เท้าสองข้างของอิมามฆอซาลี
สองวันนี้ผมได้อ่านประวัติของอาลิม(ผู้รอบรู้ด้านศาสนา)ของอิสลามที่ยิ่งใหญ่คนหนึ่ง นอกจากท่านเป็นผู้รอบรู้ ท่านได้เขียนหนังสือไว้มากมาย และแนวทางหนึ่งที่พวกเราชอบอ้างอิงถึงท่านในเรื่องการศึกษา ท่านผู้นี้คือ อิมามอัลฆอซาลี
ผมอ่านประวัติของท่านเพื่อที่จะศึกษาชีวิตของท่านเกี่ยวกับการศึกษาและถ้ามีเกร็ดดีๆก็จะเขียนลงในเว็บไซด์ อ่านยังไม่ทันจบ เจอบางบทบางตอนทำให้สะอึกไป วันนี้ก็เช่นกันเจอแล้วผมต้องหยุดและนั่งคิดนอนคิดไตรตรองชีวิตของตัวเองกับความเปลี่ยนแปลงที่ได้เกิดขึ้นและที่จะเกิดขึ้น
ที่เลือกเขียนลงในบันทึกนี้เพราะไปตรงกับชีวิตตัวเองที่กำลังเกิดขึ้นอย่างสดๆร้อนๆ
ท่านอิมามอัลฆอซาลีถูกแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าที่โรงเรียน อัลมัดราซะฮฺ อันนิซอมียะห์ ตำแหน่งของท่านในสมัยนั้นคงไม่แตกต่างจากอธิการบดีมหาวิทยาลัยอิสลามทั่วไปในสมัยนี้ ท่านได้เขียนเล่าเกี่ยวกับตำแหน่งของท่านกับตัวท่านและสภาพของท่านในตอนท้ายๆของการรับตำแหน่งนี้.. ทำให้ผมอยากลอกเลียนแบบ อ.จรุวัจน์มากเลย
ท่านได้กล่าวว่า ..
ฉันไม่เคยหยุดที่จะไม่คิดถึงสภาพความเป็นอยู่ของฉัน และเส้นทางใดที่ฉันเลือกเดิน ใจของฉันยังคงว้าวุ่น กลับไปกลับมา
วันหนึ่งฉันได้ตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่าฉันจะลาจากไปจากมหานครแบกแดดนี้ ปลดปล่อยชีวิตฉันให้พ้นจากสภาพที่เป็นอยู่ แต่ในวันรุ่งขึ้นฉันก็ได้ยกเลิกความคิดนี้ เสมือนกับว่าเท้าข้างหนึ่งของฉันได้ก้าวไปข้างหน้าแต่อีกข้างกลับถอยกลับไปข้างหลัง ! ในตอนเช้าฉันพร้อมที่จะเดินสู่อะคีรอฮฺ แต่พอตอนเย็นบรรดาพลพรรคอารมณ์ไคร่ก็ได้จูโจม และทำลายล้างความต้องการของฉัน ความรับชอบในวัตถุได้กักขังฉันและบังคับให้ฉันคงที่อยู่ตรงนั้น ทั้งๆที่เสียงสัญญานของความศรัทธาได้เรียกร้องฉันว่า “จงก้าวต่อไป ! จงก้าวต่อไป ! ชีวิตของเจ้าไม่เหลืออีกแล้วนอกจากเพียงน้อยนิดเท่านั้น ข้างหน้าของเจ้านั้นยังห่างไกลมาก เจ้าไม่สามารถรวบรวมบรรดาความรู้และการงานของเจ้าเว้นแต่ทั้งหมดนั้นจอมปลอมทั้งนั้น ถ้าเจ้ายังไม่เดินสู่อะคีรอฮฺตั้งแต่เวลานี้ เมื่อไรละที่เจ้าพร้อมที่จะเดิน? เมื่อเจ้ายังไม่ตัดขาดจากเส้นสายที่ยึดเจ้าไว้เมื่อไรละที่เจ้าจะตัดขาดจากมัน” เมื่อไรคำเรียกร้องเช่นนีได้บังเกิดขึ้น ความรู้สึกฉันก็ว้าวุ่น ยอมที่จะผจญกับเครืองขีดขวางต่างๆ และแล้วหลังจากนั้น.. ผลพรรคของไชฏอนได้หวนกลับมากระซิบกระซาบอีกว่า “นี้เป็นสิ่งหนึ่งที่รบกวนเจ้า ถ้าเจ้าละเลยมันก็จะเงียบหายไปเอง แต่ถ้าเจ้าตามมัน เจ้าจะต้องละทิ้งบรรดาฐานะ ตำแหน่ง ความโก้หรู่ ความดีงามและความสะดวกสบายต่างๆ แต่เมื่อใดเจ้าทำตามเสียงเรียกร้องนั้นเจ้าจะต้องเสียใจในภายหลัง และเจ้าจะได้รับความยากลำบากในภายหลัง และเจ้าจะไม่ได้รับความสะดวกสบายเช่นนี้อีกเลย”
สภาพการต่อสู้ภายในตัวฉันระหว่างความเรียกร้องทางด้านวัตถุกับความเรียกร้องให้มุ่งสู่อะคีรอฮฺดำเนินอยู่นานถึง 6 เดือน เริ่มตั้งแต่ เดือนระญับ ปี ฮ.ศ.488
(จากหนังสือ المنقذ من الضلاب ที่ท่านเขียนขึ้น)
นี่คือชีวิตส่วนหนึ่งของอิมามฆอซาลี ผู้นำทางการศึกษาคนหนึ่งของอิสลาม และเป็นแบบอย่างที่ดีของมุสลิมทุกคน...
เมื่อผมได้อ่านแล้วทำให้ผมคิดว่า.. ตำแหน่ง..จะมีไว้ทำไม เพื่อความโก้หรู่ เพื่อความสะดวกสบาย เพื่อๆๆ วัตถุบนโลกนี้.. หรือว่าเพราะความจำเป็นที่จะต้องช่วยเหลือพวกเราด้วยกัน.. ถ้าเป็นอย่างหลังผมว่าเป็นหน้าที่ที่จำเป็นผมต้องรับ
ความเห็น (2)
-อิมามฆอซาลี ผู้นำทางการศึกษาคนหนึ่งของอิสลาม
-และเป็นแบบอย่างของคนทั่วไปด้วยค่ะ
-ขอบคุณค่ะ
อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยครับอาจารย์ ขอบคุณมากนะครับ และดุอาอฺให้ดีขึ้นเรื่อยๆนะครับอาจารย์ เป็นกำลังใจให้ครับ ขออัลลอฮฺตอบแทนทุกการงานที่ทำครับ อามีน...