โดยส่วนใหญ่คนทำงาน.."เรา" ฐานมาจาก "พยาบาลวิชาชีพ" แต่หักเห...เบนเข็มไปเรียนเพิ่มเติมทางด้านจิตวิทยา..แต่ก็ยังคง "ความเป็นพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช" อยู่ด้วยจิตวิญญาณ...ที่มี "ใจ"อยากดูแลช่วยเหลือ..
สิ่งหนึ่งของการทำงานด้วย "ใจ" ที่มี นอกจากการ Small Talk ด้วยใจกันแล้ว...สิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้ คือ การร่วมประชุมปรึกษาหารือ (Conference) กันเกี่ยวกับ case และการทำงาน...เราไม่มีรูปแบบแน่นอน..ทั้งๆที่พื้นฐานวิชาชีพ..ถูกฝึกมาให้มี "รูปแบบ" แต่เราก็ "อึดอัด" เกินกว่าที่จะยึดอยู่ที่รูปแบบนั้น..เพราะ "เรา" รู้สึกว่าขาด "อิสระ" ที่ควรพึงมีด้วยหัวใจของคนทำงาน หนึ่งปีที่ผ่านมาที่เราเลือก "อิสระที่ทำงาน แค่ด้วยการมี ใจ.." ยึดถือ ก็เป็นบทพิสูจน์ได้ว่า...งานเราไม่หากแต่เพียงเดินไปอย่าง "สร้างสรรค์"...และมี "ความสุข"..ในคนทำงาน...สิ่งที่เกิดขึ้น..คือ ผู้ที่เดินเข้ามาใน "งาน" เราต่างสัมผัสได้ถึงความ "เย็น" ที่ใจ..และความสุขที่มี...เท่านี้ก็เพียงพอแล้วว่า..สำหรับกำลังใจในการทำงานของเรา
บันทึกภาพโดย Dr.Ka-Poom เมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2548
จากภาพพี่เขียว พี่หน่อยน้อย และน้องหนิง... "พูดคุย"..หลังจากเสร็จสิ้นการเข้า case บำบัด...ทั้ง "ยาเสพติด" และ "สุขภาพจิต"..เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันในงาน...อย่างไร้รูปแบบ..หากแต่ "อิสระ...ใจ"
ปล. พี่เบิร์ดยังไม่กลับเลยคะ...ยังอยู่ดูแลคุณพ่อ...ส่วนน้องหนุ่ย..วันนี้เดินทางกลับจากนครพนม...ขับรถระวังด้วยนะคะ...ส่วนพี่นางวันนี้ทำหน้าที่ "คุณแม่" ดูแลเรื่องเรียนของลูกๆให้เรียบร้อย ส่วนพี่หน่อยใหญ่ก็..ยังคร่ำเคร่งกับการทำ IS
ไม่มีความเห็น