ห้องเรียนท้องนาที่แสนสนุก
เรื่อง ห้องเรียนท้องนาที่แสนสนุก
เมื่อวานนี้เอง คือวันที่16 พ.ย. 2551เป็นวันที่ผมรู้สึกสนุกกับธรรมชาติ เพราะ ผมได้ไปเรียนรู้ในสิ่งที่ผมเคยเห็นแต่ในหนังสือ ก็คือการทำนาจริงๆ กับครูชาวนาตัวจริง ห้องเรียนท้องนาของผมอยู่ที่ จ.พัทลุง อ.บางแก้ว ต.บางปะขอ ผมมีครูชื่อ ป้าแดง ป้าขำ ป้าขินและพี่สาว พวกเราไปกัน15คน นำทีมโดย พี่โต้งและพี่โตครับ พวกเราออกเดินทางโดยรถไฟตอน 6.30น.และถึงที่หมายประมาณ 8.30น.
หิวข้าวแล้วครับ ข้าวเหนียวหมูปิ้งแสนอร่อยบนรถไฟ
สถานีรถไฟบางแก้ว จ.พัทลุง ที่หมายของเรา
คุณครูป้าแดง คุณครูป้าขำ พี่โต น้องเตย และผมเอง(ใส่แว่น)
จากนั้นเราก็ไปที่นาของครูทั้ง4 เริ่มต้นผมได้เรียนรู้จักส่วนประกอบของต้นข้าว ความจริงแล้วต้นข้าว คือ ต้นหญ้าชนิดหนึ่งที่เราสามารถนำเมล็ดของมันมากินได้ ส่วนประกอบของต้นกล้ามีดังนี้ ส่วนของราก มีรากฝอย รากโจทย์และส่วนของใบ
ตรงส่วนของใบมีส่วนหนึ่งมีขนๆเรียกว่าสะดือ สะดือข้าวมีความสำคัญยังไงรู้ไม้ครับ ? มันมีหน้าที่คือเป็นเหมือนตัวช่วยวัดระดับน้ำที่จำเป็นต่อข้าว ถ้าน้ำเกินขึ้นมาพ้นสะดือข้าว ข้าวก็จะตายครับ
ผมกำลังหาสะดือข้าวกับสไปร์ทเพื่อนใหม่ของผม
และแล้วผมก็ได้ปลูกข้าวจริงๆเริ่มจากถอนกล้า ตอนที่ผมลงไปในนาครั้งแรก ตอนแรกก็รู้สึกกลัวๆอยู่บ้าง เพราะกลัวปลิงแต่ป้าเขาบอกว่าไม่มีปลิง ผมจึงลงไปในนาเพื่อถอนต้นกล้า เวลาถอนกล้าให้ดึงทีละต้น(สำหรับมือใหม่)และอย่าให้รากขาด
เมื่อถอนเสร็จก็มัดกล้า และแช่กล้าที่มัดไว้เป็นเวลา 1คืนเพื่ออะไรรู้ไหมครับ? เพื่อให้กล้าแข็งแรงและฟื้นจากการบอบช้ำก่อนนำไปดำ
กำลังถอนต้นกล้าครับ
นี่ไงต้นกล้าข้าวที่ถอนขึ้นมาเตรียมเอาไปดำ
เดินแบกต้นกล้าไปดำนา
เดินตามหลังคุณครูป้าขำไปดำนา
การดำนา คือ การนำกล้าไปปักไว้ในนาในระยะที่เท่าๆกันเพื่อไม่ให้มันแย่งอาหารกันนั่นเองครับ
คุณครูป้าแดงแจกต้นกล้าครับ
กำลังดำนา
ปักให้เป็นแนว
ปักให้เป็นแนว
ทุ่งนาที่ ต.นาปะขอ อ.บางแก้ว
ขั้นตอนการเก็บเกี่ยวขั้นตอนนี้ผมไม่ได้ทำเองครับป้าเขานำรวงข้าวมาให้เรานวด -การนวด คือ การนำข้าวมาเหยียบเพื่อให้เมล็ดข้าวหลุดออกจากรวงข้าวโดยใช้เท้าเหยียบบนรวงข้าว จากนั้นเราก็ได้ข้าวเปลือก ขั้นตอนต่อไป คือ การสีข้าว
-การสีข้าวที่ผมสี สีด้วยมือโดยใช้ครกสีข้าวซึ่งเป็นตอนที่รู้สึกสนุกและชอบมากครับ เพราะ มันคล้ายๆเครื่องออกกำลังกายชนิดหนึ่ง
กำลังสีข้าว
การฝัด คือ การนำข้าวจากการสีนำมาใส่กระด้งแล้วกระดกกระด้งเพื่อให้เมล็ดข้าวหลุดออกจากข้าวเปลือกข้าวซึ่งผมว่าผมไม่ชอบตอนนี้ซักเท่าไหร่ เพราะเวลาฝัดมันจะหนักมากทำให้ผมเจ็บแขนและรู้สึกถึงความยากลำบากของชาวนา
กรรมวิธีจากข้าวกล้องไปเป็นข้าวซ้อมมือ มี
