"อายุบวร" ศรีลังกา ตอนที่ 1 - เกริ่นนำ
"อายุบวร" เป็นคำกล่าว "สวัสดี" ของคนศรีลังกาครับ ถ้าจะแปลให้ตรงตัว ก็หมายถึง "ขอให้อายุมั่นขวัญยืน" อะไรทำนองนั้นนั่นแหละครับ เป็นคำทักทายที่ใช้ได้ทั้งตอนเจอกันและลาจากกัน ใช้ได้ทั้งวัน ทุกเวลาครับ ... เรื่องของเรื่องก็คือผมเพิ่งกลับมาจากทัวร์ศรีลังกา ที่จริงจะเรียกว่าทัวร์ศรีลังกา คงจะไม่ค่อยถูกต้องนัก ต้องเรียกว่าเป็น "การทัศนศึกษาประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในประเทศศรีลังกา" ดูจะเหมาะกว่า เพราะทุกรายการที่ไปชมล้วนเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับพระพุทธศาสนาทั้งสิ้น ไม่มีการแวะเวียนไปแหล่งท่องเที่ยว (บันเทิง) ใดๆ เลย
การเดินทางครั้งนี้ จัดโดย ภาควิชาปรัชญา คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ภายใต้การนำของท่านหัวหน้าภาควิชาปรัชญา รศ. จุฑาทิพย์ อุมะวิชนี โดยมีอาจารย์ดนัย ปรีชาเพิ่มประสิทธิ์ ทำหน้าที่เป็นวิทยากรบรรยายให้ความรู้เรื่องประวัติศาสตร์พุทธศาสนาตลอดรายการ มีคุณศุภณัฐ มหาวิทิตวงศ์ และคุณดนุช บุญยะประภัศร เป็นผู้ประสานงานและคอยดูแลตลอดการเดินทาง การเดินทางครั้งนี้มีผู้ร่วมเดินทางทั้งสิ้น 36 ท่าน เดินทางระหว่างช่วงวันที่ 9 ถึง 15 เมษายน 2549 ผมจะขอเล่าเหตุการณ์ต่างๆ ให้ท่านฟังเป็นตอนๆ ไป คงจะได้หลายตอนเหมือนกัน ลองติดตามอ่านดูนะครับ
รศ. จุฑาทิพย์ อุมะวิชนี อาจารย์ดนัย ปรีชาเพิ่มประสิทธิ์
ความเห็น (6)
วัลลภ พรเรืองวงศ์
- ขอขอบคุณอาจารย์ประพนธ์ที่กรุณานำเรื่องศรีลังกามาเล่าสู่กันฟัง
- "กำลัง" ติดตามตอนต่อไปครับ
- ในโอกาสปีใหม่ไทย(สงกรานต์)...
ขออาจารย์ และท่านผู้อ่านทุกท่านพึงถึง "อายุบวร" ดังความปรารถนาดีที่ชาวศรีลังกากล่าวทักทายกันและกัน
ขอบคุณครับ
ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆครับ
ด้วยความยินดีครับ คุณ preor