“Happy Birthday” แถบสี แสดงความเสี่ยง
“Happy Birthday” แถบสี แสดงความเสี่ยง
การทำงาน เหมือนการเดินทางที่ไม่มีวันสิ้นสุด เราเดินทางไปเรื่อยๆ แต่มีจุดหมายปลายทางที่จะไปถึง ระหว่างการเดินทาง มีสิ่งที่เราต้องพบเจอ มากมาย ทั้งประสบการณ์ทั้งดี และไม่ดี บางทีเดินหลงทาง บางทีอยากไปทางลัดเพราะอยากลองดู ....ท้าทาย...คิดว่าอาจทำให้เราเดินถึงจุดหมายเร็วขึ้น หลังการเดินทาง ประสบการณ์ สอนเรา บอกให้เราเรียนรู้ เพื่อให้ก้าวต่อไป ให้รู้จักเลือก ไม่มีเลี้ยวผิด หรือเลี้ยวถูก แต่คนเดินทางต้องเรียนรู้ ... ถ้าใครจะเลี้ยวเส้นนี้ เส้นทางเป็นอย่างไร คดเคี้ยว ขรุขระ แต่ไปถึงเร็ว ต้องเตรียม รองเท้าที่จะใส่ไปดีๆ นะ เส้นนี้ ราบเรียบ แต่ไกล ใส่รองเท้าแตะก็ได้ แต่เตรียมเสบียงไปด้วย ...เพราะเดินทางนาน ประมาณนั้น บันทึกจึงเป็นสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะ บันทึกการทำงาน ที่อ้อให้ความสำคัญ โดยพยายามตัดความคิดที่ว่า งานยุ่ง งานเยอะ ไม่มีเวลาออกไป เพราะยิ่งเขียนเรายิ่งได้ เหมือนได้คิดทบทวนระหว่างเขียน บางครั้งอาจไม่ถูกทั้งหมด แต่เราจะได้เห็นร่องรอย บทเรียนที่ทำให้เกิดการเรียนรู้ และพัฒนา อย่างมีความสุขอยู่ เช่นกัน วันนี้เล่าเรื่องเล็กๆ ...ของการงาน... แถบสี แสดงความเสี่ยง....
แถบสี....เกิดขึ้นเพราะเราต้องการแบ่งระดับผู้ป่วยเบาหวานในความดูแลของเรา ในรูปแบบสัญลักษณ์ต่าง ๆ ที่ทำให้มองเห็นได้ง่าย...จะได้สะดุดตา นำไปสู่การสะดวกในการติดตามดูแลกลุ่มต่าง ๆ
· เพราะเราอยากให้การดูแลที่ดี ดีที่เราหวัง คือ.....ก็ไม่รู้จะเขียน
อย่างไร...เพราะดีแบบวัดได้ก็เป็น ได้รับบริการรวดเร็ว จัดกลุ่มผู้ป่วยในการเข้มงวดการควบคุม ไม่เกิดอะไรที่แย่ไปกว่านี้ ดีแบบที่วัดไม่ได้เป็นแบบความรู้สึกมากกว่า อยากให้บริการที่ทำให้ คุณลุง คุณป้า ได้รับรู้ถึงกระแสความเอื้ออาทร ความห่วงใยที่เรามี
· จุดเริ่มการพัฒนา....สัญลักษณ์ที่ติดแฟ้ม คิดมานาน แต่ มาเริ่มทันที
ปุ๊บปั๊บ แบบไม่ผลัดวันประกันพรุ่ง เพราะ วันนั้น ตอนซักประวัติ คนไข้คนนึง อ้อจำไม่ได้ ว่าป้าคนนี้.เบาหวานเข้าจอตาระยะลุกลาม เราก็สะเบอะสะเจอะ ไปทักจุดไต้ตำตอ และสอนให้ฉีดยาให้ถูก จนลูกสาวป้ารีบวิ่งเข้ามา..ทำปากจุ๊ๆว่า อย่าพูดสะกิดให้ ป้าคิดมาก ....ลูกสาวป้าบอกว่า ป้ากำลังอยู่ในระยะปรับตัวกับการตาบอด ตาขวามองไม่เห็นเลย ตาซ้ายการมองเห็นเหลือนิดเดียว ... อ้อก็เลยฉุกคิดว่า ว่าต้องทำอะไรแล้วหล่ะ...แถบสีจึง Happy Birthday เกิดมานับแต่วันนั้น...โดยการผลิกตำราเบาหวานของสปสช ปี 2551 มาเป็นแนวและปรับให้เหมาะกับคลินิกเบาหวานของเรา ในการจัดกลุ่มคนไข้ ...แบ่งเป็น 4 กลุ่มหลักๆ (ดูตามรูป) โดยติดสติกเกอร์แถบ
สีแดงที่แฟ้มป้า ประเดิมปฐมกฤษ์ คนแรก เราหวังว่าเมื่อเราได้เห็นแฟ้ม แถบสีแดง แม้จะยังไปทันเปิด OPD Card ก็จะสะกิดใจเรา ทำให้ป้ารู้สึกได้ว่าในความมืดของสายตา ป้าเห็นความเอื้ออาทรในบริการ รู้สึกได้โดยไม่ต้องสบตา
ผู้เล่า รัชดา พิพัฒน์ศาสตร์
ความเห็น (5)
ได้นวตกรรมความคิดการดูแลภาวะแทรกซ้อน เห็นง่ายช่วยแก้ไขรวดเร็วขึ้น อย่าลืมนำเสนอวิชาการฯปี52นะ เชียร์เต็มที่..
เยี่ยมจริงๆเลยเพราะสะดวกในการแยกผู้ป่วยแนะนำผู้ป่วยได้เร็วขึ้นนะคะพี่อ้อ...สุดยอด..ไม่ต้องแปะแทบแดงที่อุ๋ยนะ
การทำงานเพื่อการเรียนรู้ การเรียนรู้เพื่อการพัฒนาตัวเราเองนะอ้อ ขอบใจนะที่ทำอะไรเพื่อคนไข้ด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจ
ขอให้ทีมเบาหวานของกลุ่มงานเราได้พัฒนาอย่างต่อเนื่องต่อไปนะจ๊ะ อ้อ.เพราะพี่เชื่อว่าคนอย่างน้อง อ้อ.คงไม่หยุดอยู่แค่นี่แน่ต้องก้าวต่อไป ขอให้ตั้งใจทำต่อไปนะจ๊ะ ขอเป็นกำลังใจให้ สู้..สู้
เบาหวานเรามีนวตกรรมใหม่ๆเกิดขึ้นอยู่เสมอเลยนะอ้อ นี่แหละมั้งเค้าว่า ปลอดภัย วางใจ ผ่อนคลาย เสียงแรกของเราก็จะผุดขึ้นมาบอกว่าอะไรที่เราอยากจะทำน่ะ ....แถบสีแสดงความเสี่ยง..