สวัสดีครับ
สบายเริ่มเที่ยถนนคนเดินตั้งแต่ 8 เดือนที่เธอย้ายมา ปาย
จนถึงทุกวันนี้ เธอมีพัฒนาการหลายอย่างที่เกี่ยวเนื่อง
และเชื่อมโยงกับถนนคนเดิน
การเรียนรู้ ประสบการณ์หลายอย่าง เกิดขึ้นที่นี่
เพราะการเดินทางไปกับคุณแม่ และคุณพ่อ หรือทั้งครอบครัว.....
เราอาจจะไปวันที่คนว่างๆ หรือไปวันที่ผู้คนแน่นขนัด..
วันนี้22.20 ผมกลับบ้าน ทานข้าวเสร็จก็กะว่าจะนอน แต่สบายนั้นพึ่งตื่นตอน 2 ทุ่ม
สาวน้อยมาขอพ่อว่า
..พ่อข๋า..ลูกอยากไปที่ยว ถนนคนเดิน...
พ่อ..ก็ต่อรอง อ้างเหตุผลมากมาย หลอกล่อย่างไรก็ไม่สำเร็จ....
สุดท้ายต้องพาไป....
ไม่มีคนเท่าใดแล้ว เพราะดึกมาก
เธอก็เดินๆ..ตอนแรกด้วยความดีใจที่ได้มา
เธอก็หันหน้ามาบอกพ่อ และยิ้ม พร้อมพูดว่า
.....พ่อ..ลูกรักพ่อ...(เหมือนเดิมที่ชอบพูดเมื่ออารมณ์ดี)
...แล้วเธอก็เดินๆ..และวิ่งๆ อย่างอิสระ ไปจนสุดซอย ถนนคนเดิน...
แล้วก็เดินกลับมา....
จนเมื่อย..เธอจึงบอกว่า...พ่ออุ้มลูกแล....
เรากลับบ้านกัน23.30
คุณยายรออยู่...(เพราะท่านไม่หลับแน่ที่หลานมาเที่ยวดึกๆ)
....
อีกกิจกรรมที่ชื่นชอบที่สุดคือ การขี่จักรยานไปถนนคนเดิน
จำได้ว่ากิจกรรมนี้มีพ่อเท่านั้นที่ทำได้ แม้จะอันตรายเล็กน้อย แต่เธอก็จะชอบมากๆ...
เพราะปั่นไปกลับได้ ไม่ต้อให้อุ้ม....
แต่พอมาถึงไกล้บ้านก็จะบอกว่า....
พ่อยู้..ลูกแล ลูกเมื่อยแล้วค่า....
แล้วก็จะแอบบอกคุณแม่กับคุณยายว่า ลูกเจ็บขา...
55555
ก็ปั่นซะเกือบกิโลกว่า...(ผู้ใหญ่ยังแฮ๊กๆ..)...
สวัสดีคะ น่ารักจังคะ พ่อลูกคู่นี้
แม่ต้อยต้องขอขอบคุณมากๆๆ นะคะ ที่มาช่วยงานประชุมวิชาการคะ และต้องขอโทษด้วยนะคะ ที่ไม่ได้คุยกันมากสักเท่าไหร่เลยคะ
ขอบคุณคะ