สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
ขอเป็นกำลังใจนิสิตกลุ่มความคิดเล็กๆแต่คิดจะทำอะไรที่ดีๆ หากเป็นโครงการที่เป็นประโยชน์ทุกอย่างต้องผ่านไปด้วยดีค่ะ
ขอบคุณทุหท่านสำรับคำทักทายครับ มาร่วมกันเป็นกำลังใจให้เด็กๆเหล่านี้นะครับ
ขอบคุณครับ
เพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัดค่ะ
ช่วงนี้เดินทางตลอด เลยดูอีเมลล์ช้าไปหน่อยค่ะ
บันทึกนี้เป็นความอิ่มเอิบใจยิ่งค่ะ
เรื่องของดอนโจดนี้เปรียบเป็น "วิตามิน" สำหรับนักศึกษากฎหมายค่ะ ยิ่งดีงาม ยิ่งเชี่ยวชาญ อันนี้เป็นอุบลนิยมนะคะ
จะส่งบันทึกนี้ให้ศิษย์เก่า "ปูแป้" มาร่วมอิ่ทเอิบด้วยค่ะ
จากการศึกษาดูงานค่ายที่1ที่บ้านชมพู
เราอยากต่อยอดค่าย2
จึงอยากที่จะทำต่อ
ยังไงพี่ๆน้องๆค่ายสิทธิที่ธรรมศาสตร์ก็ช่วยแนะนำ
น้องใหม่ที่ ม นเรศวรด้วยนะครับ
สุดยอดเลยครับ อยากทราบว่าจะเข้าร่วมได้ที่ไหนครับ อยากทำมั่งครับค่ายนี้ ผมก็มีแนวคิดนี้เหมือนกัน เรื่อง ชนชายขอบ......อุดมการณ์เป็นเลิศ
มาช้าอีกเหมือนเคยคะ ^^+
อยากทำให้โครงการนี้
เพราะได้เคยยินหลายต่อหลายคนบอกเล่ามาว่า....
"พวกเขา...ดิ้นรนเรียกร้องการมีตัวตนบนเลขประจำตัวประชาชน 13 หลัก
เพื่อให้ได้ขึ้นชื่อว่าเปนคนไทย อย่างภาคภูมิ "
ประกอบกับประสบการจริง (กระเป๋าตังค์+บัตร ปชช+บัตรต่าง ๆ หาย--!)
ช่วงนั้นลำบากที่สุดเลยคะ
อยากให้โครงการนี้เป็นกระดาษเปื้อนหมึก ที่นำมาซึ่งเลข 13 หลักของคนไทยที่ยังตกหล่น ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด ๆ....แต่เค้าคือ "คนไทย" เหมือนกัน
--------------------------------------------------------
แม้ว่ามันจะมีอุปสรรคใด ๆ ขอให้มันผ่านไปด้วยดี
เห็นคึกคักดี เอาใจช่วยนะครับ สู้ๆนะครับ ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอก : )
สุดยอดมากเลยครับ เอาใจช่วยครับผม
ในวันที่เหนื่อยล้า ครูเคยอ่านกลอนบทหนึ่ง...
เขียนไว้ว่า
ทุกย่างในรอยเหยียบมิราบเรียบด้วยรู้เห็น
ทุกหินและดินเป็นถนนปูไปสู่ฝัน
ทุกก้าวที่เธอย่างคือเส้นทางของคืนวัน
คือกาลได้ก่อกลั่นให้เธอกล้าและอดทน
ไปเถิดไปตามฝันจงหมายมั่นแม้มืดมน
วันคืนที่ผ่านพ้น จะหลอมคนให้งดงาม...
ผู้แต่งเป็นกวีมุสลิมครับ ชื่อคุณพจนาถ พจนาพิทักษ์ ครับ
แปลง่ายๆ ว่าสู้ต่อไปครับปลายทาง ที่ดีคอยอยู่
say hi จากอเมริกาค่ะ
ตอนนี้ฝึกงานอยู่เลยไม่มีโอกาสเข้าฟังการบรรยายเลย
ขอเอาใจช่วยสำหรับโครงการค่ายสิทธิมนุษยชนครั้งที่สองนะคะ
ส้มโอ