"แม่" คำสั้น ๆ แต่ความหมายกว้าง


แม่ของลูก....ลูกของแม่

         "เเด่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่า ...แม่..."  

           ลองนึกย้อนอดีตตั้งแต่คุณเป็นเด็กกอยู่  ใครกันที่ให้ทุกอย่าง  ยอมทุกอย่าง  เสียสละทุกอย่าง  เหนื่อยทั้งกาย  เหนื่อยทั้งใจ  เคยร้องไห้เสียน้ำตาให้คุณบ่อยครั้ง  ถึงเวลาหรือยังที่คุณจะต้องเปลี่ยนมาเป็นผู้ให้บ้าง..."แม่"...
             เมื่อคุณเกิดมาในโลกนี้   แม่อุ้มคุณไว้ในอ้อมอก   คุณขอบคุณแม่ด้วยการเปล่งเสียงร้องไห้  
เมื่อคุณอายุ  1 ขวบ แม่ป้อนข้าวและอาบน้ำให้คุณ   คุณขอบคุณแม่โดยการร้องไห้งอแง  
เมื่อคุณอายุ  2 ขวบ   แม่สอนให้คุณหัดเดิน คุณขอบคุณแม่ด้วยการวิ่งหนีทุกครั้งที่แม่เรียกหา  
เมื่อคุณอายุ  3 ขวบ   แม่ทำอาหารทุกอย่างให้คุณด้วยความรัก   คุณขอบคุณแม่ด้วยการโยนจานลงบนพื้น  

เมื่อคุณอายุ
 4 ขวบ   แม่ให้ดินสอสีแก่คุณ   คุณขอบคุณแม่ด้วยการระบายสีเลอะเต็มบ้าน  

เมื่อคุณอายุ
 5 ขวบ   แม่แต่งชุดสวยๆ(หรือหล่อๆ)ให้คุณไปเที่ยว   คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำชุดเลอะโคลน  

เมื่อคุณอายุ
 6 ขวบ   แม่ไปส่งคุณที่ ร.ร. คุณขอบคุณแม่ด้วยการร้องไห้ตะโกนว่า  ' ไม่ไป... ไม่ไป... ไม่ไป... ''

เมื่อคุณอายุ
 7   ขวบ แม่ซื้อไอศกรีมให้คุณ   คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำมันหกเลอะเทอะไปทั่ว  

เมื่อคุณอายุ
 8 ขวบ   แม่ซื้อลูกบอลให้คุณ   คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำกระจกเพื่อนบ้านแตก  

เมื่อคุณอายุ
 9 ขวบ   แม่สอนให้คุณเล่นดนตรี คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เคยแม้แต่จะซ้อม  

เมื่อคุณอายุ
 10 ขวบ แม่พาคุณไปเรียนพิเศษและพาไปงานวันเกิดเพื่อน   คุณขอบคุณแม่ด้วยการกระโดดลงจากรถโดยไม่คิดที่จะหันกลับ! มามอง  

เมื่อคุณอายุ
 11 ขวบ   แม่พาคุณกับเพื่อนไปดูหนัง   คุณขอบคุณแม่ด้วยการขอที่นั่งคนละแถว(หรือขอให้แม่ไม่ต้องดู)  

เมื่อคุณอายุ
 12 ขวบ   แม่เตือนคุณว่าอย่าดูทีวี คุณขอบคุณแม่ด้วยการรอให้แม่ไปข้างนอกแล้วดูต่อ  

เมื่อคุณอายุ
 13 ปี   แม่บอกให้คุณตัดผม คุณขอบคุณแม่ด้วยการด่าแม่ว่า  ' แม่นี่...ไม่มีรสนิยมเลย   ไม่ต้องกะหนู(ผม)หรอก '

เมื่อคุณอายุ
 14 ปี   แม่จ่ายเงินเรียนซัมเมอร์แคมป์ที่แพงแสนแพงเพื่อให้คุณได้เรียนสิ่งที่ดีๆ   คุณขอบคุณแม่ด้วยการหนีเรียนไปเที่ยว

เมื่อคุณอายุ  15 ปี   แม่กลับบ้านหลักงานเลิกอยากกอดคุณสักกอด   คุณขอบคุณแม่ด้วยการขังตัวเองอยู่ในห้อง  
เมื่อคุณอายุ
 16 ปี   แม่สอนคุณขับรถ คุณขอบคุณแม่ด้วยการขับรถหนีแม่ไปเที่ยว  
เมื่อคุณอายุ  17 ปี   แม่จ่ายค่าเรียนกวดวิชา   คุณขอบคุณแม่ด้วยการให้แม่ส่งข้างนอกเพื่อจะได้ไม่อายเพื่อน  
เมื่อคุณอายุ  18 ปี   แม่ร้องไห้ในวันที่คุณจบชั้นมัธยม   คุณขอบคุณแม่ด้วยการฉลองยันเช้า  
เมื่อคุณอายุ  19 ปี   แม่รอโทรศัพท์สายสำคัญ คุณขอบคุณแม่ด้วยการใช้สายตลอดคืนนั้น  
เมื่อคุณอายุ  20 ปี แม่ถามว่าคุณมีแฟนรึยัง   คุณขอบคุณแม่ด้วยการตอบว่า  ' แม่อย่ามายุ่งกะหนู(ผม)เลย '
เมื่อคุณอายุ  21 ปี   แม่แนะนำอาชีพของแม่ให้คุณทำในอนาคตของคุณ   คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า  ' หนู(ผม)ไม่อยากเป็นอย่างแม่ '

