15/11/2551น้อมส่งเสด็จสู่สรวงสวรรค์

ใจของคนไทยทุกดวงในวันนั้นมุ่งไปยังปะรำพิธีท้องสนามหลวงเพื่อน้อมส่งเสด็จพระพี่นางสู่สรวงสวรรค์

15/11/2551..เป็นวันที่สำคัญและคงตราตรึงอยู่ในหัวใจของคนไทยไปอีกนานแสนนาน

จากช่วงเช้าระหว่างรอน้าบูรณ์เดินทางมาสมทบจากนครปฐม..เปิดโทรทัศน์ดูการถ่ายทอดพระราชพิธี

เป็นพระราชพิธีอันงดงามและทำให้มีน้ำตาไหลออกมาอีกครั้งด้วยความระลึกถึงพระเมตตาคุณของสมเด็จพระพี่นางเธอเจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนากรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ที่มีต่อประเทศไทยและคนไทย..

ใกล้จะ10.30น.น้าบูรณ์ยังไม่มา..พี่กล่ำชักชวนให้ไปสำรวจและเตรียมตัวไปเข้าคิวจองพื้นที่ที่จะวางดอกไม้จันทน์เสียตั้งแต่ในรอบแรก(12.30-15.00 น.)..ดูโทรทัศน์แล้วอยู่เฉยๆที่บ้านไม่ไหว..เราเลือกการเดินทางโดยทางเรือเรียกรถตุ๊กๆจากบ้านมาลงที่ท่าวัดระฆังข้ามมายังท่าช้าง

คนในช่วงนั้นยังไม่มากเราเลือกจับจองพื้นที่ที่จะรอเป็นกำแพงมหาวิทยาลัยศิลปากรซึ่งพอมีร่มเงาให้บ้าง.ระหว่างที่รอเวลาคนเริ่มทะยอยมาหลายคนบอกว่าจะไปทางท่าเตียนแต่ถูกกักเส้นทางไว้ไปไม่ได้หลายคนมาทางเรือด่วนลงที่ท่าพรานนกข้ามมาท่าพระจันทร์จะเข้าไปในสนามหลวงก็ไม่ได้จึงมาหาจุดวางดอกไม้จันทน์และอาหารรองท้องแถวท่าช้าง..ยิ่งสายคนยิ่งมาออกันมากขึ้น..นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีคนมารอต่อแถวกันยาวตั้งแต่ช่วงแยกท่าช้างลามไปจนถึงหน้าประตูวัดมหาธาตุด้านท่าพระจันทร์..ทุกคนมาด้วยใจ..แดดร้อนถูกแซงคิวก็ยังเป็นห่วงและให้อภัยต่อกัน

....วันนั้นเราคนไทยพร้อมใจกันใส่ชุดดำเพื่อพระพี่นางฯ.ลืมการแบ่งฝักแบ่งฝ่ายไปได้ช่วงหนึ่ง...ความรู้สึกเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในการที่จะมาร่วมกันแสดงความจงรักภักดีและอาลัยต่อสมเด็จพระพี่นางเธอเจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนากรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ทำให้เราทนร้อนและทนหิวกันได้เป็นชั่วโมง ฉันและพี่กล่ำได้วางดอกไม้จันทน์ในรอบแรกเมื่อเวลา13.20น.เหลียวไปดูยังมีคนมารอเข้าแถวต่อจากเราอีกนับพันๆคน

 

แวะซื้ออาหารกลางวันจากท่าช้างไปฝากคนที่บ้าน..น้าบูรณ์มาประมาณเกือบ15.00น.บอกว่ารถติดมากเขาปิดเส้นทางต้องนั่งรถอ้อมไปเลยยังไม่ได้กินอะไรเลย..หลังจากสมาชิกทุกคนพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้วก็เรียกรถจากบ้านไปขึ้นเรือที่ท่าวัดระฆัง

ตอนนี้เริ่มมีรถติดจากแยกศิริราชมากกว่าเมื่อตอนสาย...แต่ท่าเรือวัดระฆังก็ยังมีคนมาข้ามฝากน้อยกว่าท่าพรานนกหลายเท่านัก.

.

ฝูงคนยังคงทะยอยมาอย่างไม่ขาดสายหลายคนก็ซื้อช่อดอกไม้จันทน์เตรียมเอาไว้เพราะไม่รู้ว่าเขาจะมีแจกอยู่ที่ไหน..มีคนขายรูป..เหรียญ..สร้อย.เข็มกลัด.ที่ระลึกถึงพระองค์ท่านซึ่งคนขายก็เอากำไรมากบ้างน้อยบ้างแต่ก็ขายดี

ถูกกั้นไม่ให้เข้าไปในสนามหลวงในระหว่างมีพระราชพิธี.

.

เข้าไปรอในวัดมหาธาตุคนแออัดมากขึ้นเรื่อยๆไปไหนไม่ได้..โชคดีที่ทางวัดมหาธาตุพระท่านเปิดวิหารให้ไหว้พระทำบุญ

และที่ในเต้นท์ที่คุณแม่ชีนำน้ำดื่มมาขายก็มีโทรทัศน์ถ่ายทอดให้คนที่รออยู่ได้รับรู้ข้อมูลภายในบริเวณท้องสนามหลวงว่าตอนนี้ในหลวงท่านทรงทำอะไรอย่างไรในขณะนั้น.

.น้าบูรณ์กับพี่กล่ำขออยู่ดูโทรทัศน์ที่เต้นท์ในขณะที่ฉันและน้าน้อยเดินสำรวจบริเวณวัดและได้ร่วมสวดมนต์ทำวัตรเย็นร่วมกับคณะสงฆ์และอุบาสกอุบาสิกาที่ในพระอุโบสถของวัดในช่วงระหว่างรอวางดอกไม้จันทน์รอบเย็น(17.00-21.00น)จากเดิมที่ตั้งใจจะไปให้ถึงสนามหลวงก็เลยเปลี่ยนมาเป็นที่บริเวณท่าช้างแทน.

.

กลับบ้านเพื่อมาดูโทรทัศน์ถ่ายทอดพิธีการ..ได้เห็นภาพในหลวงและพระราชินีตลอดจนพระบรมวงศานุวงค์ท่านพระราชทานเพลิงวางช่อดอกไม้จันทน์แด่สมเด็จพระพี่นางฯ..น้ำตาเราก็ไหลออกมาอีกครั้งด้วยความซาบซึ้งถึงสายสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นและลึกซึ้งของในหลวงและสมเด็จพระพี่นางฯ..22.00น.ร่วมกันกับน้าบูรณ์น้าน้อยน้อมส่งเสด็จพระพี่นางเธอสู่สรวงสวรรค์อย่างเงียบๆผ่านทางหน้าจอโทรทัศน์