ระลึกคุณครู

พระคุณที่สาม วันครู

ใกล้ถึงวันครูก็อดคิดถึงคุณครูเก่า ๆ ของเราไม่ได้สมัยเรียน ประถมอยู่สมุทรปราการแต่งก็ห่างไกลความเจริญพอสมควร ตอนเด็ก ๆ พอเข้ามาปากน้ำเห็นรถยนต์แล้วดีใจอยากนั่งมากเลย เวลามาโรงเรียนต้องมาทางเรือ เสียค่าเรือข้ามฝากถ้าคิดเป็นเที่ยวก็คงประมาณ 25-50 สตางค์ แต่เป็นเรือพายนะครับ สอนเด็กผมเรียนที่โรงเรียนคลองทะเล(เดี๋ยวนี้เป็นวัดศรีคง)ความยากลำบางไม่ต้องพูดถึงแต่ตอนเด็ก ๆ ไม่ค่อยจะรู้สึกอะไรเดินไปเล่นไปเป็นเรื่องสนุกดีถ้าคิดไปถึงตอนนี้คงมีคุณครูที่ประทับใจหลายท่าน ตอนได้มาเป็นครูได้พบกับท่าน หลายคนเหมือนกันยังจำท่านได้ดี
  ส่วนตอนที่มาเป็นครูแล้วตอนนี้แล้วคิดว่าอาชีพครูคงไม่ใช่อาชีพที่จะทำให้ร่ำรวยขึ้นมาได้ความสุขของครูคงไม่ได้อยู่ที่มีเงินแยะ ๆ แต่อยู่ที่ได้เห็นศิษย์เป็นคนดีมีงานทำเป็นหลักฐาน ซึ่งตอนนี้ก็เริ่มเห็นความสำเร็จนี้บ้างแล้วหลายคน วิชาดนตรีที่สอนมาหลายปีก็เป็นสิ่งหนึ่งที่บางที่ก็เบื่อถึงเบื่อมาก แต่พอเห็นเด็กได้แสดงออกถึงความสามารถที่มีอยู่ทำให้ต้องส่งเสิรมให้เขามีพัฒนาการมากขึ้น บางคนเราสามารถมองเห็นแววความเก่งของเขาได้ไม่ยาก คำพูดที่เด็กเขาคุยกันเมื่อเขาได้เล่นเครื่องดนตรีที่ชอบ แววตา ..บ่งบอกถึงความดีใจแค่นี้เราก็ดีใจแล้ว เวลาหลังเลิกเรียนเพียง 1 ช.มหรือวันเสาร์2-3 ช.ม.ทำให้เด็กที่ไม่เคยเล่นดนตรีเลยเล่นเป็นเพลงได้ ดุบ้าง ตีบ้าง เพราะบ้าง ไม่เพราะบ้าง นั้นไม่ใม่ใช่ประเด็น ไม่ต้องเสียเงินเรียน ขอให้ตั้งใจก็พอ..
  วันครูนี้ขอให้คุณครูที่สอนมาและคุณครูทุกท่านจงมีความสุข เป็นกำลังพัฒนาคนให้มีคุณภาพต่อไป

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะ

• มาร่วมรำลึกถึงพระคุณครู ที่ล่วงลับไปแล้ว
• ร่วมอำนวยอวยพร ให้ครูที่ได้เคยสอน อบรมเป็นคนดี
• อยากจะเป็นคนดี แบบคุณครู ที่สอนให้ศิษย์เป็นคนดี ได้อย่าง..เรา

มีความสุขมากๆนะคะ  ครูทุกท่าน