*~* เมื่อไม่มีพ่อแล้ว ชีวิตหนูจะเป็นอย่างไร.....(ต่อไป)


ชีวิตของเด็กคนหนึ่ง ที่สูญเสียพ่อไปได้ไม่นาน แต่ทำไมดูวุ่นวายและน่าสงสารเหลือเกิน

 

 

 

(บันทึกนี้ยาวหน่อยนะคะ   แต่อยากเล่าค่ะ  อกมันจะระเบิด)

 

หลังจากที่โรงเรียนเปิดภาคเรียนที่2  ได้3 วัน

ครูตุ๊กแก : ใครรู้บ้างว่าบิวทำไมไม่มาโรงเรียนเปิดมาตั้ง 3 วันแล้ว(ปกติบิวจะไม่ขาดเรียนถ้าไม่จำเป็น)

แมวเหมียว : บิวเขาไปเลี้ยงเป็ดกับแม่เขาค่ะ

ครูตุ๊กแก : อ้าว...แล้วเขาไม่เรียนแล้วเหรอ

ป๊อป : พ่อเขาตาย เขาเลยไปเลี้ยงเป็ดอยู่กับแม่เขาค่ะ

ครูตุ๊กแก : อ้าว....พ่อเขาตายเมื่อไหร่ เป็นอะไรตาย

แมวเหมียว : ตายเมื่อตอนปิดเทอมค่ะ เขาขับรถยังไงไม่รู้คอหักตายค่ะ (ดีนะที่เป็นแมวเหมียว  ถ้าเป็นนายไก่อูหนึ่งในสามหนุ่มสามมุม ต้องตอบว่า เขาลืมตาไม่ขึ้นแน่ๆ อิ..อิ..)

            นั่นคือข่าวต้อนรับเปิดเทอมที่นับเป็นข่าวร้ายในความรู้สึกของครูตุ๊กแก  บิวเป็นเด็กผู้ชายผิวขาว  ตาโต การเรียนอยู่ในระดับพอใช้ไม่น่าเป็นห่วงมากนัก  บ้านอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียน เย็นๆหลังจากเลิกเรียนแล้ว  บิวมักจะกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วกลับมาอยู่กับครูตุ๊กแกจนครูตุ๊กแกกลับบ้านเสมอ ช่วยกวาดห้องบ้าง ล้างรถบ้าง(อันนี้นานๆครั้ง เข้าข่ายใช้แรงงานเด็กนะเรา อิ..อิ..) และก่อนกลับบ้านบิวก็จะได้ค่าขนมเล็กๆน้อยๆ ติดกลับไปด้วย  แรกๆก็ไม่ยอมกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าหรอกค่ะ ตอนหลังต้องบอกให้กลับบ้านก่อน เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วค่อยมา เดี๋ยวพ่อเป็นห่วง เพราะบิวอยู่กับพ่อ และน้องสาว  ส่วนแม่ไปมีสามีใหม่

 เมื่อทราบข่าวครูตุ๊กแกค่อนข้างเป็นห่วงว่าบิวจะอยู่อย่างไร  จะได้เรียนต่อไหมเนื่องจากไม่มีใครมาติดต่อ หรือแจ้งอะไรเลย  ครูตุ๊กแกจึงพยายามถามไปยังนักเรียนห้องอื่นๆว่ามีใครรู้จักญาติๆ ของบิวอีกบ้าง  เพราะถามแมวเหมียว และ ป็อป ที่อยู่ใกล้บ้านบิวที่สุดก็ได้ความแค่ข้างต้น  จนได้พบกับผู้ปกครองท่านหนึ่ง  ทราบภายหลังว่าเป็นพี่สะใภ้ของแม่บิว  บอกว่าเห็นบิวกลับมาแล้ว  ครูตุ๊กแกจึงฝากเป็นธุระถามข่าวให้

พอรุ่งเช้าบิวมาพร้อมกับย่า  ที่ตอนแรกครูตุ๊กแกคิดว่าเป็นย่าแท้ๆ  แต่มาทราบภายหลังอีกเช่นกันว่าย่าคนนี้เป็นพี่สาวของปู่แท้ๆของบิว  ซึ่งปู่ของบิวแยกทางกับย่า  โดยย่าไปมีสามีใหม่(ถ้าจำไม่ผิด)  ส่วนปู่ก็ไปอยู่กรุงเทพ  ซึ่งย่าก็ น่าจะอายุประมาณ 60 กว่าๆ  แต่เนื่องจากทำงานหนักจึงดูเหมือนอายุมาก   ครูตุ๊กแกจึงได้มีโอกาสนั่งคุยกันพอได้ความว่า  แม่เพิ่งนำบิวมาส่งและให้เงินย่าไว้ 600 บาท (ซึ่งย่าก็นำไปซื้ออุปกรณ์การเรียน ถุงเท้า รองเท้าให้บิวจนเกือบหมด) น้องสาวของบิวญาติคนอื่นๆนำไปเลี้ยง  ส่วนบิวไม่มีใครเอาก็เลยรับเลี้ยงไว้เองเพราะสงสารที่พ่อเขาตาย

ตัวย่านั้นมีอาชีพรับจ้างเก็บขยะได้เข่งละ 10 บาท วันหนึ่งๆได้ประมาณ 3 เข่ง ถ้ามีไม้ก็จะไปรับจ้างเผาถ่าน  หรือถ้ามีใครจ้างไปทำอะไรก็ไปทำ ส่วนสามีของย่านั้นทำงานไม่ได้เนื่องจากมีโรคประจำตัว  ย่าจึงต้องทำงานคนเดียว  ลูกๆของย่าไปทำงานที่กรุงเทพ  มาครั้งหนึ่งก็จะให้เงินไว้ประมาณ 1,000 1,500 บาท  ถ้าต้องพาปู่ไปหาหมอก็จะให้ประมาณ 2,000 บาท  ซึ่งก็ไม่ค่อยได้มาบ่อยนักน่าจะประมาณเดือนละ 1 ครั้ง  นั่นคือความจริงอันหดหู่ยิ่งนักที่ครูตุ๊กแกได้รับรู้  คิดดูสิคะ  รายได้แค่นี้กับ 3 ชีวิตจะเป็นอย่างไร  ถ้าลำพังปู่กับย่า 2 คน ก็พอประทังกันไปได้  แต่พอมีบิวอีกหนึ่งคนค่าใช้จ่ายก็ต้องเพิ่มขึ้น  เท่าที่สังเกตดูย่าจะพยายามดูแลบิวอย่างดีและอยากให้บิวมีในสิ่งที่เพื่อนๆมี

