ทิ้งฉันเถอะนะ....หากเธอรักฉันจริง.!

แทนคำขอบคุณ

ฉันรู้ว่าเธอรักฉัน อยากโอบอุ้มฉันไว้..จนถึงวันหนึ่งที่เธอเห็นว่ามันเหมาะสมกับฉัน แล้วเธอจะปล่อยฉันลงไปให้ฉันได้พบกับความสุข

แต่เธอรู้มั้ย...ทุกวัน...ทุกเวลา...ทุกวินาที..เธอรู้มั้ยฉันกระหายที่จะให้เธอปลดปล่อยฉันลง..

ฉันไม่สนใจว่าที่แห่งนั้นจะเป็นที่ใด..เวลานั้นจะเป็นเวลาไหน..เช้า สาย บ่าย ค่ำ ได้โปรดปล่อยฉันลง

แล้วมองฉันอย่างนิ่งๆ และใจเย็น แล้วเธอจะสัมผัสได้ถึงอัจฉริยะภาพของฉัน.... แล้วเธอจะภูมิใจในตัวตนของฉัน และเธอจะรักฉันมากขึ้น...ในสภาพที่ฉันเป็น

ฉันได้มีโอกาสสูดลมหายใจลึกๆ อีกครั้งเมื่อสายลมได้พัดผ่านเข้ามา....วาบ!.. ฉันสลัดและหลุดพ้นจากเกาะกำบัง

พร้อมแล้วที่จะโบกสบัดพลิ้วไปกับสายลมที่พัดผ่าน ยิ้มต้อนรับกับแสงอาทิตย์อุทัยที่ร้อนแรงขึ้นทุกขณะ...ฉันเข้มแข็ง..ฉันทำได้..

....ขอบใจเธอมากนะ...ที่ทิ้งฉัน...ขอบใจจริงๆ..ฉันมีความสุขที่สุดแล้ว

ฉันจะตอบแทนเธออย่างไรดี...อ้อ!

"ผักบุ้งไฟแดง" แทนคำขอบคุณที่ฉันขอมอบให้แด่เธอ..

..เธอ..อันเป็นที่รักยิ่งของฉัน.

รักนะ....

คำสำคัญ (Tags): #เกษตรพอเพียง

หมายเลขบันทึก: 224700เขียนเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2008 14:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:54 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

* ปล่อยฉันลง เพื่อให้ฉันเติมใหญ่ ..กลายเป็นผัดผักบุ้งไฟแดงจ้า

* เด็ดจัง หากรักกันจริง ต้องทิ้งฉัน..

สวัสดีค่ะ

* เด็ดจริงๆ

* ทิ้งฉันให้เป็นผักบุ้งไฟแดง

* เร่าร้อนตอนผัด

* บัดเดี๋ยวให้ฤทธิ์เย็นครั้นเป็นอาหาร

* ชอบภาพและข้อความที่นำเสนอ

* ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ

* มาส่งความสุขปีใหม่ค่ะ