต่ความเป็นจริงที่พบเห็นมันคนละเรื่อง และปัญหาต่างๆจะถูกแก้โดยคำสั่งเบื้องบนสั่งการมา เพื่อสนองนโยบาย..
ขอบคุณค่ะ
วันนี้ คุณ krutoi ร้อนแรงในหลาย ๆ ประเด็นที่ผมเขียนไว้ (ร้อนแรงเช่นกัน) ครับ ... ที่นี่ประเทศไทย กำลังจะกลายเป็นที่อยู่ของคนที่เห็นแต่ตัวเองและครอบครัวเท่านั้นครับ
ผมวิเคราะห์ไว้ดังนี้แล้ว ... ยังมีอีกหลายประเด็นครับ ที่น่าสนใจในวิธีการไม่ใส่ใจพวกนี้ อันนำมาซึ่งความล่มสลายขององค์กรในอนาคต
น่าสมเพทเวทนามาก ๆ ครับ :)
ขอบคุณครับ
ยังมี แบบนี้ อยู่อีกหรือ ฮ่าๆ ไม่มีการบันทึก ให้มันหายไปอย่างไร้ร่องรอย เหมือนอาจารย์ว่า เลย ^^
อิ อิ ด้วยครับ ท่านอาจารย์ตี๋ ครูgisชนบท ;)...
บล็อกนี้ ... คำหนักหน่อยนะครับ แต่จริงทุกคำ
ขอบคุณครับ ;)
• ปี ๒๕๕๔ แล้ว ดูเหมือนบันทึกการประชุม ก็ยังคงไม่มี...อีกหรือคะ?อาจารย์
• ข้องใจเล็กน้อยว่า อาจารย์ไม่มีสิทธิ์ ไม่มีโอกาสนำเสนอความคิดเห็นดีๆแบบนี้เข้าที่ประชุมหรือคะ?
• ข้าพเจ้าควรภูมิใจ ที่ได้อาสาทำหน้าที่"บันทึกการประชุม"ขององค์กร เพราะ...
ประโยชน์ของ "การบันทึกการประชุม"
ขอบคุณมากค่ะ
(แม้ตอนนี้ ต้องวางมือและเสนอให้ที่ประชุม กำหนดผู้รับผิดชอบใหม่ ก็ล้วนเป็นไปเพื่อการขับเคลื่อนองค์กรที่สมบูรณ์กว่ายังเห็นคุณค่าของการทำงานแบบมีส่วนร่วมค่ะ)
ไม่มีการบันทึกเป็นทางการครับ คุณ หญ้า @ แสนฝน ;)...
ไม่มีปรากฎการณ์ใด ๆ ที่บอกว่า ผู้บริหารให้ความสนใจนัก ดังที่เหตุผลที่ผมได้เขียนไว้ในบันทึกครับ
ส่วนใหญ่คนเหล่านี้เป็นเพียงแค่ "นักการเมือง" ในร่างครูบาอาจารย์ทั้งนั้น
วิธีการคิดจึงเพียงแค่ "เพื่อตัวเอง" เท่านั้น
บันทึกการประชุม สิ่งเล็ก ๆ ที่สะท้อนอะไรบางอย่างครับ ;)...
ขอบคุณมากครับที่เข้ามาพรวนบันทึก ;)...
หุหุหุ ที่โรงเรีียนก็ประชุมเทอมละสองครั้ง ประชุมเปิดกับประชุมปิด
แต่ประชุมระดับหัวหน้างาน หัวหน้ากลุ่ม หัวหน้าฝ่าย ทุกสัปดาห์
ประชุมกลุ่มสารฯตามสมควร...(กลุ่มสาระฯที่อยู่ก็ถือว่าบ่อย)
แต่การมีส่วนร่วมดูเหมือนจะมี..ในการแสดงความคิดเห็น...แต่ก็..ไม่ค่อยชัดเจน..
ถามว่าประชุมประจำกลุ่มสาระฯ เรื่องที่เสนอจะขึ้นไปถึงระดับผู้บริหารไหมน๊า...555
นั่นสินะ น้องคุณครู เทียนน้อย ;)...
เรื่องจะเดินทางไปถึงไม๊น้า
คงต้องถาม "สื่อกลาง" เหล่าหัวหน้าทั้งหลายว่า เรื่องใดเป็นประโยชน์แก่ตน น่าจะถึง เรื่องใดทำลายภาพลักษณ์ของตน คงถูกตัดตอน เก็บเข้าลิ้นชักไป
เอ ใครเป็น "สื่อกลาง" หนอ '_'
ขอบคุณมากครับที่เข้ามาพรวนบันทึกให้พี่ ;)...