Write สาระ (๑๕) Best of The Best (Practice)
เมื่อวานกานท์กวีได้ไปร่วมแข่งขัน Best of the best practice ทำให้ได้ประสบการณ์ที่พึงเรียนรู้มากมาย แต่ละคนมี การปฎิบัติที่เป็นเลิศของตนเองมานำเสนออย่างอลังการและน่าสนใจ จนกานท์กวีต้องพกความแพ้พ่ายกลับโรงเรียน และคงต้องยอมรับ ไม่ว่าจะพ่ายแพ้ด้วยรูปแบบใด ก็คือความพ่ายแพ้ แต่การพ่ายแพ้บางครั้งก็ไม่ได้สร้างความผิดหวังกับตนเอง กลับพบว่า ยังมีความภาคภูมิใจในผลงานของตนเองอย่างยิ่ง
แต่ก็มีบทเรียนที่น่าตื่นตระหนก ดังคำกล่าวของ โทมัส เจฟเฟอสัน
Thomas Jefferson (1743-1862) ที่ว่า
Whenever a man has cast a longing eye on offices, a rottenness begins in his conduct. เมื่อใดที่คนเริ่มมองกระหายไปที่ตำแหน่ง ความประพฤติของเขาก็เริ่มเน่า .
มีกรรมการบางคน คิดว่าทำท่าจะเป็นอย่างนั้น (ฮา เอ้อ..ไม่ฮา)
แต่การแข่งขัน ในระบบที่ขาดความชัดเจน ของกรรมการและเกณฑ์การประเมิน ที่ขาดมาตรฐานของการวัดและประเมินผลที่เที่ยงตรง เป็นแนวเดียวกัน (ทำให้นึกถึง การประเมินวิทยฐานะ ที่ปวดร้าวกันไปทั้งประเทศ) จึงมีเรื่องราวที่ต้องลุกขึ้นมาบันทึกเก็บแยกไว้ต่างหากอีกมากมาย นึกถึงคำกล่าว ของ จอห์น เอฟ เคนเนดี้ อีกแล้ว
John F . Kennedy (1917-1963) ที่ว่า
When we got into office, the thing that surprised me most was to find out that things were just as bad as we’d been saying they were.
เมื่อเราเข้าไปรับหน้าที่ สิ่งที่ทำให้ผมประหลาดใจมากที่สุด ก็คือการได้พบว่าสิ่งต่าง ๆ มันย่ำแย่เหมือนอย่างที่เราได้เคยพูดไว้ยังไงยังงั้น
ต่อไปนี้เป็นข้อสังเกตของผู้แพ้ (อืม...เหมือนผู้แพ้ชวนตียังไงยังไง ก็ไม่รู้)
1. ในกรรมการมักมีกรรมเกินอยู่เสมอ
2. ความเรียบง่าย มักพ่ายแพ้ต่อความหรูหรา โอ่อ่าอัครฐาน
3. ความสามารถเฉพาะตนของบุคคล มิอาจชนะการวางแผนอย่างมีระบบอันชาญฉลาด
4. ระบบการตัดสินมักมีจุดอ่อนให้กรรมการที่มีความกล้าเอาเปรียบอยู่เสมอ
5. เกณฑ์การประเมิน บางครั้งเป็นเพียงกระดาษและเงื่อนไขที่แสดงความชอบธรรมของกรรมการตัดสิน เท่านั้น
บันทึกตอนท้ายของ คำรำพัน
ต่อไปนี้ เป็นคติประจำใจของ เจม บอนด์
หนแรก เป็นเหตุบังเอิญ
หนสอง เป็นเพราะหลีกเลี่ยงไม่พ้น
หนสาม เป็นการกระทำของศัตรู (เอียน เฟลมมิ่ง)
***************
ถูกโกงครั้งแรกเป็นความชั่วของเขา
ถูกโกงครั้งที่สองเป็นความโง่ของเรา
กานท์กวี
ตามมาอ่านอีกคะ