อดีต(2)

การเรียนรู้เริ่มต้นในโรงเรียน

ความจริงแล้ว  ก่อนหน้านั้นแม่ก็พยายามสอนให้ฉันอ่านเขียนอยู่นะ  แต่ว่าแม่ก็คือแม่  ไม่เหมือนครู  เพราะแม่สอน  แม่ว่าก็คือแม่  แต่ถ้าครูสอนครูว่า  เนี่ยไม่ได้เลย ยอมไม่ได้  ความร้สึก ณ. ตอนนั้น  เรา 3  คน  พี่น้องเรียนและเติบโตมาจากโรงเรียนเดียวกัน  คือ รร.บ้านโนนสำนักมิตรภาพที่ 121 เป็นโรงเรียนที่อยู่ติดวัด  ทุกวันศุกร์ครูจะพาไปวัด  ฉันก็จะนั่งมองภาพที่ติดบนผนังรอบวัด  เพราะสวยมาก ที่ รร.นี้สอนฉันหลายอย่างมากๆ  ความอดทน  ความรู้  วิชาการ  การกล้าแสดงออก  แต่ฉันก็ไม่กล้าแสดงออกเท่าที่ควร  เพราะหากย้อนเวลากลับไปได้  ฉันคิดว่าฉันน่าที่จะกล้าคิด  กล้าทำ  กล้าแสดงออกให้มากกว่านี้  สมัยเด็กๆ  ถ้าครูถามว่า  นักเรียนมีใครสงสัยไหม?  ทุกคนจะเงียบ  ฉันก็เป็นเหมือนกัน  ถ้ามาเป็นวันนี้  อายุขนาดนี้  แปลกมาก  ทำไมถึงอยากเรียนมากขึ้น  มีคำถามเกิดขึ้นอย่างมากมาย  ฉันจึงสอนให้ลูกสาววันจะถึง 4 ขวบและลูกชายวัยกำลังจะถึง 2 ขวบให้เป็นเด็กช่างซักช่างถาม  เขาจะได้เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วและพัฒนาสมองไปด้วย

        การเรียนที่โรงเรียนก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับฉันหรอก  เพียงแต่ฉันไม่ค่อยชอบคิดเลข  แต่ชอบอ่านภาษาไทย และชอบเรียนภาษาอังกฤษ  ฉันชอบได้ที่ 1 ตั้งแต่ป.4 - ป.6 ได้เป็นประธานนักเรียนแต่ฉันก็ไม่ค่อยกล้าแสดงออกอยู่ดี  ทุกครั้งเวลาที่ครูให้ออกมาแสดงหน้าชั้น  ฉันจะสั่นมากมือเย็น  ปากสั้น  ไม่รู้ว่าคนอื่นๆเป็นเหมือนกันไหม  แต่เมื่อกลับถึงบ้าน  ฉันก็ต้องช่วยพ่อแม่ทำงานเหมือนเด็กทั่วไป