1.การซ้อม คือ การนำข้าวไปซ้อม(ตำ)โดยใช้ครกและไม้ตำข้าวซ้อมข้าวกล้องให้เยื่อ(เจี๊ยะ)ข้าวกล้องหลุดออกจากออกจากตัวข้าวเพื่อทำให้ข้าวนิ่มขึ้นเวลาหุง รวมไปถึงจมูกข้าวที่พลอยหลุดออกไปด้วยซึ่งส่วนนั้นเป็นส่วนที่มีประโยชน์มาก เพราะ ฉะนั้นผมจึงรู้ว่าข้าวกล้องมีประโยชน์กว่าข้าวซ้อมมือ
2.การไทข้าว คือ การนำข้าวที่ซ้อมแล้วใส่ในกระด้งอีกทีแล้วจับกระด้งแล้วหมุนไปทางเดียวกันเพื่อให้ข้าวเปลือกที่ยังหลงเหลืออยู่ในกระด้งมาอยู่ด้านบนแล้วเก็บออกมาสีอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งตอนที่หมุนแล้วข้าวเปลือกมันมารวมกันอยู่ด้านบนเกือบทั้งหมดนั้น ผมว่าเหมือนป้าเขาเล่นกลเลยครับ
3.การทกข้าว ก็คือการแยก จมูกข้าวออกจากตัวข้าวที่ซ้อมแล้ว ซึ่งก็เหมือนเล่นกลอีกแหละครับ ผมก็บรรยายไม่ถูกครับ ไว้เพื่อนๆลองไปทำเองดีกว่านะครับ
สิ่งที่ผมประทับใจในการไปเรียนรู้เรื่องข้าวครั้งนี้ ก็คือการได้อยู่กับธรรมชาติ ได้เพื่อนใหม่ และได้เรียนในสิ่งที่ผมไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน ได้เรียนรู้วิถีชีวิตของชาวนาที่เขายังอยู่แบบพึ่งพาอาศัยกันโดยที่ไม่ต้องใช้เงินเสมอไป เช่นเวลาดำนาก็จะมาช่วยกันทำเมื่อทำนาของใครเสร็จคนนั้นก็ต้องไปช่วยทำนาของเพื่อนด้วยเช่นกัน
ผมขอขอบคุณ คุณแม่ที่พยายามพาผมไปทั้งทั้งที่ตอนแรกผมก็ไม่ค่อยอยากไปแต่เมื่อไปแล้วก็รู้สึกว่า มันเป็นประสบการณที่มีค่ามากครับ และขอขอบคุณ พี่โต้ง พี่โต ที่จัดทัศนศึกษาครั้งนี้ คราวหน้าถ้าพี่จัดอีกผมขอไปด้วยคนนะครับ ขอบคุณคุณครูทั้ง 4
ครับ สำหรับความรู้และอาหารอร่อยอร่อย และสุดท้ายดีใจที่ได้เจอเพื่อนใหม่ (สไปรท์) ที่ทำให้การเดินทางครั้งนี้สนุกยิ่งขึ้น
แล้วเจอกันใหม่กับการเดินทางครั้งหน้านะสไปร์ท
พี่โต้งใจดีด้านขวามือและสไปร์ทเพื่อนใหม่ด้านซ้ายมือ
กำลังอาบน้ำหลังจากไปดำนามาครับ
ดช.ชญานนท์ อมรางกูร (น้องนนท์)
ชั้น ป.๕ อายุ ๑๑ ปี โรงเรียนธำรงวัฒนา พัฒนาเยาวชน อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา
ความเห็น (17)
- ดูท่าทะมัดทะแมงดีครับ
- ฝากความห่วงใยให้น้องนนท์ด้วยนะครับ
- สบายดีนะครับ น้องนนท์
-ครูป้าต้อย อ่านบันทึกของน้องอย่างละเอียด
-หนูเขียนเป็นลำดับขั้นตอนได้ ชัดเจน ทำให้รู้สึกว่าได้ไปร่วมปลูกด้วย
-แต่ป้าครูต้อยโชคไม่ดีเท่านหนู เพราะเป็ฯคนแพ้ละอองเกสรดอกข้าว
-อาการแพ้คือจะคัน และมีผื่นขึ้นเป็นปื้นๆ คล้ายลมพิษ
-นอกจากนี้ยังคันจมูก และอึดอัด
-กว่าคุณหมอจะรู้ว่าครูป้าต้อยแพ้ละอองเกสรดอกข้าว ป้าต้อยก็เกือบแย่
-เขียนอีกนะครับ เดี๋ยวป้ามีเพื่อนๆ จากที่โรงเรียนมาอ่านบันทึกของหนู
-ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ คุณคนพลับถิ่น และคุณครูป้าต้อยแล้วผมจะเขียนอีกครับ
- ตามมาดูน้องนนท์
- ได้เรียนหลายอย่างเลย
- แบบนี้ต้องไปบ่อยๆๆ
