เมื่อฉันเข้าคาราโอเกะ


กาพย์ที่พูดความจริง
 ฉบัง 16

 

                                                                          ฉันเข้าตู้คล้ายโลงศพ

                                                                ภายในมีครบ

                                                                จอสีและไมโครโฟน

                                                                                หลายคนแหกปากตะโกน

                                                                เต้นราวลิงโขน

                                                                บ้างโจนกอดกันพัลวัน      

                                                หญิงสวยหมวยขาวนุ่งสั้น

                                                                รางเขี้ยวดัดฟัน

                                                                โยกมันในตู้ดนตรี

                                                                                มองดูลูกใครฤานี่

                                                                มันคล้ายกระหรี่

                                                                ชายชมลูบคลำง่ามขา

                                พักอิงพิงหลังนั่งอ้า

                                                                ชายลูบกายา

                                                                ดนตรีบรรเลงเพลงมัน

                                                                                เต้นโจนโตนเต้าเยาวถัน

                                                                เสื้อรัดรูปอัน

                                                                ร่างเล็กแลอวบอิ่มอก

                                                                                บรรเลงเพลงร้องต้องพก

                                                                เหรียญหยอดหล่นตก

                                                                เหลือกสรรบรรดาเพลงมัน

                                                                                  คาราโอเกะฤานั่น

                                                                ฤาแหล่งผสมพันธุ์

                                                                ของสัตว์ที่เรียกว่า " คน " ๚๛

 

คำสำคัญ (Tags): #กาพย์ฉบัง 16
หมายเลขบันทึก: 230047เขียนเมื่อ 16 ธันวาคม 2008 23:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน 2012 08:05 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เจอกวีแห่งสยามอีกคน ดีใจ ดีใจ

ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ แค่คนบ้านนอกชอบเขียนแค่นั้นเอง

ชอบกลอน แนะนำไปอ่าน ลำนำกลอนของคุณพิมญดา ค่ะ สุดยอดเจ้าแม่นักกลอนแห่ง บล็อก G2K เลยค่ะ ทิพเก็บไว้ในแพลนเน็ต ค่ะ ว่าง ๆ ชวนไปซึ้ง กันนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท