สันเสียว...เสียวสัน...เขื่อน

เคยได้ยินไหมคะกับสุภาษิตที่ว่า เสียวอะไรก็ลืมด้แต่เสียวที่สัน...เขื่อนน๊าน...ลืมยากม๊าก..ค๊า เรื่องของเรื่องก็ต่อจากที่เราไปกลับจากการเรียนนอกสถานที่ของอ.หนึ่งน๊าน...แหละค่ะ ม๊าย...รู้ว่าอ.ไปไหนแล้ว พวกหนูซึ่งมี 5 ชีวิต คือพี่ลี พี่อ้าย หนู ออยและกุ้ง ต้องเจอชะตากรรมเดียวกันคือ จะพูดถึง "สันเสียว...เสียวสัน...เขื่อน" น๊าน... เป็นเรื่องควันหลงจาก การไปเรียนรู้ที่อุทยานแก่งเจ็ดแคว เพราะในตอนเช้า หลังจากเราทำกิจกรรม AAR เสร็จก็แยกย้ายกันกลับ แต่รถของเรามี พี่ลีเป็นพลขับ พี่อ้าย หนู(เหมียวเองค่ะ) ออย และกุ้ง นั่งมาด้วยโดยมีพี่อ้ายเป็นคนบอกทางพี่แกบอกทางกลับกลับมาหลายรอบเพราะลืมของและพวกหนูก็อยากจะถ่ายรูปหน้าป้าย พี่ลีพี่สาวที่แสนจัย...ดีก็ตามจัยพวกหนูทุกคนก็เลยทำให้เรากลับไปเป็นคันสุดท้าย พี่อ้ายบอกทางให้ไปเที่ยวสันเขื่อน พี่แกบอกว่าสวยมาก แต่ขอบอกบนสันเขื่อน มีทั้งรถบดถนน รถสิบล้อที่กำลังสร้างสันเขื่อนอยู่ พอเราหลุดจากทางที่กำลังสร้างขึ้นไปบนสันเขื่อน ก็สนุกสนาน ชมวิวทิวทัศน์ และถ่ายรูปอย่างสดชื่น ทุกคนแฮบปี้แอนดิ้ง ร้องเพลงกันในรถอย่างสนุกสนาน พี่ลีในฐานะพลขับแกก็ขับรถไปบนสันเขื่อนอย่างมีความสุข แต่พอไปถึงริมสันเขื่อนน๊าน... โอวววแม่เจ้า...มีรถสิบล้อขวางลำ...อยู่ ตายแล้วเราจะออกไปได้อย่างไรอ่ะ คิดไปคิดมาพี่ลีแกตัดสินใจอย่างแม่ทัพที่ต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรคอย่างไม่กลัวตาย ( ใจยังกลัวและเสียว...ไม่หาย)ถอยดีกว่า(กลัวตายหมู่) เพราะทางแคบกลับรถไม่ได้มีทางเดียวเท่านั้นคือ ต้องถอยหลัง ซึ่งพี่ลีแกบอกว่าเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ต้องถอยยาวเป็นกิโลๆๆอย่างนี้ (ประมาณ 2 กิโลเห็นจะได้)ซึ่งถนนไม่ใช่ว่าเป็นถนนทางตรงอย่างเดียว มีทั้งโค้งและลึกมากด้วย ถ้าถอยไม่ดี ก็คงต้องลงไปอยู่ในเขื่อนแน่ คิดดู...ทางขวาเป็นแอ่งน้ำซึ่งย่อมมี...แต่น้ำ ทางซ้ายก็เป็นเหวที่สูงม๊าก...มาก พี่แกใจดีสู้เสือพยายามพูดให้ทุกคนสบายใจ และเปิดเพลงดัง ๆ แต่พี่แกฟังไม่รู้เรื่องเลย(ขอบอก) พี่อ้ายมือมีแต่เหงื่อ ตัวหนู (เหมียว)เองก็ได้แต่ท่องคาถาชินบัณชรไปหลายจบแล้วยังกลัวไม่หาย...เลย กุ้งยิ้มแบบซีด ๆ ออย ก็ กิน กิน กิน เพราะพูดอะไรไม่ได้ (ชีกลัว...จัดกินขนมหมดไป 4 ถุงแล้ว) กว่าพี่ลีแกจะถอยหลังลงจากเขื่อนได้ก็ต้องใช้เวลาและสมาธิพอสมควร พี่ลีแกบ่นไปพลางว่า " ผัวแกจะรู้มั้ยว่าเมียต้องลำบากม๊าก...มาก ต้องถอยรถเป็นกิโลๆๆเนี้ย" พวกหนูก็ลุ้นพี่แกจนหน้าซีดๆๆกันเป็นแถวๆๆ พอหลุดออกมาจากเขื่อนได้ เราทุกคนก็โล่งใจ พี่อ้ายบอกว่า "ตอนมาสำรวจทางไม่ได้มาทางนี้ ครั้งนี้อยากมาเที่ยวดูให้แปลกกว่าเดิม" พี่ลีก็ร้อง "อ้าว แล้วก็ไม่บอก" นี่แหล่ะน้าที่เขาบอก "คบเด็ก( พี่อ้าย) สร้างบ้าน เล่นเอาเกือบตาย....หมู่เสียแล้ว แต่พี่อ้ายบอกว่า วันนี้จะเลี้ยงส้มตำอินเตอร์เพื่อปลอบขวัญเราทุกคน พี่ลีแกก็เลยโหสิให้ แต่คราวหน้าพี่ลีคงต้องเลี้ยงกลับคืนแล้วละ กว่าจะกลับถึงมอก็เกือบ 3 โมงเย็น แต่คงลืมไม่ได้แน่สำหรับความหวาดเสียวบนสันเขื่อน แหม...เสียวสุดๆ (เป็นครั้งแรกที่เสียวม๊าก...มาก) เข็ดจิง...จริง

คณะของพวกเรากำลังเดินทางขึ้นไปบนเขื่อน