การจัดการความรู้ในโรงเรียนบ้านตูม(นพค.๑๕กรป.กลางอุปถัมภ์)

KMไม่ใช่MKไม่ทำไม่รู้

การจัดการความรู้  (Knowledge Management : KM)

          การจัดการความรู้ คือ การรวบรวมองค์ความรู้ที่มีอยู่ในส่วนราชการซึ่งกระจัดกระจายอยู่ในตัวบุคคลหรือเอกสาร มาพัฒนาให้เป็นระบบ เพื่อให้ทุกคนในองค์กรสามารถเข้าถึงความรู้ และพัฒนาตนเองให้เป็นผู้รู้ รวมทั้งปฏิบัติงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ อันจะส่งผลให้องค์กรมีความสามารถในเชิงแข่งขันสูงสุด โดยที่ความรู้มี 2 ประเภท คือ

          1. ความรู้ที่ฝังอยู่ในคน (Tacit Knowledge) เป็นความรู้ที่ได้จากประสบการณ์ พรสวรรค์หรือสัญชาติญาณของแต่ละบุคคลในการทำความเข้าใจในสิ่งต่าง ๆ เป็นความรู้ที่ไม่สามารถถ่ายทอดออกมาเป็นคำพูดหรือลายลักษณ์อักษรได้โดยง่าย เช่น ทักษะในการทำงาน งานฝีมือ หรือการคิดเชิงวิเคราะห์ บางครั้ง จึงเรียกว่าเป็นความรู้แบบนามธรรม

          2. ความรู้ที่ชัดแจ้ง (Explicit Knowledge) เป็นความรู้ที่สามารถรวบรวม ถ่ายทอดได้ โดยผ่านวิธีต่าง ๆ เช่น การบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร ทฤษฎี คู่มือต่าง ๆ และบางครั้งเรียกว่าเป็นความรู้แบบรูปธรรม

ความเห็นส่วนตัว  KM

          ความรู้มีอยู่มากมากวิธีการแสวงหาความรู้ก็มีหลากหลายแนวทาง  ปัจจุบันการนำความรู้ที่มีแล้วอยู่และนำออกมาเผยแพร่จะทำให้การผู้สนใจสามารถนำไประยุกต์ใช้ได้อย่างสะดวกรวดเร็วไม่ต้องไปเสียเวลาในการคิดใหม่เพียงแต่ปรับให้เข้ากับสภาพบริบทของตนเองเท่านั้น  กระบวนการจัดการความรู้มีอยู่ควรหาวิธีการที่ดีและเหมาะสมกับตนเองมากที่สุดแต่อย่างไรก็ดีก็ไม่มีแนวทางใดที่ดีที่สุดสำหรับการจัดการความรู้ในสถานศึกษา  โดยเฉพาะอย่างยิ่งการที่จะให้ครูมีส่วนร่วมในการถ่ายทอดความรู้และประสบการที่มีอยู่ในตัวออกมาสู่ผู้เรียนและเป็นเอกสารตำรา  รวมไปถึงแหล่งภูมิปัญญาในท้องถิ่นที่มีความรู้เฉพาะทางที่สำคัญที่จะหาจากที่ไหนไม่ได้ผู้บริหารจึงต้องมีบทบาทสำคัญในการกำหนดกลยุทธ์เพื่อให้การจัดการความรู้เกิดผลเป็นรูปธรรมและได้ประโยชน์สูงสุด  เพื่อจะได้ทำองค์ความรู้ที่ได้มาใช้เป็นฐานความรู้ต่อไป

อ้างอิง

“การจัดการความรู้คืออะไร.”.  [ออนไลน์].  เข้าถึงได้จาก:

http://www.dopa.go.th/iad/km/km_des.html 2549.