เมื่อไม่กี่วันมานี้ ผมทราบข่าวชาวบ้าน บ้านท่าโป่งแดง อำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน รายหนึ่งไปรับจ้างขึ้นต้นมะพร้าวให้กับชาวบ้าน บ้านห้วยเดื่อซึ่งหมู่บ้านสองแห่งนี้อยู่ใกล้กัน ชายคนนี้ได้ตกต้นมะพร้าวเสียชีวิตที่โรงพยาบาลศรีสังวาลย์ กลายเป็นปมปัญหาที่ผมต้องคิดหนักในฐานะสื่อท้องถิ่น เรื่องเช่นนี้ไม่เคยปรากฏมาก่อนเลยตลอดช่วงชีวิตของผม ที่ผ่านมามีแต่คนตกต้นผึ้ง ตกหน้าผา ตกน้ำ เสียชีวิตเท่านั้น แต่ก็ไม่บ่อยนัก
ไม่มีใครทราบว่าเพราะเหตุใด แต่...ผมพอจะคาดเดาได้ว่า ไม่ใช่ความประมาท ไม่ใช่การขาดทักษะ คงเป็นเพราะสภาพร่างกายที่ไม่พร้อมประกอบกับสภาพอากาศที่หนาวเย็น ชายคนนี้คงเป็นตะคริว เนื่องจากไปขึ้นต้นมะพร้าวตั้งแต่เวลาเช้าตรู่ ซึ่งปกติแล้วเขาไม่ปฏิบัติกัน เพราะเหตุว่าช่วงเช้าอากาศหนาวเย็นมากมีโอกาสเป็นตะคริว ส่วนใหญ่เขาจะขึ้นต้นมะพร้าวในยามสาย หรือยามบ่าย ผมจึงได้นำข่าวนี้ประกาศออกทางรายการวิทยุ อ.ส.ม.ท.จังหวัดแม่ฮ่องสอน เพื่อเตือนสตินักปีนต้นไม้ทั้งหลาย อย่าริปีนต้นไม้ในช่วงเช้าของฤดูหนาวเพราะอาจเป็นตะคริว ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ แขนขาอาจหมดแรงแล้วร่วงหล่นลงมา ในที่สุดก็อาจเสียชีวิต ทิ้งปัญหาไว้ให้ผู้อยู่เบื้องหลัง
ผมรู้ว่า นักปีนต้นไม้ทุกคนมีความเชื่อมั่นในตนเองสูงมาก แต่ก็นั่นแหละ ต้องตรวจสอบสภาพร่างกายของเราด้วย อุณหภูมิ ความหนาวเย็น สมรรถภาพทางร่างกายก็มีส่วน อยู่ในระหว่างการฟักฟื้นจากการเจ็บป่วยหรือเปล่า อยู่ในสภาวะที่จิตใจเข้มแข็งหรือไม่
เรื่องนี้ อยากจะเล่าให้พี่น้องชาวปักใต้ได้รับรู้ด้วย ชาวปักใต้คงหัวเราะ เพราะที่นั่นเขาใช้ลิงขึ้นมะพร้าว เป็นภูมิปัญญาพื้นบ้านที่มีมานาน
ชายที่ตกต้นมะพร้าวเสียชีวิตนั้นเป็นชาวไต มีอาชีพรับจ้างขึ้นต้นมะพร้าวเป็นอาชีพเสริม เมื่อเกิดความผิดพลาดจนต้องเสียชีวิต ญาติพี่น้องก็คงเสียใจ แต่...หากเป็นชาวกะเหรี่ยง การตกต้นไม้ตาย เป็นวีระกรรมแห่งความภาคภูมิใจของญาติพี่น้อง จะได้รับการยกย่องถึงความเด็ดเดี่ยวกล้าหาญตลอดไป
อาจารย์ขจิตครับ
ผมสบายดีครับอาจารย์ ปิดยาว 5 วันอาจารย์ไม่มาเที่ยวแม่ฮ่องสอนบ้างละครับ ไม่ต้องกลัวตกดอยนะครับ คนจิตใจสูงเสียอย่างไม่ตกจากที่สูงหรอกครับ