- แนะนำว่าให้ไปที่ บ้าน ครูเคียง คงแก้ว ที่พัทลุงด้วย
- เป็นปราชญ์ชาวบ้าน
- มีหลายอย่งที่น้องนนท์
- จะได้เรียน
- ที่บางแก้วไม่ค่อยได้ไปนาน
- สบายดีนะครับ
- ถ้าว่างมาเขียนอีกนะครับ
สวัสดีจ๊ะน้องนนท์
พี่ตาได้อ่านและเห็นรูปแล้ว รู้สึกดีใจจังที่เห็นน้องนนท์ได้ถอดการเรียนรู้ออกมาแบ่งปันให้คนอื่นได้อ่าน เขียนอีกน่ะอยากอ่านอีกค่ะ แล้วทริปหน้าเจอกันอีกน่ะค่ะ อ้อฝากความคิดถึงแม่ดี้ด้วยน่ะค่ะ
ขอบคุณคุณลุงขจิตและพี่ตาผมรู้สึกมีกำลังใจมากขึ้นครับไปทริปหน้าผมจะเขียนอีกครับแล้วสไปร์ทเป็นไงบ้างครับคุณแม่บอกว่าขอบคุณครับพี่ตาแล้วหวังว่าจะได้เจอกันอีกนะครับ
สวัสดีครับ น้องนนท์ น้องพอไปทุ่งนากับคุณแม่บ่อย ๆ ค่ะ
สมาชิกเเก็งแสบซนคนซ่า
หวัดดี นนท์ทำการบ้านเสร็จยังเขาอีกนิดเดียวก็เสร็จ เขาอยากไปดำนาด้วยจัง(หน้าเสียดายที่ไปกรุงเทพ) ......เเต่ก็ช่างเหอะไปกรุงเทพก็หนุกเหมือนเดียวนนท์ดู เพาว์เวอร์ของเขาก็จะเห็นบรรยากาศว่าเป็นไง คอยเจอกันที่โรงเรียนพรุ่งนี้
(27-11-51)ลาก่อนคนที่มีฉายาว่านมเเตกดังปัง(นนท์)ลาก่อน
น้องนนท์เก่งมากเลยครับ การทำนาทั้งร้อนทั้งเหนื่อย แต่น้องนนท์ก็อดทนผ่านมาได้ การชนะใจตัวเองเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่น้องนนท์ได้เรียนรู้อีกอย่างหนึ่ง นอกเหนือจากความรู้เรื่องการทำนานะครับ วันหลังมีรายการดีๆ เล่าให้ฟังอีกนะครับ สวัสดีครับ
สวัสดีครับ น้องนนท์
ป้าอ่านบันทึกของน้องนนท์ด้วยความรู้สึกประทับใจคะ ขอส่งกำลังใจให้น้องนนท์พัฒนาฝีมือยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะคะ จะรออ่านผลงานชิ้นต่อไปของน้องนนท์คะ
หากมีโอกาสเดินทางเพิ่มความรู้คราวต่อไป อย่าลืมกระซิบป้าด้วยนะคะ เผื่อป้าจะได้มีโอกาสชวนมาร์คตามไปบ้าง มีเรื่องดี ๆ อีกมากมายนะคะ ที่น่าเรียนรู้ แต่ถ้าหากตามไปไม่ได้ก็จะรออ่านจากงานเขียนของน้องนนท์นะ....
ฝากสวัสดีแม่ดี้และป่าป๊าหนึ่งด้วยคะ
ด้วยความชื่นชมค่ะ...
จาก ป้าอ้น
ดีครับๆ
เรียนจากชีวิตวิถีและลงมือ(แม้ลอง)ทำก็ตาม
งดงาม น่ารัก น่าสนุก
ขอเชียร์เต็มที่เลยน้องนนท์
อายุบวร
ครูกานท์
ทุ่งสักอาศรม สุพรรณบุรี
ขอบคุณมากครับหมูมาร์รักไอซ์ คุณใหม่บ้านนำจุนซิ่มฝน และป้าอ้นครูกานท์
อ่านบันทึกของนนท์แล้ว ขอชื่นชม เขียนได้ดี
เป็นลำดับ ภาษาน่ารัก ชวนติดตาม
ขอให้เขียนอีกนะครับ แล้วครั้งต่อไปชวนน้องฟ้ากับเมฆไปด้วยนะ
ถึงนนท์เพื่อนใหม่ สบายดีมั้ยไปร์ทได้อ่านเมลล์ของนนท์แล้วนะอาจจะช้าไปนิดคงไม่ว่ากันนะ คราวหน้าเราคงได้ร่วมเดินทางไปทำกิจกรรมสนุกและมีความรู้อย่างนี้อีกนะฝนตกหนักคราวนี้น้ำท่วมรึป่าวคิดถึงเสมอฝากความคิดถึงแม่ดี้ด้วยนะ
สบายดีไม่เป็นไรไม่ช้าเกินหลอก แน่นอนเราคงได้เจอกันอีกในการเดินทางคราวหน้า
ดำนาสนุกไหมค่ะ..เก่งจัง..ยกนิ้วให้
สุดยอดครับ เก่งจริงๆ