ไปทีเดียวเที่ยว 2 ประเทศ ตอนที่ 5

เมืองลับแล หมู่บ้านแห่งวัฒนธรรมของชนกลุ่มน้อย ในเมืองกุ้ยหลิน

ผู้เขียนทิ้งช่วงไปนาน สำหรับการบันทึกเรื่องราวที่ได้ไปเที่ยวทีเดียว 2 ประเทศ ครั้งที่แล้วผู้เขียนพาเที่ยวที่กุ้ยหลิน เมืองแห่งหินแปลก น้ำใส ธรรมชาติงาม กันแล้ว มาวันนี้ก็ยังคงเที่ยวอยู่ในเขตจังหวัดกุ้ยหลิน แต่ออกนอกเมืองมาสู่อำเภอหยางซั่ว เมืองเล็กๆ แต่มากด้วยเสน่ห์ของวัฒนธรรมและธรรมชาติค่ะ

ตอนเช้าระหว่างการเดินทางจากที่พักในเมืองกุ้ยหลินสู่หยางซั่ว ก็แวะเที่ยวเมืองลับแล หรือ ซื่อไว่เกาหยวน สัมผัสกับวิถีวัฒนธรรมที่แสดงความเป็นอยู่ของชนกลุ่มน้อยที่อาศัยอยู่ในเมืองกุ้ยหลิน เช่น ชาวจ้วง ชาวเย้า ชาวม้ง และอื่นๆ ที่จำไม่ได้ สำหรับที่นี่ต้องชมการจัดการการท่องเที่ยวที่ดีมาก เพราะอาศัยภูมิประเทศที่สวยงาม มีการสร้างอาคารแบบชนบทจีน และกลมกลืนกับชีวิตความเป็นอยู่ของชาวบ้านจริงๆ

บริเวณหมู่บ้านวัฒนธรรม

บริเวณท่าเรือ

เริ่มจากการนั่งเรือล่องลำน้ำคล้ายทะเลสาบ ระหว่างทางก็ชมการแสดงของชนกลุ่มน้อย ที่ออกมาร่ายรำบนเวทีกลางน้ำ บางช่วงก็ลอดถ้ำซึ่งตื่นเต้นและก็สวยงาม พร้อมๆ กับการชมสภาพความเป็นอยู่ของชาวบ้านจริงๆ จากนั้นเรือก็จะมาส่งที่หมู่บ้านวัฒนธรรม ได้รับการต้อนรับด้วยเหล้าข้าวเหนียว ชมวิถีชีวิตความเป็นอยู่ รวมทั้งชมการแสดงประเพณีโยนลูกจ้วงของชาวจ้วง ที่หญิงสาวจะโยนให้ชายหนุ่ม เหมือนการเลือกคู่

วิถีชีวิต แสดงถึงการสีข้าว

หญิงสาวชาวจ้วงกำลังจะโยนลูกจ้วงเพื่อเลือกคู่

ลูกจ้วงก็คือลูกกลมๆ สีแดงที่ห้อยอยู่ชายคาบ้าน เป็นสิ่งประดิษฐ์ของชาวจ้วงที่แสดงถึงความโชคดีตลอดปี ในลูกจ้วงจะมี 12 แฉกที่นำมาเย็บประกอบกันเป็นลูกกลม 1 ลูก ซึ่งเลข 12 ก็คือ จำนวนเดือนที่มีใน 1 ปีนั่นเอง

วิวสวยๆ กับคนอ้วนๆ

อีกมุมหนึ่ง แสดงให้เห็นถึงการทำนา ซึ่งคล้ายๆ กับบ้านเรา สังเกตุด้านซ้ายของภาพจะมียุ้งข้าวเล็กๆ สำหรับเก็บข้าวไว้บริโภคในครัวเรือน

มุมสวยๆ อีกมุมหนึ่ง

จากนั้นตอนบ่าย ก็เดินทางไปลงเรือล่องแม่น้ำหลี่เจียง ซึ่งเป็นแม่น้ำที่สวยงามมาก จนเป็นเอกลักษณ์หนึ่งของเมืองกุ้ยหลิน พวกเราได้ไปลงที่ท่าเรือตรงหมู่บ้านเล็กๆ ระหว่างเดินลงไปแม่น้ำก็ชมบรรยากาศชาวบ้านที่นำสินค้าพื้นเมืองมาขาย

คุณยายเตรียมไหมพรม สำหรับถักหมวกขายนักท่องเที่ยว

แม่น้ำหลี่เจียงที่ใส สายน้ำไหลเรื่อยเลาะไปตามขุนเขาน้อยใหญ่

ชาวบ้านนั่งตกปลา

โพสท่าถ่ายภาพ

ระหว่างล่องแม่น้ำ ก็จะเห็นชาวบ้านใช้เรือไม้ไผ่ รูปทรงยาวแบน ซึ่งเป็นเอกลัษณ์คู่กับแม่น้ำหลี่เจียง แต่วันนี้คณะเราโชคไม่ดี ไม่ได้เห็นนกจับปลาซึ่งเป็นวิธีการจับปลาของคนโดยใช้นกเป็นเครื่องมือ ไกด์บรรยายว่า ชาวบ้านจะเลี้ยงนกตัวใหญ่ซึ่งจับปลาเก่งมาก แต่คนเลี้ยงเก่งกว่าเพราะเอาห่วงแหวนล็อคคอนก ทำให้นกกลืนปลาที่จับลงคอไม่ได้ ฉะนั้นนกนี้ก็ต้องอยู่กับคนเลี้ยงเพราะต้องทำงาน (จับปลา) แลกกับอาหารเพื่อความอยู่รอด นอกจากนั้นก็ได้เห็นควายกินหญ้า แต่ไม่ได้กินแบบบ้านเรานะ ควายที่นี่จะดำน้ำกินหญ้าใต้น้ำ โอ้โฮ พิศดาร และก็น่ารักมาก เสียดายที่เก็บภาพมาไม่ได้

กลับจากล่องแม่น้ำหลี่เจียง ก็เข้าสู่ตัวเมืองหยางซั่ว พวกเราได้พักในโรงแรมเล็กๆ ริมถนนคนเดิน ก็ได้เพลิดเพลินกับการช็อปปิ้งอย่างเต็มที่ และในคืนนี้พวกเราก็ได้ซื้อบัตรเข้าชมการแสดงของจางอี้โมว่ เป็นการแสดงที่ใช้ภูเขา 12 ลูก กับแม่น้ำหลี่เจียงเป็นฉาก และใช้นักแสดง 800 คน แสดงประมาณ 8 ชุด เป็นการแสดงถึงสภาพวิธีชีวิตชาวหยางซั่ว สวยงามอลังการมาก คุ้มกับเงิน 20 หยวน (ประมาณ 1,100 บาทต่อคน)

และวันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่มีสิ่งประทับใจในทริปมากมาย ส่วนครั้งต่อไปจะเดินทางไปหนางหนิง เมืองเอกแห่งมณฑลกวางสีแล้วค่ะ