อนาคตอาชีวเกษตร

การจัดการศึกษาด้านอาชีพทางเกษตรกรรม คงเป็นบทบาทของสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ที่มีสถานศึกษาในสังกัดทั่วประเทศทั้งวิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยี  วิทยาลัยประมง  ประมาณ  47-48 แห่ง  แต่ปัจจุบันพบว่า จำนวนนักเรียน นักศึกษาลดลง อย่างน่าใจหาย  ทำไมนักเรียน หรือผู้ปกครองไม่เลือกให้บุตรหลานเรียนเกษตร   ในขณะที่ทุกอาชีพในสังคมเลือกประกอบอาชีพเกษตรเป็นอาชีพเสริม หรืออาชีพหลัก   สังคมไทยคงขาดความเชื่อมั่นบางสิ่งบางอย่าง ....  ซึ่งรัฐบาลหรือผู้บริหารระดับสูงคงทราบดี..  และใช้วิธีการหลาย ๆ วิธีที่ผ่านมาเพื่อเพิ่มปริมาณนักเรียน นักศึกษา   แต่สุดท้ายยังเพิ่มปริมาณไม่ได้   อะไรเป็นปัญหา...เราจะขับเคลื่อนกันอย่างไร....  เป็นสิ่งที่ชาวอาชีวเกษตรต้องหาทางออกกัน...ไม่ว่าการกวาดบ้านตัวเองให้น่าอยู่....  การหาความร่วมมือ.... การสร้างอาชีพรองรับ  ฯลฯ

[มนมีน]

ผู้ปกครองสมัยนี้ส่วนใหญ่ไม่ต้องการให้ลูกหลานของตนเองทำงานในด้านการเกษตรมากนักเพราะกลัวว่าจะเหนื่อยจึงพยายามส่งลูกหลานให้เรียนในด้านอื่น ๆ กันมากขึ้นและเด็กก็มีความต้องการที่ทำงานที่สบาย แต่งตัวสวยงาม ทำงานที่ไม่เหนื่อยและมีรายได้สูง

[sukunya su hom]

อาชีพเกษตรถือว่าเป็นอาชีพที่เป็นอู่ข้าว อู่น้ำของประเทศ แต่ที่คนหันไปทำอาชีพอื่นก็เพราะเกษตรกรมักจะไม่รวย ทำแล้วไม่เพียงพอต่อค่าใช้จ่าย ทั้งยยังใช้เวลาเป็นปี กว่าจะได้ผลผลิต และถึงแม้บางปีทำได้มากก็จริง ก็ต้องไปเสียให้พ่อค้าคนกลาง เป็นส่วนใหญ่ กำลังใจในการต่อสู้ และถ่ายโอนอาชีพให้ลูกหลานก็ลดน้อยลงด้วย เพราะไม่อยากให้ลูกหลานต้องลำบากถูกเอาเปรียบเช่นเดิมๆ อีก