ช่วงนี้ดิฉันยุ่งมาก ก็คงเหมือนกับเพื่อนๆครูทั้งหลาย ส่วนท่านที่ทำเสร็จแล้ว ก็น่าจะสบายใจไปได้ แต่ท่านที่ยังไม่เสร็จก็คงเหมือนกับดิฉัน ที่หลับไม่ลง กังวล วิตก เป็นห่วง
สิ่งที่น่าจะเป็นอุทาหรณ์สำหรับดิฉันเอง ก็คือ การใจเย็นมากเกินไป ทั้งๆที่หลายๆคนบอกว่างานที่ดิฉันทำมาโดยตลอดนั้น สามารถหยิบเอามาทำผลงานได้ตั้งหลายอย่าง จะด้วยสาเหตุที่เราไม่เคยคิดว่าจะทำผลงาน เพราะถือว่าหน้าที่ของครูคือการสอนให้ดีที่สุด เลยไม่คิดว่าสิ่งที่เราทำมาโดยตลอดคือผลงานที่หยิบต้องได้
กว่าจะมาคิดและหยิบออกมาได้ก็เกือบสายอย่างนี้เอง ทั้งๆที่พี่ๆเพื่อนๆก็บอกมาตลอด เป็นเพราะว่า เรางงไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี ต้องขอขอบคุณในความปรารถนาดีของเพื่อนๆร่วมวิชาชีพที่ชี้แนะ และแนะนำ จนมาวันนี้ถึงแม้ว่าเกือบจะสาย แต่ก็สามารถจับต้นชนปลายได้แล้ว
เมื่อถึงตรงนี้ก็ถึงรู้ว่า งานที่เราตั้งใจทำให้เด็ก มันก็กำลังย้อนมาทดแทนให้เราแล้ว คงไม่ต้องรอผลตอบแทนที่ชาติหน้าก็ได้ ดิฉันเห็นแล้วว่าถ้าเราตั้งใจทำ ผลจะปรากฏแน่นอน
ไม่ว่าจะเป็นงานสอน หรืองานกิจกรรม ถ้าเราทำจริงมันคือผลงานของเรา ดิฉันภูมิใจมากเมื่อดูผลงานที่ทำออกมา มันคือของจริงที่เราได้สอนและทำจริง มันได้ใช้จริงกับนักเรียน
หลายๆคนบอกกับดิฉันว่าในบางครั้งจะหาภาพหลักฐานยากมาก ก็คงจะหลายสาเหตุ เช่นไม่ได้ถ่ายไว้ หรือไม่ได้เก็บไว้ บางครั้งก็ไม่ได้ทำอะไรเลย บทเรียนตรงนี้ดีมาก ที่ดิฉันจะไม่ค่อยขาดไม่ว่าจะในเรื่องใดๆ อันนี้ก็คงเนื่องมาจาก เราจะทำในทุกเรื่องที่เป็นหน้าที่ หรือได้รับคำสั่งให้ทำอะไรก็จะปฏิบัติตาม
เราเป็นครู เป็นข้าราชการ ถ้าเราทำทุกอย่างครบ ปัญหาก็ไม่ค่อยมี ที่สำคัญเวลาต้องการดูผลงาน เราก็จะมีทุกครั้ง แต่ก็มีบางครั้งพลาดไปเหมือนกัน คือเราเป็นเจ้าของกล้องและชอบเก็บบันทึกภาพอยู่แล้ว แต่บางครั้งลืมบันทึกภาพของตัวเอง หลายๆกิจกรรมเหมือนไม่มีผลงาน หากจะเอาหลักฐานจากภาพถ่าย
ไม่ว่าจะเครียด หรือจะยุ่งเพียงใด ดิฉันก็มี สิ่งให้เพลิดเพลินใจได้เสมอ คือชมรมฯและลูกๆที่แวะเวียนมาหา บางคนก็มาเก็บกวาดชมรมฯบ้าง บางคนก็มาช่วยล้างถ้วยล้างจาน เก็บกวาดบ้าน ทำแปลงผักสวนครัว ดูแลแพะในฟาร์ม สิ่งเหล่านี้ทำให้ความรู้สึกดีม
นำภาพกิจกรรมมาให้ท่านชมเพลินๆ
บรรยากาศที่โรงเรียน
นี่แหละค่ะชมรมฯใช้แบบพอเพียง
หนูไม่หิว แต่แพะหิว
พักเที่ยงหนูก็จะมาเอาผักที่นี่ค่ะ
จะกินส้มตำ มะละกอก็มี
จะกินปลาย่าง ก็มีค่ะ
หนูกวาดจริงๆนะค่ะ..ครูถ่ายภาพไว้เป็นพยาน
นี่หนูเตรียมดินไว้ทำเตาเผาถ่าน
ไม่ได้ทำข้าวหลามนะค่ะ..ที่หน้าใสแบบนี้หนูใช้สบู่นมแพะผสมถ่านชีวภาพค่ะ
คนละไม้คนละมือ ร่วมด้วยช่วยกัน
นี่ก็ไม่ใช่รถไฟ แต่เป็นเตาเผาถ่านชีวภาพ
หนูภูมิใจในผลงานมากๆ
น้ำส้มควันไม้ในอัตราส่วนผสมน้ำที่แตกต่างกัน
ถ่านชนิดต่าง และเอาน้ำส้มควันไม้มาใช้จริง แผลที่นมแพะหาย
หนูฝ่ายน้ำหมักชีวภาพ
สบู่นมแพะสมุนไพร
หน้าตาของสบู่
จากกรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์
หนังสือรับรองมาตรฐานจังหวัด