ครูตุ๊กแกจึงบอกกับย่าว่า  เรื่องค่าใช้จ่ายค่าขนมของบิวเวลามาโรงเรียนครูตุ๊กแกจะช่วยรับผิดชอบเองทุกวัน  ย่าไม่ต้องให้มาและจะช่วยไปจนกว่าจะจบ ป.2  ถ้าขึ้น ป.3 ค่อยว่ากันอีกทีว่าจะยังไง   ถ้ายังเป็นแบบนี้ครูตุ๊กแกก็จะช่วยต่อไป  อย่างน้อยเงินในส่วนที่ย่าให้บิวมาโรงเรียนย่าก็จะได้เก็บสะสมไว้ และก็ย่าจะได้เหนื่อยน้อยลง (ครูตุ๊กแกไม่ได้ร่ำรวยนะคะ เดือนไหนใช้เงินถึงสิ้นเดือนแบบไม่ต้องแบมือขอแม่นี่ถือเป็นบุญค่ะ อิ..อิ..  แต่กรณีนี้คิดว่าพอจะช่วยได้แบบไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อนค่ะ หุ..หุ..) โดยเงินที่ครูตุ๊กแกให้บิวนั้นก็จะบังคับให้บิวฝากออมทรัพย์ทุกวัน(เก็บไว้ในยามจำเป็นค่ะ)  แต่ก่อนตอนพ่อยังอยู่บิวได้เงินมาวันละ20-25 บาท  เชื่อไหมคะถ้าวันไหนไม่บังคับ รับรองบิวไม่ยอมฝากออมทรัพย์แน่ๆ   จากวันนั้นถึงวันนี้ครูก็ได้ดูแลช่วยเหลือบิวมาประมาณ 1 เดือนกว่าแล้ว

จนเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว(ประมาณวันที่ 3 ธ.ค.51)  มีผู้ปกครองคนหนึ่งชื่อป้าซิ้ม(เรียกตามบิว) มาหาครูตุ๊กแกแล้วถามว่า ย่าของบิวได้ฝากเงินไว้กับครูตุ๊กแก 200 บาทหรือเปล่า(เอาล่ะสิ....งานเข้าแล้วตู)  ครูตุ๊กแกก็บอกไม่ได้ฝากหรอกแต่ที่ให้นี่เงินครูตุ๊กแกเอง  ป้าซิ้มบอกว่าญาติๆของบิวฝากมาถามจะได้ให้แม่เขานำมาใช้คืน นั่นคือสิ่งที่ป้าซิ้มบอกครั้งแรก

แต่เหตุผลที่ป้าซิ้มมาจริงๆคือ  ................

ป้าซิ้ม : ตอนนี้บิวมันมาอยู่กับฉัน ย่ามันไปเฝ้าปู่ที่โรงพยายบาล 10 กว่าวันแล้ว ญาติๆมันไม่มีใครเอา(โอ้โฮ...10กว่าวันแล้ว บิว ไม่เคยเล่าให้ฟังเลยค่ะ)

ป้าซิ้ม : ญาติๆมันเอาแต่น้องมัน ครูคิดดูย่ามันไม่อยู่ยังไม่มีใครคิดจะเอาข้าวใส่จานให้มันกินสักจานหนึ่งเลย วันแรกที่ย่ามันไปโรงพยาบาลมันก็อยู่คนเดียว ฉันสงสารก็เลยเอามันมาอยู่ด้วย

ป้าซิ้ม : ญาติมันบอกไม่เอามันตั้งแต่ในงานศพพ่อมัน มันก็ได้ยิน ฉันก็ไม่ใช่ญาติมันหรอก แค่แฟนฉันเป็นเพื่อนกับพ่อมัน ฉันก็มาเช่าบ้านเขาอยู่ ไม่ใช่คนที่นี่แต่ตามเถ้าแก่มาเย็บผ้า

ป้าซิ้ม : ตอนพ่อมันอยู่บิวมันสบาย ไม่ว่าพ่อมันจะเมาขนาดไหนมันก็เลี้ยงลูกมันดี ไอ้บิวมันไม่เคยลำบาก ผิดกับแม่มันเอาแต่กินเหล้าและ.......  คิดดูมันเป็นแม่ยังไงเลี้ยงลูกไม่ได้

ป้าซิ้ม : ป้าเบียบ(ย่าของบิว)ก็เลี้ยงบิวอย่างดี  บิวอยากกินอะไรก็ทำให้กิน  พอบิวมาอยู่กับฉัน  ฉันก็ให้กินลูกฉันกินยังไงบิวก็ได้กินอย่างนั้น  ตอนเช้าให้กินข้าวแล้วก็ให้เงินมาโรงเรียน  แต่บิวบอกว่าไม่เอาเพราะครูให้แล้ว 

ป้าซิ้ม : นี่แหละฉันเลยมาถามว่าจริงหรือเปล่า ญาติมันก็ฝากมาถาม จะได้ให้แม่มันตามมาจ่ายคืน   ครูอะไรจะให้เงินมันได้ทุกวัน (ครูตุ๊กแกนี่แหละให้ทุกวัน ไม่ต้องเอามาคืนด้วย)

และอีกหลายๆคำพูดจากปากป้าซิ้มที่พรั่งพรูออกมาแต่บางคำพูดก็ไม่สามารถนำมาเล่าให้อ่านได้ค่ะ (กลัวเด็กๆในโรงเรียนจะมาอ่านเจอแล้วนำไปเล่าต่อ  เพราะส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของญาติผู้น่ารักของบิว แต่ ฮึ่มๆๆๆ สำหรับครุตุ๊กแก  กลัวเรื่องจะบานปลาย เดี๋ยวงานเข้าทั้งป้าซิ้มและครูตุ๊กแกค่ะ อิ.อิ..)  แต่ครูตุ๊กแกก็นึกชมเชยความมีน้ำใจของป้าซิ้มอยู่ในใจค่ะ  ถ้าไม่ได้ป้าซิ้มยังนึกไม่ออกว่าบิวจะอยู่อย่างไร  และท้ายสุดของการสนทนาครูตุ๊กแกก็ย้ำกับป้าซิ้มว่า เงินที่ให้บิวทุกวันไม่ต้องนำมาคืนให้ด้วยความเต็มใจค่ะ

5 ธันวาคม 51

ขณะที่ครูตุ๊กแกกำลังเบียดเสียดยัดเยียดกับฝูงชนในร้านขายเสื้อผ้าแห่งหนึ่งอยู่นั้น  ก็มีโทรศัพท์เข้า เบอร์ไม่คุ้นเมื่อรับก็เป็นแม่ของบิวโทรเข้ามา(ได้เบอร์มาจากไหนเนี่ย) แต่ครูตุ๊กแกไม่สะดวกคุยจึงติดต่อกลับภายหลัง  เมื่อได้คุยกันแม่บิวบอกว่า......

