เรื่องของโทนี่

หมาลูกโทน

โทนี่เกิดเมื่อแปดปีที่แล้ว  แม่ของโทนี่ ชื่อปอเปี๊ยะ เป็นหมาหน้าย่นตัวเล็กๆเท่ากำปั้น ขนปุยหนานุ่ม อยู่กันมาตั้งนานก็ไม่เห็นปอเปี้ยะไปวอแวกับใคร  เพราะที่บ้านมีแต่หมาตัวโตๆ แต่แล้วเช้าวันหนึ่งคุณยายตื่นมาก็พบว่าปอเปี้ยะคลอดออกมาเป็น ถุงหนังสีคล้ำๆ พอฉีกถุงออกก็พบลูกหมาตัวหนึ่งอยู่ในนั้น คุณยายก็เลยเลี้ยงดูอย่างดีเพราะเขาตัวเล็กมากและปอเปี้ยะก็เลี้ยงลูกไม่เป็น ความที่เป็นลูกโทนเด็กๆก็เลยตั้งชื่อว่าโทนี่

โทนี่ตัวโตกว่าแม่เยอะ ตัวสีขาวนวล แสดงว่าพ่อโทนี่คือเจ้าหลงหมาพันธุทางข้างบ้าน ตัวโตเสียงดังสีขาวนวลรูปหล่อมาก แต่นึกไม่ถึงว่าเจ้าหลงตัวโตยังกะยักษ์ปักหลั่นจะจีบเจ้าปอเป๊ยะตัวเท่าลูกแมวได้สำเร็จ

โทนี่ตัวเท่าหมาปักกิ่งตัวอ้วนกลม เห่าเสียงดังชอบโชว์ฟอร์มเวลาหมาตัวอื่นพลัดเข้ามาในบ้านโทนี่จะนำขบวนไล่ล่าอย่างกระชั้นชิดแต่พอเขาหันมาสู้แบบหมาจนตรอกเจ้าโทนี่จะร้องและวิ่งหนีก่อนตัวอื่น

เมื่อเดือนที่แล้วอยู่ๆโทนี่ก้หายออกจากบ้านไปโดยไร้ร่องรอย   เราออกตามหาได้เกือบสองอาทิตย์ก็ไม่พบจนอ่อนใจและหมดหวังคิดว่าโทนี่อาจวิ่งออกถนนใหญ่และโดนรถชนตายไปแล้ว

วันที่ 19 ตุลาคม 2551 โทนี่ซมซาน กลับมาถึงบ้านในสภาพผอมโซ เนื้อตัวสกปรกมอมแมมเปียกโคลนและ ขนหลุดเป็นกระจุกๆ เหมือนหมาขี้เรื้อน เท้าทั้งสี่ข้างเต็มไปด้วยแผล  เดินลำบากมาก พี่อาเล็กตื่นมาพบตอนเช้ามืด จึงรีบให้นม ให้อาหารแล้วจับอาบน้ำกร้อนขนที่สกปรกมอมแมมออก  พอดีแม่ไม่อยู่ไปบาหลีตั้งแต่วันที่16แล้วจะมาเย็นนั้นแหละ

โทนี่ท่าทางเหนื่อยมากนอนซมอยู่จนกระทั่งตอนเย็นแม่กลับมาจากบาหลีเข้าบ้านมาถึง โทนี่ก็รีบออกมาจากที่นอน เข้ามาหาแม่เหมือนจะรายงานตัวและขอให้ช่วย แม่เห็นสภาพโทนี่ถึงกับน้ำตาตก รีบวางกระเป๋าอุ้มโทนี่ไปหาหมอ   วันนั้นหมดค่ารักษาโทนีไปพันกว่าบาท เราสันนิษฐานกันว่าโทนี่คงจะไปเดินพลัดตกหลุมอะไรสักแห่งแล้วขึ้นไม่ได้จึงหายไปนานมาก จนมีคนช่วยให้ออกมาได้

ตอนนี้อาการโทนี่ดีขึ้นมากแล้วอีกไม่นานคงรูปหล่อเหมือนเดิม