เรียนรู้...จากการพาน้องๆไปเรียนรู้
เมื่อวันที่ 23-24 ต.ค. ที่ผ่านมา ชาวฟ้า (FA สาวๆ) ของซัน ฟู้ด ได้พาน้องๆ ไปลองสนามเรียนรู้กันที่ ศูนย์ศึกษาธรรมชาติน้ำตกเจ็ดคด สระบุรี ...อยู่ไม่ไกล และยังคงเป็นธรรมชาติสุดๆ
เราใช้ธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์เป็นบรรยากาศ ช่วยให้น้องๆ ผ่อนคลาย เรียนรู้เพื่อจะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข โดยการฝึกเข้าใจตัวเอง ฝึกเข้าใจผู้อื่น ผ่านเครื่องมือ Dialogue
น้องๆที่มาร่วมสัมนาในครั้งนี้มีทั้งหมด 55 คน มีพี่ฟ้า 8 คน เราแบ่งเป็น 2 กลุ่มย่อย ในการฝึก ตอนแรกคิดว่าพอรับมือได้ แต่จริงๆ หนักเอาการ เพราะจำนวนคนที่เยอะ ทำให้ใช้เวลาเยอะกว่าจะฝึก และสะท้อนความคิด ความรู้สึกกันได้ครบทุกคน มีสะดุดบ้าง มีน้องบางคนหลุดนอกวงสนทนา บางคนแอบนั่งเหม่อ แต่ส่วนใหญ่ก็ตั้งใจฝึกเต็มที่
หัวข้อ Dialogue เกี่ยวกับเรื่องประทับใจของตัวเอง, Who am I? เป็นเรื่องสบายๆที่ทำให้น้องๆ เพลิดเพลินกับการพูดคุย จนเผลอเม้าท์ (หลุด dialogue) บางช่วง พี่ๆ ฟ้า ก็พยายามชี้ให้เห็นอารมณ์ที่เราพยายามฟังใครซักคนอย่างตั้งอกตั้งใจ กับฟังอย่างเข้าอกเข้าใจ นั้นมันต่างกัน น้องๆหลายคนได้เรียนรู้ว่า การที่มีใครซักคนมาฟังเราอย่างสนใจ อย่างเข้าอกเข้าใจ เนี่ยมันรู้สึกดีมากๆ จนบางคนเผลอบอกความลับหลายอย่างออกไปซะอย่างงั้น และคนฟังก็ได้เรียนรู้นิสัย และตัวตนของเพื่อนคนนั้นมากขึ้น จากคนที่เคยรู้จักกันในงาน กลายเป็นความสนิทสนมคุ้นเคย เปิดใจ ไว้วางใจในเวลาต่อมา
มีกิจกรรมกลางแจ้ง เรื่อง Trust walk, วาดรูป, แต่งกลอน เพื่อให้แต่ละคนได้ฝึกสะท้อนอารมณ์ ความรู้สึกของตัวเอง และของเพื่อนๆ งานนี้บรรยากาศ ชิล ชิล ของธรรมชาติ ช่วยให้น้องๆ ผ่อนคลาย และกล้าเปิดตัวตนออกมาได้ดี บรรยากาศเป็นไปด้วยความสนุกสนาน ได้รู้ความลับของใครหลายคน ว่ากำลังตกหลุมรักใคร หรือกังวลเรื่องอะไร และสามารถ Check in อารมณ์ของน้องๆได้
ตอนเย็นมาซ้ำกันอีกรอบด้วยการ dialogue ท่ามกลางความมืด และเสียงของป่า พี่ๆ ก็ Built อารมณ์น้องๆให้เข้าสู่ alpha wave น้องๆล้อมวงเล็กๆ จับมือพูดคุยท่ามกลางแสงเทียน หัวข้อที่พี่ๆ สร้างขึ้น เป็นเรื่องผิดพลาดในอดีตที่อยากลับไปแก้ไข งานนี้มีบางคนพูดทั้งน้ำตา บรรยากาศลื่นไหลมากขึ้น อาจเป็นเพราะได้ฝึกมาหลายรอบ ......ตอนสรุปอารมณ์ ความรู้สึก หลายคนบอกว่า
<<<ทำให้ได้รู้ว่าทุกคนต้องเคยผิดพลาดมา และเรื่องที่เราเคยคิดว่ามันหนักมันแย่ แต่ยังมีบางคนที่หนักกว่าเราอีก และเขาก็ยังผ่านมันมาได้
<<<ทำให้ได้รู้ว่าอดีตที่เกิดขึ้นเรากลับไปแก้ไขไม่ได้ แต่เราใช้เป็นบทเรียนที่ดีหากไม่มีเรื่อแย่วันนั้น ก็อาจไม่ใช่เราในวันนี้
<<<มันขึ้นอยู่กับเราเองว่าจะมองเป็นเรื่องผิดพลาดนั้นแบบไหน ไม่ควรฝังไว้เป็นความทุกข์ในใจ ควรเปลี่ยนเป็นบทเรียนที่ดีเพื่อให้เราเติบโตขึ้น แล้วเราจะมีความสุขกับความผิดพลาดนั้น
<<<ทำให้ได้รู้ว่าน้องๆ หลายคนผิดหวังกับหน้าที่การงานตอนนี้ เนื่องจากไม่เป็นไปตามที่คาดหวังไว้
<<<น้องๆ รู้สึกสบาย ได้ระบายอะไรออกมาแล้วมีคนฟังเราจริงๆ
งานนี้เชื่อว่าน้องๆ ทุกคนรู้วิธีการฝึกที่จะทำให้เรามีความสุขได้ แต่มันขึ้นอยู่กับว่าเราจะใช้หรือเปล่า ใช้ทันหรือเปล่า มันต้องมีการสะสมสติไว้ด้วย
อ.วรภัทร์ บอกว่าทุกครั้งที่ผิดหวัง เราจะกำลังมีสติมากขึ้น เพราะฉะนั้นเราก็ไม่ต้องกลัวความผิดหวัง แค่ ทำ ทำ ทำ แล้วก็ เรียนรู้ เรียนรู้ เรียนรู้ ไปเรื่อยๆ ไม่ต้องไปคิดกังวลเรื่องนอกตัว อยู่กับในตัว นี่ก็จะเป็นความสุขอีกด้านที่เราสัมผัสได้
ความเห็น (3)
แม้วันนี้ไม่ใช่วันแห่งความรักแต่ขอมอบเพลงนี้ให้กับทุกคน
ที่มีความรักครับ The distance ฟังแล้วคิดถึงคนที่เราห่วงใย
แม้ห่างไกลกันบ้างไหมครับ...คนพลัดถิ่น(ซึ้งหน้าตาเฉย)
การมองคนอื่น มองแต่สิ่งรอบตัวมากๆ ก็สร้างความวุ่นวาย สับสันให้กับความคิดของเราเอง ต้องลองฝึกมองกับมาที่ตัวเราเอง สัมผัสให้ได้ถึงความรู้สึก ตามความคิดของตัวเราให้ทัน นี่ล่ะการฝึกสติที่กำลังฝึกอยู่ค่ะ......ขอบคุณสำหรับข้อความดีๆนะค่ะ
dialogue นี้คือสุนทรียสนทนาหรือเปล่าครับ ผมชอบมากเลยนะ