แม่บิว : ครูย่าบิวได้ฝากเงินไว้ 200 หรือเปล่า

ครุตุ๊กแก : ไม่ได้ฝากค่ะ

แม่บิว : แต่ย่าบอกว่าฝากครูไว้ 200 บาท (มันอะไรกันนักหนากะเงิน 200 บาทเนี่ย ตกลงย่าโกหกหรือใครมั่วกันแน่)

(ชักเริ่มกลิ่นไม่ดี...และกลัวแม่บิวไปต่อว่าย่าจึงบอกว่า)

ครูตุ๊กแก : ไม่ได้ฝากและย่าก็ไม่ได้ขอด้วยครูให้เอง สงสารย่ากับบิว ย่าก็มีรายได้น้อย

แม่บิว : แต่ครูฉันจ้างย่า ให้ย่าเดือนละ 1,500 บาทนะ ครูให้บิวไปเท่าไรเดี๋ยวฉันเอาไปคืน

ครูตุ๊กแก: ไม่เป็นไรครูตั้งใจจะช่วย

แม่บิว  : คุณครูบิวเขาไม่ถึงกับอย่างนั้นหรอกนะคะ  เขาเป็นหลานผู้ใหญ่........ เอาอย่างนี้ เดี๋ยววันจันทร์ฉันโอนเงินไปให้ครู  ให้ครูจ่ายเป็นค่าขนมบิวทุกวันก็ได้

ครูตุ๊แก : ไม่ต้องหรอกค่ะคุณแม่ ครูพูดตรงๆเพื่อกันตัวเองไว้ก่อนนะ  โอนเงินให้แม่แบงค์(พี่สะใภ้ของแม่บิว) เป็นคนจ่ายก็แล้วกัน  เดี๋ยววันดีคืนดีจะหาว่าครูอุบอิบเงิน เพื่อความสบายใจนะคะ  ตกลงว่าคุณแม่จะส่งเงินมา  ครูไม่ต้องให้แล้วนะคะ  แต่ถ้าจะให้ครูช่วยเหลือก็บอกนะคะยังยินดีและเต็มใจค่ะ

และอีกหลายๆคำพูดที่แม่บิวพูดออกมาทำให้ครูตุ๊กแกรู้สึกว่า...นี่ตู ส. ใส่ เกือกไปหรือเปล่า(วะ)นี่  และแม่บิวช่างเป็นแม่ที่รักลูกซะเหลือเกิน(แต่ทำไมมารักตอนนี้ล่ะ)

8 ธันวาคม 51 

(ขณะที่ครูตุ๊กแกกำลังต้อนรอรับคณะศึกษาดูงานจากมหาสารคามที่มาเป็นคณะที่ 3 แล้ว ในปีการศึกษานี้  รักและคิดถึง ศน.พี่แอ๊ดP add  ผู้ที่พาคณะแรกมาจนมีคณะที่2 และ ที่3 ตามมาติดๆจัง อิ..อิ... ขอบคุณนะคะ)

ป้าซิ้มก็มาส่งลูกครูตุ๊กแกจึงรีบเข้าไปคุยเพื่อสอบถามสิ่งที่ค้างคาใจ

ป้าซิ้ม : ครูไม่ต้องไปเชื่อแม่มัน แม่มันกินแต่เหล้าเนี่ยมางวดนี้ก็บอกจะเอาเงินมาให้ลูก 1,500 บาท ก็ไม่เห็นให้กินเหล้าหมด

ครูตุ๊กแก : แต่เขาบอกว่าวันนี้จะโอนเงินมาให้หนู หนูยังบอกให้โอนไปให้แม่แบงค์เถอะ ขี้เกียจมีปัญหาภายหลัง

ป้าซิ้ม : อย่าไปเชื่อมันครู  ไอ้แดง(แม่แบงค์พี่สะใภ้แม่บิว) บอกว่าตอนที่แม่บิวมันคุยโทรศัพท์กับครูเขาก็อยู่ตรงนั้น  เขายังอยากจะถีบมันสักทีข้อหาหมันไส้ 

ครูตุ๊กแก : แต่เขาบอกว่าเขาให้ย่าเดือนละ 1,500 บาทนะ

ป้าซิ้ม : ให้ที่ไหน ตั้งแต่ไอ้บิวอยู่กับย่ามัน แม่มันให้ไว้แค่ 600 บาท ตั้งแต่แรกนั่นแหล่ะ เมื่อวานนี้มันก็ให้บิวไปอยู่กับพ่อของผัวใหม่มัน ครูคิดดูเด็กมันไม่เคยอยู่มันจะอยู่ได้ยังไง และเขาก็เมาชอบดุมัน   ตอนกลางคืนมันก็กลับมาอยู่กับย่ามันเหมือนเดิม พอดีย่ามันกลับมาแล้ว

(และอีกหลายๆคำพูดที่ได้ยินจากปากป้าซิ้ม     โอ้โฮ...คุณแม่น้องบิว  สร้างภาพซะครูตุ๊กแกเกือบเชื่อเลยนะเนี่ย)

หลังจากป้าซิ้มกลับไปไม่นานย่าบิวก็มา  ถามไถ่พอได้ความก็ถึงบางอ้อกับเงิน 200 บาทซะที  (คุยกันนานไม่ได้แขกเต็มหอประชุมเลย)

ย่าบิวบอกว่า......โกหกแม่บิวไปว่ามาฝากเงินครูไว้  ถ้าหมดครูจะให้ต่อแล้วย่าจะมาใช้คืนทีหลัง  แม่มันจะได้เอาเงินมาให้ไม่งั้นแม่มันไม่ให้  ถ้าแม่มันเอาเงินมาให้ครูก็เก็บไว้นะจะได้เอาไว้ให้บิวกินขนม ย่าบอกอยากให้บิวได้กินเหมือนเด็กคนอื่นๆเขา

มีอีกมากมายค่ะถ้าจะเล่าก็คงยาวกว่านี้อีกเยอะ  ฟังไปฟังมาไม่รู้ว่าจะเชื่อใครดีใครผิดใครถูกกันแน่   แต่ครูตุ๊กแกยึดหลักประชาธิปไตยฟังเสียงข้างมาก เพราะค่อนข้างไม่เชื่อฝ่ายแม่เอาซะเลย

 ตอนนี้เหนื่อยใจกับเรื่องนี้มากค่ะ  สรุปเลยก็แล้วกันว่า  ครูตุ๊กแกก็ยังดูแลช่วยเหลือบิวในส่วนของโรงเรียนทุกวันเหมือนเดิม  และถ้าแม่บิวโทรมาก็(โกหก)บอกว่าครูตุ๊กแกออกให้ก่อน  แล้วย่าจะมาคืนให้ทีหลัง(จะบาปไหมนี่  ผิดศิลข้อ 4 เนี่ยเรา)

นี่พ่อเพิ่งจะเดือนกว่าๆเท่านั้นเองนะคะ  ที่ชีวิตของเด็กคนหนึ่งได้ขาดพ่อไป ทำไมช่างวุ่นวายและน่าสงสารขนาดนี้  ครูตุ๊กแกยังมองไม่ออกเลยค่ะว่าอนาคตของบิวจะเป็นอย่างไรต่อไป  ก็ได้แต่ภาวนาในใจนะคะว่า  ขอให้แม่ของบิวทำได้อย่างที่บอกไว้จริงๆ  ขอให้เมฆหมอกที่ปกคลุมชีวิตของบิวคลี่คลาย  กลายเป็นฟ้าที่แจ่มใสเหมือนเดิมซะที  ถึงแม้พ่อจะไม่ได้อยู่กับบิวอีกแล้ว...

ขอบคุณทุกๆท่านนะคะที่อ่านเรื่องนี้จนจบ  ขอบคุณจากใจจริงๆค่ะ

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 228246เขียนเมื่อ 8 ธันวาคม 2008 21:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 02:03 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (61)
  • เป็นกำลังใจให้น้องบิวนะครับ
  • ขอให้ชีวิต แจ่มใส ทุกวัน
  • ขอบคุณพี่ตุ๊กที่ถ่ายทอดเรื่องราวดี ๆ ครับ
  • สบายดีไหมครับ

ขอเป็นกำลังใจให้น้องบิว

เรื่องราวดีดีต้องถ่ายทอดนะคะอย่าเก็บไว้

น้องตุ๊กแกสบายดีนะคะ

น้องบิวน่าสงสารเหมือนกันนะค่ะ สู้ สู้ต่อไปค่ะ

P

       สวัสดีจ่ะน้องโย่ง...ให้ถ้วยรางวัลที่ 1 เลย คืนนี้ อิ..อิ...

           โชคดีที่บิวยังเด็กมาก  อาจจะยังไม่สามารถรับรู้ในสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาได้มากมายนัก พี่คิดอย่างนั้นนะคะ

           แต่ลึกๆในใจ บิวอาจจะกำลังสับสนก็ได้

           พี่ก็ได้แต่ภาวนาค่ะให้ท้องฟ้าของบิวแจ่มใสเร็วๆ

           ขอบคุณนะคะที่แวะมาส่งกำลังใจให้บิว

           มีความสุขกับทุกวันนะครับหัวหน้าคนหน้าตาดี อิ..อิ..

สวัสดีค่ะพี่ครูตุ๊ดแก

แวะมาอ่านเรื่องราว เป็นกำลังใจให้น้องบิวด้วยนะค่ะ

และก้แวะมากอดๆๆๆๆๆๆๆ พี่ครูตุ๊กแกก่อนอน อิอิ

คิดถึงค่ะ...

P

         ว้าว....คิดถึงพี่สาวคนสวย  พี่สาวก็มา ^___^ จริงๆนะคะ

            วันนี้ได้รับมิตรภาพอันงดงามเช่นเคยจากคณะมหาสารคามที่มาดูงาน

            ขอบคุณนะคะศน.พี่แอ๊ด คณะที่1 จนมี 2 และ 3

            หนูสบายดีค่ะ  ศน.พี่แอ๊ดล่ะคะสบายดีหรือเปล่า

            ขอบคุณนะคะกำลังใจที่นำมามอบให้น้องบิว หนูจะนำไปส่งมอบต่อให้ค่ะ

            อากาศเย็นรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

            ฝันดีค่ะ ^__^

           

  • สวัสดีค่ะคุณครูตุ๊กแก
  • ขอเป็นกำลังใจให้น้องบิวด้วยค่ะ
  • คนเป็นครู เจอโจทย์เช่นนี้เป็นประจำ
  • และคนเป็นครูก็อดไม่ได้ที่จะต้องเข้าไปเป็นส่วนร่วม
  • อย่างน้อย ๆ ก็เป็นกำลังใจให้ลูกศิษย์ที่น่าสงสารของเรา
  • ขอให้คุณครูมีความสุขมาก ๆ ทุกวันทุกคืนนะคะ

P

      สวัสดีค่ะ  ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ^__^

         น้องบิวน่าสงสารมากจริงๆค่ะ  วันนี้บิวก็ไม่มาโรงเรียนเพราะไม่สบาย

         ขอบคุณนะคะที่แวะมาให้กำลังใจน้องบิว

         มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ  ฝันดีค่ะ

ขำๆๆๆ น้องนา

 

สวัสดีค่ะพี่ครูตุ๊ดแก

แวะมาอ่านเรื่องราว เป็นกำลังใจให้น้องบิวด้วยนะค่ะ

และก้แวะมากอดๆๆๆๆๆๆๆ พี่ครูตุ๊กแกก่อนอน อิอิ

คิดถึงค่ะ...

 

  • ไปเปลี่ยนชื่อให้พี่สาวเราซะแล้ว
  • ฮ่าๆๆๆๆ

P

      สวัสดีค่ะพี่ครูตุ๊ดแก  ฮือๆๆ  พี่เป็นทอมค่ะ  ไมได้เป็นตุ๊ด  อ้าว....

         น้องกล้วยแขกจ๋า...ยืนให้กอดนิ่งๆนานๆเลย  แต่สารภาพ  ยังไม่ได้อาบน้ำเลยค่ะ กลิ่นดีไหมคะ อิ..อิ...

         ขอบคุณนะคะน้องสาวที่แวะมาให้กำลังใจน้องบิว  ตอนนี้น้องบิวคงต้องการมากที่สุดค่ะ

         คิดถึงมากมาย กอดๆๆๆๆ   ฝันดีนะคะน้องสาว จุ๊บๆๆๆๆ

P

       สวัสดีค่ะคุณครู

            งานนี้ค่อนข้างเหนื่อยใจจริงๆค่ะ ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรกันแน่ วุ่นวายดีค่ะ ระหว่างแม่ ย่า และญาติๆ ของบิว

            มีอีกหลายเรื่องค่ะที่ไม่สามารถเล่าได้ เฮ่อ.....

            จริงของคุณครูค่ะ  คนเป็นครูพอเจอเรื่องแบบนี้ก็อดช่วยเหลือไม่ได้ ตามกำลังที่พอมีค่ะ

            ขอบคุณนะคะคุณครูที่แวะมาให้กำลังใจน้องบิว

            มีความสุขกับการทำงานที่เรารักทุกวันนะคะ

            ฝันดีค่ะ

P

       นั่นน่ะสิน้องโย่ง  พี่เป็นทอมอยู่ดีๆ น้องนาเปลี่ยนให้พี่เป็นตุ๊ดซะได้ อิ..อิ.. (เล่นไม่เลิกเดี๋ยวเขาก็หาว่าเป็นจริงๆหรอกเรา )

       ฝันดีอีกทีนะน้อง อิ..อิ..

สวัสดีจ้า..

  • พี่ส้มเอง..วันนี้ ขำไม่ค่อยออกเลย นะ..กับชีวิต น้องบิว..
  • เดี๋ยว นี้..เด็กๆแบบ นี้ มีเยอะมาก นะ..ครู..มีหน้าที่..ต้องรับรู้และช่วยเหลือ..ให้ทั้งความรู้ ดูแลทั้ง จิตใจ ให้ความรัก เอ็นดู ให้ทุกอย่างที่ ให้ได้......หน้าที่ ยิ่งใหญ่..นะ อาชีพเรือจ้าง..
  • "ลูกใคร ไม่สำคัญ ลูกศิษย์ฉัน คือลูกครู..."
  • น้องครูตุ๊กแก..ทำหน้าที่ ได้ ดีมาก จ้า..ขอชม..ขอชม..
  • "คำว่าน้องคนดี" ที่พี่เรียก บ่อยๆ รู้ไหม มีที่มา..จาก สิ่งที่น้องครูตุ๊กแก..ทำมาตลอด นี่แหละ..
  • "รัก นะ น้อง คน ดี"

        

มาอ่านแล้วก็ได้แต่ปลงครับ น่าสงสารน้องบิวจังเลยครับ

เนี่ยล่ะน้า เค้าว่าชีวิตไม่สำเร็จรูปเหมือนบะหมี่หรอก

สวัสดียามเช้าครับ สบายดีนะครับ

สวัสดีค่ะครูตุ๊กแก

  • ขอโทษ ขอโทษและก็ขอโทษค่ะที่หายไปอย่างไร้ร่องรอย ตอนนี้กลับมาแล้วค่ะ
  • เราเลิกพูดเรื่องเก่าดีกว่าค่ะ  ต่อนี้ไปคงได้คุยกันเหมือนเดิมนะคะ
  • ขอบคุณที่ไปก็อก ก๊อกที่บ้าน
  • ครูตุ๊กแกยังเขียนด้วยสำนวนที่เห็นภาพหมดเลย เก่งเหมือนเดิมนะคะ  ชีวิตที่น่าสงสารแต่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้  นี่แหละค่ะ สัจธรรมแห่งชีวิต
  • ขอบอกว่ารักและคิดถึงเสมอค่ะ
  • ...พี่เหมียว...

ครูตุ๊กแกจ๋า

สงสารบิวเหลือเกิน

ป่านนี้จิตใจบิวจะว้าเหว่ขนาดไหน

พ่อตาย แม่ผลักไส ย่าก็แก่และลำบาก

บุญที่มีครูอย่างครูตุ๊กแก

ขาดเหลืออะไรบอกกล่าวกันนะคะ

หวัดดีค่ะ

สบายดีนะค่ะ...แวะมาร่วมเป็นกำลังใจให้น้องบิว ด้วยคนค่ะ ขอให้น้องบิว สู้ ๆ ต่อไปนะค่ะ ขอเอาใจช่วยจ้ะ

สวัสดีครับ

อ่านไม่ค่อยจะทันเลยวุ้ย...

น้องสาวจ๋า เฮ้อ พี่อ่านแล้วก็เฮ้อ เข้าใจอกที่จะระเบิดแล้ว สงสารน้องบิว ทำไมเรื่องแบบนี้มีในชีวิตจริงๆ ด้วยนะ

สงสารรวมทั้งคุณครูอีกหลายๆคนที่จะเจอเหตุการณ์แบบนี้บ่อยๆ ด้วย

+ หวัดดีจ้า...ตุ๊กแก...

+ คิดถึงจัง...มาร่วมรับรู้สิ่งดี ๆ ที่วุ่น ๆ ...

+ อิ อิ...แต่ครูตุ๊กแกซะอย่าง...หายห่วง...

+ พี่ว่า...เวลาที่ตุ๊กแกใช้ชีวิตกับบิวในแต่ละวัน...ควรพูดถึงเรื่องราวความดี กับ การใช้ชีวิต นะ...กล่อมเกลาไปทุก ๆ วัน เพื่อเป็นเกราะที่แข็งแรงให้กับตัวของบิวเองในอนาคต

+ เคยได้ยินจนจำได้ว่า..." ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะเป็นได้"

+ ว้า...อธิบายบิวแบบนี้บิวจะเข้าใจไหมนี่...เอ้า...ตุ๊กแกอธิบายเองแล้วกันนะค่ะ...ทำยังไงก็ได้ให้บิวเข้าใจ...อิ อิ...

+ ส่งดอกไม้มาเป็นกำลังใจให้ทั้งครูตุ๊กแกและบิว...

 

แวะมาบอกว่าคิดถึงน้องตุ๊กแกจังเลยนะคะ

เอ้า..เพิ่งสังเกตว่าพี่ศน.แอ้ดไปแอบโผล่อยู่ในบันทึกของน้องตุ๊กแกด้วย..อิอิ

ดีใจจังเลยจ้า..น้องสาว

มาเป็นกำลังให้น้องตุ๊กแกต่อสู้ต่อไปนะคะ..เพื่อเด็กๆที่รักของเรา

สวัสดีค่ะ..

  • พี่ส้ม เอง ตาม ศน.add คนยิ้มสวยมา..ติด ๆ
  • "กอด ความคิดถึงมาฝาก..มารับหน่อย..หนักมาก นะ อิอิ"
  • คิดถึง นะ น้องคนดี..ทำอะไร อยู่ เงียบ เชียว..
  • ตั้งใจ นำ ภาพ ของความอบอุ่น มาฝาก..

P

       พี่ส้มเจ้าขา.........

          ขอกอดนิ่งๆ นานๆสักสามชั่วโมงให้หายคิดถึงหน่อยนะเจ้าคะ

          พอดีว่าที่บ้านมีงานสีดำเลยหายไปหลายวัน  วันนี้แบกหน้าโทรมๆมาโรงเรียน  ประมาณว่าเจอหน้าใครก็ตาหวานใส่ซะงั้น (ง่วงอ่ะค่ะ)

          สำหรับบิว....ตอนนี้เขาก็ยังคงเป็นเด็กที่คือเด็ก ยังคงรับรู้เรืองของตัวเองไม่ได้มาก ยังคงสนุกไปวันๆกับเพื่อนๆ

          วันนี้บิวเล่าให้ฟังว่า  วันหยุดผมไปช่วยย่าเก็บขยะ ผมเจอเงินตั้ง 20 บาท  หนูดีใจจังค่ะ  ไม่ได้ดีใจที่บิวเจอเงินนะคะ  ดีใจที่บิวเชื่อและยอมทำตามคำสั่งสอนของหนู

          หนูเคยบอกบิวให้ช่วยย่าเก็บขยะในวันหยุด แสดงว่าตอนนี้บิวเริ่มที่จะรู้แล้วค่ะว่าตัวเองจะต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างไร  เมื่อพ่อไม่อยู่  (เดิมบิวไม่ค่อยได้ทำ)

         

  • "คำว่าน้องคนดี" ที่พี่เรียก บ่อยๆ รู้ไหม มีที่มา..จาก สิ่งที่น้องครูตุ๊กแก..ทำมาตลอด นี่แหละ..
  • "รัก นะ น้อง คน ดี"
  •           พี่ส้มจ๋า....ถ้าในเรื่องการทำงาน  หนูอาจจะยังไม่ดีพอตามที่พี่ส้มคิด  แต่ในด้านมิตรภาพระหว่างเรา  หนูจะเป็นน้องคนดี   ของพี่สาวค่ะ

              รักนะ...แต่ไม่แสดงออก

    P 

           สวัสดีค่ะครูพี่ตาล...

               ความหวัง...เปรียบเหมือน  กำลังใจ

               กำลังใจ...ก่อให้เกิด  แรงสู้

               แรงสู้..ก่อให่เกิด  ความสำเร็จ

               "อีกหนึ่งกำลังใจ"  จากครูตาล

                ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่นำมามอบให้  ในวันที่รู้สึกเหนื่อยอย่างวันนี้

                รักครูพี่ตาลค่ะ

    พี่สาวจ๋า

    คิดถึงๆๆๆๆจังเลย กอดๆๆๆๆๆๆ

    สบายดีนะค่ะ ไม่ได้มาทักทายนานเลย งานเข้าค่ะ แต่คิดถึง(มาก)เสมอนะค่ะ

    สวัสดีค่ะ พี่ครูตุ๊กแก... น่าสงสารน้องบิวจัง... มาเป็นกำลังใจให้น้องบิวค่ะ อยากช่วยน้องบ้าง ค่ะ

    สวัสดีค่ะน้องครุตุ๊กแก คนดี

    ... เป็นกำลังใจให้ น้องบิว ค่ะ

    ... ความสูญเสีย อาจเจ็บปวด

    ,,, แต่จะกลายเป็นพลังให้บิว

    ... เข้มแข็ง ใจแกร่ง อดทน

    ... ด้วยสภาพแวดล้อมที่ดี

    ... ด้วยความเอาใจใส่จากครู

    ... ด้วยน้ำใจ จากเพื่อนๆ

    ... โอกาส ที่บิวได้รับ ...

    ... จะส่งผ่าน ความคิด สั่งสม

    ... เพื่อ เสริมสร้าง สิ่งดีๆ ต่อไป

    น้องครู สบายดีนะคะ ...

    หายไปด้วยยุ่งๆ ตอนนี้เพลา ลงแล้วค่ะ

    ใกล้ปีใหม่แล้ว ที่รร. คงมีงานอะไรสนุกๆ ? คะ

    มาด้วย ระลึกถึง เสมอ แม้ห่างหาย ค่ะ

    P

          ว้า...เจ้าของบ้านแย่จัง

              มีแขกมาเยี่ยมบ้านแต่เช้า(ของหลายวันที่แล้ว)  แต่เจ้าของบ้านหายตัวไปซะงั้น

              ชีวิตบิวน่าสงสารจริงๆค่ะ  แต่ตอนนี้ครูตุ๊กแกน่าสงสารกว่า  ยังปวดหัวกับเรื่องวุ่นวายของบิวไม่หาย

              เนี่ยล่ะน้า เค้าว่าชีวิตไม่สำเร็จรูปเหมือนบะหมี่หรอก

              สงสัยจะจริง

             ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ ^__^

    P

           สวัสดีหลังเลิกเรียนค่ะครูพี่เหมียว

           ดีใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ครูพี่เหมียวกลับมาแล้ว

           คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

           กอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

           กลับมาแล้วอย่าหายไปไหนนานๆอีกนะคะ  สงสารครูตัวดำๆที่แอบคิดถึงอยู่(อ้อนซะงั้น)

           เราเลิกพูดเรื่องเก่าดีกว่าค่ะ  ต่อนี้ไปคงได้คุยกันเหมือนเดิมนะคะ

           เรื่องอะไรหรือคะ  คิดไม่ออกอ่ะค่ะ

           พี่เหมียวจ๋า...

                 เรื่องของบิวมีอีกมากมายที่หนูไม่ได้เล่าในบันทึกนี้ วุ่นวายดีจริงๆค่ะ  แต่หนูก็ดีใจอยู่อย่างหนึ่ง  ที่ตอนนี้บิวยังคงความเป็นเด็กร่าเริงไว้เหมือนเดิม ไม่ได้ซึมเศร้าเหมือนเด็กอื่นๆอีกหลายคนที่พบเจอกับเรื่องแบบนี้ ^__^

            รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

            รักแคดถึงพี่เหมียวเสมอค่ะ

           

    P

           สวัสดีค่ะหัวหน้าฯ

               จริงๆแล้วแม่บิวไม่ได้ผลักไสหรอกค่ะ  เขาบอกว่าเขาจ้างย่าเบียบเลี้ยง เดือนละ 1,500 บาท แต่ว่าตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ ย่าเบียบเพิ่งได้เงินจ้างแม่บิวแค่ 700 บาทเองค่ะ (แล้วจะพอไหมเนี่ย)

               เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว หนูตั้งใจว่าหลังเลิกประชุมหนูจะเล่ารายละเอียดให้ฟัง แต่พิเลิกจริงๆลืมค่ะ แหะ ๆๆๆๆๆ

               แล้วถถ้ามีโอกาสหนูจะเล่าให้ฟังนะคะ

               ขอบพระคุณแทนบิวด้วยนะคะ ^__^

    ไม่มีรูป

    19. อ้อยควั้น (sirintip)
    เมื่อ อ. 09 ธ.ค. 2551 @ 23:21
    993947 [ลบ

       สวัสดีค่ะพี่ออ้อยควั่น
             หนูสบายดีค่ะ  พี่ล่ะคะสบายดีหรือเปล่า
             ขอบคุณแทนน้องบิวด้วยนะคะ  สำหรับกำลังใจ
             มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ
              
    P
    20. ธ.วั ช ชั ย
    เมื่อ อ. 09 ธ.ค. 2551 @ 23:29
    993959 [ลบ]

    สวัสดีครับ

    อ่านไม่ค่อยจะทันเลยวุ้ย...

           หมายความว่ายังไงเนี่ย  วัยรุ่นงง  อิ..อิ...^__^

    สวัสดีค่ะ

    แวะมาอ่านเรื่องราว....

    คิดถึงน้องสาวคนดี วันนี้คงไม่เหงาใจ....

    ชอบจังที่ว่า...

    " ก้าวหนึ่ง...ถึงจะน้อย 

    ก็ทาบรอยไว้ทอดลาย 

    สองสามจะต่อปลาย 

    ไปสุดสาย...เพื่อลูกลิง"

    (^___^)

    P

              พี่ดาวจ๋า.........คิดถึงจังค่ะ

                 จริงๆแล้วเรื่องแบบนี้คงจะมีอยู่ในหลายๆโรงเรียนนะคะ

         ที่โรงเรียนก็มีคล้ายๆกันหลายคน  นึกแล้วก็สงสารจริงๆค่ะ

          คนเราเลือกเกิดไม่ได้  แต่เลือกที่จะทำดีได้ใช่ไหมคะ

                 ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามาให้กำลังใจบิว

          กอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ก่อนกลับค่ะ  ฝันดีนะคะ

    P

             พี่อ๋อยจ๋า....

    + คิดถึงจัง...มาร่วมรับรู้สิ่งดี ๆ ที่วุ่น ๆ ...

    + อิ อิ...แต่ครูตุ๊กแกซะอย่าง...หายห่วง...

    + พี่ว่า...เวลาที่ตุ๊กแกใช้ชีวิตกับบิวในแต่ละวัน...ควรพูดถึงเรื่องราวความดี กับ การใช้ชีวิต นะ...กล่อมเกลาไปทุก ๆ วัน เพื่อเป็นเกราะที่แข็งแรงให้กับตัวของบิวเองในอนาคต

    + เคยได้ยินจนจำได้ว่า..." ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะเป็นได้"

           ตอนนี้หนูก็พยายามดูแลบิวให้เป็นปกติ เหมือนเด็กคนอื่นๆทุกอย่าง  ดูแลมากไปกลัวเด็กคนอื่นๆจะไม่เข้าใจพาลอิจฉาบิวขึ้นมาล่ะแย่เลย

           แต่หนูก็ยังดีใจอยู่อย่างหนึ่ง  ที่บิวยังคงความเป็นเด็กว่าก็นอน อุ๊ย ว่านอนสอนง่ายอยู่เหมือนเดิม  และภาวนาให้เป็นแบบนี้ตลอดไปด้วยค่ะ

           ขอบคุณสำหรับดอกไม้สวยๆนะคะพี่สาวคนดี

           ฝากกอดเจ้าแอมแปร์ตัวดีแน่นๆ แถมหอมให้ด้วยสักสิบฟอดนะคะ คิดถึงอ่ะค่ะ  จุ๊บๆๆๆๆๆ

         

    P

             ศน.พี่แอ๊ดจ๋า...

          ภาพในบันทึกไม่ชัด  อันนี้ดีกว่าชัดดี อิ..อิ..

         

          นึกได้ว่าวันนั้นหนูเป็นคนถ่ายรูปเอง  เลยนำมาฝากค่ะ

          ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ

          กอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ด้วยความคิดถึงมากมายค่ะ ^__^

    P

          พี่ส้มจ๋า......

             ภาพความอบอุ่นที่พี่ส้มนำมาฝากทำให้หนูนึกถึง เพลง เพราะเรามีกัน ของวงศาลา ตอนหนึ่งที่ว่า

             เพราะเราต่างจริงใจให้กัน

             มุ่งฝ่าฟันให้ถึงจุดหมาย

             จับมือจูงกันไปไม่เคยเหนื่อยล้า

             เพราะฉันมีเธอประคองไว้

             จะหนักแค่ไหนม่ใช่ปัญหา

             ด้วยศรัทธาในรักทีมีให้กัน

         ขอบคุณนะคะพี่สาวคนดี ที่ "กอด ความคิดถึงมาฝาก..มารับหน่อย..หนักมาก นะ อิอิ"  รับไว้ด้วยหัวใจค่ะ  (หวานไปไหมคะเนี่ย)

          

         

           ฝันดีนะคะ  จุ๊บๆๆๆๆ

    P

            น้องก้อยที่รัก...รูปใหม่ไฉไลจริงๆ

                 คิดถึงมากมายเช่นกันจ่ะ กอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

             ฝากกำลังใจในการทำงานให้น้องสาวด้วยนะจ๊ะ

             ฝันดีนะคะ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

    ขอบคุณนะคะที่ได้เห็นภาพชัดชัด ชัดจริงๆด้วย...มีอีกม๊ะ..อิอิ

    กอดกอด..รักนะคะ

    สวัสดีคะ แวะมาให้กำลังใจคุณครูค่ะ

    น่าสงสารจังค่ะ

    ...สงสารทั้งครูและนักเรียนจังค่ะ..

          (ฟังเพลงยามนี้..อูว์)

              ..คิดถึง..

    แม่พระ ตุ๊กแกเอ๋ย..บางทีภาระต่างๆท่เรารับทราบจากเรื่องของเด็กๆ ทำให้เรากินไม่ได้ นอนไม่หลับ ทั้งที่คนเกี่ยวข้องจริงๆเขาหลับสบาย นี่แหละเรา ..พวกครูๆ เนี่ย พี่ไปเที่ยวทุ่งทานตะวันมาเน้อ..มีภาพมาอวดด้วย เจ้าอิฐเป็นช่างภาพ ได้มาแบบนี้แหละ

                         

    • yamagoshi/009.gifสวัสดียามเช้าครับ
    • สุขกายสบายใจดีนะครับ
    • รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

    สวัสดีค่ะ

    * มาส่งความสุขปีใหม่จ้า

    P

             น้องพอลล่าจ๋า....

                   คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆ  กอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

                  สนุกกับงานอยู่หรือเปล่าคะช่วงนี้ อากาศเย็นรักษาสุขภาพด้วยนะองคนงาม

                 ขอบคุณแทนน้องบิวนะคะสำหรับกำลังใจ

                   ฝันดีจ่ะ จุ๊บๆๆๆ

    P

             สวัสดียามดึกค่ะ

                  ไม่รู้ว่าบิวโชคดีหรือเปล่า  แต่ครูตุ๊กแกคิดว่าโชคดีที่บิวพบเจอเรื่องนี้ตั้งแต่ยังเด็กๆ เพราะเด็กเป็นวัยที่ยังบริสุทธิ์มีความสนุกสนาน  อาจมีเหงา และคิดถึงบ้าง  แต่เมื่ออยู่กับเพื่อนๆ เขาก็อาจลืมๆไปบางช่วง

                  ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจที่นำมามอบให้บิว

                  มีความสุขกับการทำงานทุกวันนะคะ  คิดถึงค่ะ ^__^

    P

               พี่แอ๊ดจ๋า.....

                     ชัดๆมีเท่านี้แหละค่ะ  ที่เหลือเป็นภาพโยรวม  แบบว่าวันนั้นเพิ่งกลับมาจากพานักกีฬาไปแข่งขันเปตอง  กำลังดำได้ที่  เลยไม่ค่อยกล้าเดินไปเดินมามาก อิ..อิ...

               คิดถึงๆๆๆ   กอดๆๆๆๆๆ  ^___^

    P

              สวัสดีค่ะ...

                 ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ^___^

                 ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ พลังอันยิ่งใหญ่ในชีวิตประจำวันเลยค่ะ

    P

             ศน.อ้วนเจ้าขา...

                 ตอนนี้ครูประจำชั้นน่าสงสารที่สุดค่ะ *_*

               

               ชอบจังเลยรูปนี้  เห็นแล้วคิดถึงตี๋เล็ก ตี๋ใหญ่จอมป่วนของหนูจัง

               ฝันดีนะคะ  กอดๆๆๆๆๆๆ

    มาอ่านอีกครั้ง...

    ชื่นชมและปลื้มใจกับ...น้ำใจของครูตุ๊กแกค่ะ...

    น้ำใจเท่านั้นที่จะโอบเอื้อ หล่อเลี้ยงโลกค่ะ

    (^__^)

    P

              สวัสดีค่ะ...

                  ขออนุญาตเรียกพี่ประกายนะคะ ^__^

                  ขอบคุณนะคะสำหรับดอกไม้ช่องาม พร้อมกำลังใจ เติมพลังในการทำงานให้หนูได้มากมายเชียวค่ะ

                  ฝันดีนะคะ ^____^

    P

               โอ๊ยๆๆๆๆๆ....ข้ามพี่สาวคนดีที่หนึงไปได้อย่างไร น่าตีจริงๆครูตุ๊กแก  ขอโทษร้อยครั้งค่ะ(ทันไหมเนี่ย)

               พี่สาวจ๋า....ตอนนี้ไม่เหงาค่ะ(จริงๆแล้วไม่มีเวลาเหงาค่ะ)

       ชอบจังที่ว่า...

    " ก้าวหนึ่ง...ถึงจะน้อย 

    ก็ทาบรอยไว้ทอดลาย 

    สองสามจะต่อปลาย 

    ไปสุดสาย...เพื่อลูกลิง"

          พี่สาวจ๋า.....

              นอกเหนือจากหน้าที่ของลูกที่ดีของพ่อแม่  ของญาติพี่น้องแล้ว

    เจ้าลูกลิง  คืออีกหนึ่งหน้าที่ ที่ต้องดูแลให้ดีที่สุด  ด้วยหัวใจค่ะ

             คิดถึงพี่สาวเสมอ  ขอบคุณจากใจค่ะ กอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

         

    P

             พี่สาวจ๋า  

                 ไม่ทันจนได้ อิ..อิ... ละอายใจจัง คราวนี้ขอลัดคิวเลยค่ะ       

    มาอ่านอีกครั้ง...

    ชื่นชมและปลื้มใจกับ...น้ำใจของครูตุ๊กแกค่ะ...

    น้ำใจเท่านั้นที่จะโอบเอื้อ หล่อเลี้ยงโลกค่ะ

    (^__^)

                ขอบคุณค่ะพี่สาวคนดี  น้ำใจ + ความรักด้วยค่ะ

            รักพี่สาวคนดีที่สุดเลย จริงๆนะคะ  ฝันดีค่ะ ^__^

     

    P

               เย้...พี่สาวเรากลับมาแล้ว  สดใสไฉไลกว่าเดิมด้วย อิ..อิ...

           แม่พระ ตุ๊กแกเอ๋ย..บางทีภาระต่างๆท่เรารับทราบจากเรื่องของเด็กๆ ทำให้เรากินไม่ได้ นอนไม่หลับ ทั้งที่คนเกี่ยวข้องจริงๆเขาหลับสบาย นี่แหละเรา ..พวกครูๆ

            สงสัยจะจริงค่ะ  แต่หนูก็ภูมิใจค่ะ  ที่หนูทำให้เด็กคนหนึ่งยิ้มได้อย่างเต็มแก้มเมื่ออยู่ที่โรงเรียน

            ว่าแต่  ไปเที่ยวทุ่งทานตะวัน  ไม่ส่งกระแสจิตถึงกันบ้างเลยจะได้ไปหา อิ..อิ...

            ลูกๆ ป.1 เป็นอย่างไรบ้างคะ  ลูกๆ ป.2 ของหนู  กำลังละเมอเป็นคำศัพท์ภาษาไทย  บวกจังหวะเพลงที่ซ้อมการแสดงวันเด็กอยู่ค่ะ อิ..อิ..

            ให้กำลังใจพี่สาวนะคะ  เราจะเป็นกำลังใจให้กัน จนกว่าจะผ่านเดือนกุมภาพันธ์  สู้ๆๆๆ

    P

          

    • yamagoshi/009.gifสวัสดียามเช้าครับ
    • สุขกายสบายใจดีนะครับ
    • รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

    ขอบคุณครับพี่น้อง  ..  น้องชายด้วยเช่นกันนะครับ ^__^

    P

             อาจารย์ย่าเจ้าขา...

                 ขอบคุณนะคะสำหรับพรปีใหม่  ดูจากภาพแล้วมาครบเลย  ความรัก  ความสุข  ความอบอุ่น  สุขภาพ เงิน ฯลฯ

                ขอบพระคุณงามๆเลยค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ  บ้านเราอากาศเย็นทุกวัน  

    หว้า...... น่าสงสารเด็กคนนั้นจริงๆค่ะ สู้ๆนะคะ

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท