.
ขี้เหร่ก็ยังรัก
ฟังคำพ้อต่อขานช่างหวานซึ้ง
ยอมเป็นหนึ่งแม่ศรีเรือนที่เอื้อนว่า
รอยอาลัยใครคนนั้นจำนรรจา
ปรารถนารักพี่ยานิรันดร
แม้ขี้เหร่ก็จะรักปักใจมั่น
ความผูกพันจะสานก่อต่ออักษร
ทุกวันคืนออดอ้อนผ่านกานท์กลอน
ตื่นหรือนอนก็รำพึงถึงแต่เธอ
แม้อยู่ห่างไกลพ้นต่างคนฝัน
มองดาวจันทร์สื่อถึงกันหมั่นเสมอ
ทุกเวลาใฝ่ฝันหาแต่หน้าเธอ
อยากเจอะเจอเคียงคู่กันทุกวันคืน
คนขี้เหร่ยิ้มรักรับประทับจิต
สุดชีวิตหวานนักรักนวลชื่น
นอนกอดหมอนน้ำตาไหลทุกค่ำคืน
เมื่อยามตื่นลืมตานึกหน้าพลัน
คำบอกรักออกจากใจให้ประจักษ์
แสนแน่นหนักว่าฉันนั้นรักมั่น
จะภักดีต่อคุณตราบนิรันดร์
ขอย้ำยันชั่วกัปกัลป์ “ฉันรักเธอ”
แวะมาอ่าน บทกลอนอันไพเราะค่ะ
มีความสุข ในทุกๆวัน นะคะ
ยอดเยี่ยมครับ กลอนไพเราะมาก
ชมด้วยใจจริง
กลอนหวานขนาดนี้ ขี้ผึ้งยังละลาย ใครไม่รักก็บ้าแล้ว