ส่วนท่านที่ต้องการสั่งซื้อสบู่ ก็สั่งได้ที่ชมรมฯสั่งเข้ามาที่อีเมล์ หรือฝากเบอร์โทรกลับที่อีเมล์
รายได้ส่วนหนึ่งจะเป็นสวัสดิการของนักเรียนในชมรมฯค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครูมีนา
สวัสดีครับอาจารย์ เราคนไทยมีพ่อของแผ่นดินที่ยิ่งใหญ่ ขอชื่นชม ชมรมตามรอยพ่อ มีโอกาสจะขออนุญาตมาเยี่ยมชม นะครับ
สวัสดีค่ะ...ขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง...ชื่นใจและมีกำลังใจมากที่สุด ขอบคุณที่ให้ความไว้วางใจในคุณภาพของผลิตภัณฑ์ของทางชมรมตามรอยพ่อ ถ้าท่านมีโอกาสเชิญแวะเยี่ยมชมที่ชมรมนะคะ
ขอบคุณค่ะ
มาชมกิจกรรมดี ๆ ค่ะ
สู้ ๆ นะคะ อย่าท้อเสียก่อน
(^___^)
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณค่ะที่เป็นกำลังใจให้เสมอมา
บางครั้ง..เคยท้อ...แต่ไม่ถอยค่ะ...สู้ๆค่ะ..สู้ต่อไป
คุณอมีนาขา..ขออนุญาตก๊อปปี๊เมนท์ที่ 8 ไปฝากวางไว้ที่บ้านป๊ะนะคะ..ไปสารคามเมื่อไหร่บอกด้วยนะคะ..อยากเจอจัง
ได้ค่ะ..ยินดีสุดๆ...ขอบคุณค่ะ
นำไปวางไว้หน้าบ้านป๊ะเบแล้ว..อิอิ..คิดถึงค่ะ
ได้ยินข้าวหมกแพะลูกแอ๊ดเอ๋ย...เราพ่อลูกต้องชวนกันไปกินแล้วหละ ลูกว่างเมื่อไหร่บอกป๊ะป๋าด้วย จะไปกินข้าวหมกแพะ แต่ว่าสามีคุณครูทำอร่อยแน่นะ...อิอิ
ความจริงชมรมฯส่งของทางพัสดุได้ค่ะ สั่งซื้อมาทางอีเมล์นะค่ะ ขอบคุณมากๆ นักเรียนในชมรมฯได้อ่านบันทึกนี้คงดีใจมากๆ
ถ้าอยู่ใกล้ๆ จะพาครูไปดูงานจังเลย
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
สวัสดีค่ะ
ถ้ามีโอกาสผ่านทางจังหวัดกาฬสินธุ์...ขอเชิญเยี่ยมชม ชมรมตามรอยพ่อค่ะ
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจ
เหตุการณ์ทางใต้โอเคนะคะ...ด้วยรักและห่วงทุกๆคน
โชคดีค่ะ
ขอให้คุณครูสู่ ๆ นะครับ
เป็นกำลังใจให้เสมอ
มีคนเก่าคนแก่พูดไว้เสมอว่า ประสบการณ์ให้ถามพี่ๆ
สิ่งที่เขาพร่ำบอกนั้นแหละคือประการณ์(ถาฉันซิ)
บันทึก..น้องต้องบันทึก....จดไว้แต่ละวันทำอะไรบ้าง
หลักฐานน้อง...รูปถ่าย จากเพือนพี่น้อง หรือถ่ายเอง
สิ่งเหล่านี้มีความจำเป็นในวันข้างหน้า(อนาคต)
เมือต้อง ประเมิน ต้องรายงาน ต้องสรุปผลงาน ฯลฯ
ขออภัยที่ล่วงเกิน(แนะนำ)
ขอบคุณมาก
มีคนเก่าคนแก่พูดไว้เสมอว่า ประสบการณ์ให้ถามพี่ๆ
สิ่งที่เขาพร่ำบอกนั้นแหละคือประการณ์(ถาฉันซิ)
บันทึก..น้องต้องบันทึก....จดไว้แต่ละวันทำอะไรบ้าง
หลักฐานน้อง...รูปถ่าย จากเพือนพี่น้อง หรือถ่ายเอง
สิ่งเหล่านี้มีความจำเป็นในวันข้างหน้า(อนาคต)
เมือต้อง ประเมิน ต้องรายงาน ต้องสรุปผลงาน ฯลฯ
ขออภัยที่ล่วงเกิน(แนะนำ)
ขอบคุณมาก
ด้วยความขอบคุณอย่างสูง...ที่แนะนำน้องค่ะ...
สิ่งที่ท่านบอก...เป็นจริงทุกประการแล้วค่ะ....น้องพี่งทราบร่องรอยหลักฐานเป็นสิ่งจำเป็นยิ่ง...เมื่อต้องประเมิน....ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมากๆค่ะ
ทานกะกาแฟร้อนๆนะ....วันหลังจะนำนมแพะไปฝากค่ะ
มีความสุขค่ะ
-สวัสดีครับคุณครู
-แวะมาเยี่ยมโรงเรียนครับ
-เป็นกิจกรรมที่น่าสนใจเช่นกันนะครับ
ขอบคุณมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
สวัสดีค่ะ ครูป้อม
ขอบคุณที่แวะมาทักทาย
มีความสุขค่ะ