สุขภาพดีคืออะไร

สุขภาพไม่ดี จำเป็นต้องพึ่งหมอ ตลอดหรือไม่

อ่านวารสาร ผีเสื้อขยับปีก ของ สนง.วิจัยและพัฒนากำลังคนด้านสุขภาพ(สวค) @เมื่อพยาบาลลุกขึ้นมาชักธงรบ เพื่อวิชาชีพของตนเอง @ เมื่อไร้ซีมีแท่ง คนในวงการสุขภาพจะเป็นเช่นไร @ แง่มุมการจัดการกำลังคนจาก ลุงลัภย์ หนูประดิษฐ์  ผู้อาวุโส จากสงขลา เจ้าของ สโลแกนส่วนตัว ไม่มีโทรศัพท์ ไม่ขับรถดี (รถแพง) ไม่มีเมียน้อย ไม่หรอยตามเพื่อน ลุงได้รับการคัดเลือกให้เป็นคณะกรรมการกำลังคนด้านสุขภาพแห่งชาติ  ลุงบอกว่าเมื่อขาดกำลังคนด้านสุขภาพ จะต้องหารือว่า ต้องทำอย่างไร  สะท้อนภาพอีกอันหนึ่งให้เขาเห็นว่าเขาต้องรับรู้เรื่องอะไรที่เกี่ยวข้องกับชุมชนบ้าง ( เขา:บุคลากรด้านสาธารณสุข) ไม่ใช่ว่าเพราะเขาไม่รู้  เขามีความรู้เยอะแยะมากมาย แต่มันอยู่ในส่วนกลางมากว่า  ลุงก็เอาเรื่องจากห้องประชุมไปสะท้อนให้ชุมชนรับรู้โดยตรง” เชื่อมระหว่างหมอกับชุมชน”  ลุงบอกว่างานของ คนด้านสาธารณสุข ที่ประจำอยู่ ทำเต็มที่ ออกนอกกรอบไม่ได้ คนไม่พอ ไม่ใช่หน้าที่ ที่เขาจะมาให้ความรู้คนอีก ....ไม่มีใครสัญจรออกไปได้  เรารู้เราบอกได้  อย่างน้อย เราบอก จะไปโรงพยาบาลต้องรับรู้กฎ กติกา ต้องเข้าคิว  ต้องรอสักหน่อย ไม่ใช่เอาแต่ใจตัวเอง  ไปหาปุ๊บ ไม่ทันได้กินยา ก็บอกไม่หาย ไม่ปฎิบัติตามหมอสั่ง

    ลุงบอกว่า  คนเข้าใจว่า สุขภาพดี คือ ความไม่เจ็บไข้ได้ป่วย  ไม่ใช่  มันหลายเรื่อง  ไม่มีเงิน ก็สุขภาพไม่ดี  ทะเลาะกับเพื่อนบ่อยก็สุขภาพไม่ดี  มันต้องดีหลายๆอัน  ไม่ใช่ว่าเดินแข็งแรงอยู่  แต่เราไม่เห็นว่าจิตใจเขาเป็นเช่นไร  เขาเป็นทุกข์เป็นร้อนอยู่ แล้วสุขภาวะดีอย่างไร

     ให้ตัวเองเป็นหมอของตัวเองให้ได้ก่อน ส่วนที่เกินไม่รู้ ต้องถาม ไม่สบายบางเรื่องไม่ต้องไปก็หายแล้ว นั่งคุย ก็หาย

      บางครั้งหมอถูกฟ้อง มันไม่ได้เริ่มมาจากหมอ  บางทีอาจเริ่มมาจากคนเฝ้าประตูโรงพยาบาล โกรธกันมานานแล้วไปโทษหมอ

       พยาบาลที่เขาเรียก พญามาร  เขาก็เครียด ไปว่าเขาไม่ได้ เพราะคนเข้าแถวเป็นร้อย บางคนโวยวาย

        อสม มีในชุมชน อบรมแล้ว อบรมอีก  แต่ว่าอุปกรณ์ไม่ให้ งบประมาณไม่ให้ แล้ว อสม จะทำงานได้อย่างไร  ซ้อมรบกันจะตายแล้ว แต่ปืนไม่ให้  กระสุนไม่ให้  เช่นเครื่องวัดความดัน เครื่องตรวจเบาหวาน ซื้อให้ อสม ติดตาม ประเมินว่าเดือนนี้ไปวัดใคร ตรวจ ใคร ที่ไหน เก็บข้อมูลเข้ามา อบรมแล้วทิ้ง อบรมแล้วทิ้ง   ไม่ได้การแน่

 การทำงานก่อให้เกิดผลจริงมีหลักเกณฑ์การพัฒนาชุมชน ต้องไม่ลืม 5 ร่วมหลักๆ 1.ร่วมประชุม 2. ร่วมวางแผน 3.ร่วมกันปฎิบัติ 4. ร่วมประเมินผล 5.ร่วมรับผลประโยชน์   องค์กรนั้นจะไปได้ดี  ที่ผ่านมา ประชุมแล้วเลิก ไม่ได้ติดตาม ประเมินผล ว่ามันขัดข้องตรงไหน ที่เขาไม่ได้ มันขาดตรงไหน

     นี่คือตัวอย่างของคำพูดที่มาจากใจของคนชื่อลัภย์  ที่เห็นว่า รัฐมองกว้างเกินไป  พวกที่สะท้อนเรื่อง ปัญหา ก็สะท้อนไม่ถูกเรื่อง สะท้อนเข้าไปไม่ถูก

[คุณมาลัย]

ขอบคุณมากเลยค่ะ สนุกจัง