เมื่อคุณอายุ
 22 ปี   แม่อยากกอดคุณในวันรับปริญญา   คุณขอบคุณแม่ด้วยการกอดกับเพศตรงข้ามกับคุณ  

เมื่อคุณอายุ
 23 ปี  แม่ซื้อเสื้อเป็นของขวัญให้แก่คุณ   คุณขอบคุณแม่ด้วยการว่ากับเพื่อนๆลับหลังว่า ' มันช่างเชยและน่าเกลียดเสียนี่กระไร '

เมื่อคุณอายุ
 24 ปี   แม่บอกให้คุณพาแฟนของคุณมาหาแม่ เมื่อคุณพามา  แม่ถามพวกคุณว่าอนาคตวางแผนไว้ว่าอย่างไร คุณขอบคุณแม่ด้วยการจ้องเขม็งและพูดว่า ' แม่จะมายุ่งอะไรอีกเนี่ย '  

เมื่อคุณอายุ
 25 ปี  ( สำหรับผู้ชาย)แม่ช่วยออกค่าสินสอดให้กับคุณ   และบอกกับคุณว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน   คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า ' อายคนอื่นเขาน่า..แม่ '

( สำหรับผู้หญิง)แม่ช่วยออกค่าใช้จ่ายในงานแต่งงานให้คุณ
  และบอกว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน  คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า ' หนูอยากไปฮันนีมูนเพื่อจะได้สวีทกับแฟนโดนไม่มีแม่ '
เมื่อคุณอายุ  30 ปี แม่โทรมาหาและแนะนำวิธีเลี้ยงเด็ก   คุณขอบคุณแม่โดยการบอกว่า  ' สมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้วล่ะค่ะแม่ '
เมื่อคุณอายุ  40 ปี แม่โทรมาชวนคุณไปงานวันเกิดญาติ   คุณขอบคุณแม่และญาติว่า ' ตอนนี้ไม่ว่างเลย '
เมื่อคุณอายุ  50 ปี แม่ชราและไม่สบาย อยากให้คุณดูแล คุณขอบคุณแม่ด้วยการบอกว่า ' มันเป็นภาระนะแม่  หนูมีงานอีกเยอะแยะ '
                

                    และแล้ววันหนึ่ง แม่จากคุณไปอย่างสงบ และทุกอย่างที่คุณไม่เคยทำมาก่อน   จะเหมือนฟ้าผ่าในใจคุณ โปรดใช้เวลาสักนิด แสดงออกถึงความลึกซึ้งแด่ ' แม่ ' ไม่มีอะไรมาแทนแม่ได้  แม้ว่าบางคราวแม่จะไม่ใช่คนที่เข้าใจคุณมากที่สุด  หรือเห็นด้วยกับคุณ  แต่ก็คือ ' แม่ ' ของคุณ   และเชื่อได้ว่าจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ รับฟังคุณ ความกังวลของคุณ  ลองถามตัวเองดู คุณมีเวลาที่จะฟังความเศร้า  ความกังวลใจไม่ว่าจากการงาน  จากงานบ้าน  หรือจากงานในครัวของแม่ไหม!  คุณเคยนึกถึงความทุกข์ของแม่ที่ต้องทำทุกอย่างเพื่อคุณและทุกคนไหม  รักแม่ให้มาก   แม้ว่าจะคิดเห็นแตกต่างกัน   เพราะเมื่อแม่จากไป จะเหลือเพียงความเสียใจและความทรงจำเท่านั้น   อย่าเพิกเฉยกับคนที่ใกล้หัวใจคุณที่สุด   รัก ' แม่ ' ให้มากกว่ารักตัวเอง   แสดงให้แม่รู้ว่าคุณก็ ' รัก '  ก่อนที่จะทำได้เพียงบอกรักกับ ' รูป ' ของแม่เท่านั้น  

หมายเลขบันทึก: 239459เขียนเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2009 22:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 มิถุนายน 2012 17:13 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เเสดงว่าคุณต้องเป็นคนที่รักเเม่ เเละครอบครัวมาก ๆๆ น่ารักที่สุดเลยอ่ะ

น่าอิจฉาจัง ครอบครัวของคุณคงจะอบอุ่นมากซิน่ะ

ถ้าฉันมีพ่อเหมือนกับคุณชีวิตของฉันคงไม่เป็นแบบนี้

บางครั้งก็ต้องการความอบอุ่นเหมือนกันเน่อะ

เเต่อย่างว่า คนเราเลือกเกิดไม่ได้ใช่มั้ยค่ะ

ทำความดีให้เเม่

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท