ห่างหายไปหลายวัน เพราะว่าแดประจิมมีเรื่องต้องทำเยอะมาก แต่ผู้อ่านไม่ต้องห่วง
เมื่อสองปีที่แล้วนี้เอง คืนนั้นท้องเสียทั้งคืน ไม่ยอมกินยาหรือน้ำเกลือเลย ตื่นมาตอนเช้าจำได้ว่า ใบฝรั่งกินแก้ท้องเสีย จำมาจากสมัยโบราณ (คุณย่าคุณยายบอกไว้) เด็ด 1 กำ (ยอดอ่อนๆ) กินแบบเคี้ยวๆกลืน ทั้งน้ำทั้งกาก ไม่รู้ว่า กินมากไปหรือเปล่านะ 1 กำมือ อยากให้หายเร็วๆ เดี๋ยวจะไปทำงาน นั่งรอดูผล ประมาณ 40 นาทีตั้งแต่เริ่มกลืนลงไป หายด้วยหละ รีบไปทำงานเลย พอไปถึงที่ทำงาน ปวดท้องขึ้นมา อึ๊บเลย รีบไปยื่นบัตรหาหมอ พอดีพี่ปนัดดาฝากบัตรบุคลากรให้ไปรับยาแทน ก็เลยหนีบบัตรของอ.ปนัดดาติดหน้าอกออกไปเลย ไปยืนรอรับยาก่อน แล้วค่อยไปหาหมอ แป๊บเดียวเองปวดท้องขึ้นอีกแล้ว มันไม่ปวดอึ แต่มันปวดท้อง ซัก 2 นาทีพี่ก็เป็นลมพับไปเลย วุ่นวายกันไปหมด คนที่ห้องยาโทรมาแจ้งที่หน่วย Chem บอกว่า อ.ปนัดดาเป็นลม ส่งไปที่ห้องฉุกเฉินแล้ว ให้ไปดูด่วน
วันนั้นในห้องเคมีฯ ก็สนุกกันใหญ่ พี่ไม่เห็น แต่คนในห้องแย่งกันเล่าใหญ่เลย ว่าพี่ดาตกใจ คนในห้องก็งงว่าพี่ดาก็ยังนั่งอยู่ที่หน่วย “เราอยู่นี่” พี่ดาบอก กว่าจะลำดับเรื่องได้ก็พอดีน้องเค้าช่วยปฐมพยาบาลให้พี่หาย ตื่นมาก็เจอพี่ปนัดดากับไปรวินมารับกลับ
สรุปว่าพี่กินใบฝรั่งเกินอัตราไปหน่อย เค้าให้กิน 2-3 ใบก็จะหายเป็นปกติ ปาเข้าไป 1 กำมือเลยเป็นลมซะเลย อะไรที่มันมากเกินไปก็เป็นเช่นนี้แหละ
อ่านสนุกจังเลยค่ะ แต่ก็สงสัยต่อว่า ทำไมกินใบฝรั่งมากๆ แล้วทำให้เป็นลมได้ มันมีสารอะไรแปลกปลอมหรือเปล่าคะ