ดี..หรือเด่น..ก็เป็นลูกชายเราคร้าบ.

นักกิจกรรม..ที่.พ่อไม่เคยรู้..

วันนี้..ได้บันทึก.ตอนดึกๆ หน่อยนะครับ.

22.40 แล้ว..ตอนแรกก็ตั้งใจไว้ว่า..จะบันทึก.ในยามว่างเว้นจากภาระกิจการงาน ในวันพรุ่งนี้.(28/10/2551) แต่ก็อดใจไม่ไหว..กับ..สิ่งที่เกิดขึ้น ในวันนี้..

ก็เลย..เข้ามา..ปั่นสมอง สักกะหน่อยนะครับ..

นึกทบทวน เหตุการณ์ วันนี้..ช่วงประมาณ 17.30 น. ซึ่งเป็นเวลาที่ผมกำลังทำงานอยู่ที่โรงแรมฯ บริเวณหาดกะรน ผมได้รับโทรศัพท์จากเจ้าลูกชายตัวดี..ก็คือน้องลัคกี้ นั่นเองครับ..

""ปะป๊ะ ครับ ลูกได้รับใบประกาศจากทางโรงเรียน ครับ""

ผมก็เป็น.งง นะซิครับ..เพราะวันนี้ ก็เป็นวันแรกของการเปิดเรียน..แล้วใบประกาศ อะไร ได้มาอย่างไร...??

คำถามมากมาย..ที่ผมได้สอบถามลูก..(ด้วยความงง) นะครับ..ลูกก็พยายามอธิบายผม..ว่าเป็น เกียรติบัตร "นักเรียนดีเด่นด้านการทำกิจกรรม"......อ๋อ..เหรอ..มีด้วยเหรอ??

ผมก็..ยัง งงๆ อยู่นะครับ..แต่ก็พยายาม..เข้าใจในสิ่งที่ลูกพูดถึง...แล้วรอเวลาเลิกงาน.และเป็นเวลาที่จะได้พบกับลูก..จะได้ดูใบประกาศให้เห็นดำเห็นแดง..กันเลย..

พอกลับถึงบ้าน..ก็ถึงบางอ้อ..นะครับ..ว่าสิ่งที่ลูกพูดนั้น..เป็นเรื่อง..ที่เกิดขึ้นจริง ๆ กับความภาคภูมิใจที่ลูกมี..ก็สร้างความ..ภาคภูมิใจให้กับผู้เป็นพ่อด้วย นะครับ...

""นักเรียนดีเด่นด้านการทำกิจกรรมให้กับโรงเรียน.ประจำภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2551""

อ่อ..นี่แหละครับ ผมถึงได้นึกได้ว่า..ที่ผ่านมา..หลายต่อหลายครั้งที่..น้องลัคกี้ ได้ไปร่วมกิจกรรมของทางโรงเรียน.. และได้ร่วมการแข่งขัน หลายๆ ต่อหลายครั้ง ทั้งภาคกิจกรรม ความร่วมมือ ,ทักษะทางวิชาการ และ..ทักษะความรู้ความสามารถ ..และในอีกหลายๆด้าน ที่ได้ไปร่วม...

ซึ่งผมก็ทบทวน..ดู..ก็นึก..ตำหนิ..ตัวเองอยู่เหมือนกัน นะครับ ที่ผ่านมาเมื่อลูกขอไปทำกิจกรรม..ผมก็คิดในแง่ลบ หลายครั้ง คิดว่าเขาไปคบเพือน หรือทำอะไรไปเรื่อยๆ เปื่อยๆ ไม่เป็นแก่นสาร..บางครั้งผมก็มักจะไปส่งถึงที่ๆ นัดหมายกับเพื่อนๆ ไว้ เพื่อตรวจสอบพฤติกรรมของลูกชาย..และในหลายๆ ครั้งผมก็มักจะโทรศัพท์ไปตรวจสอบกับเพื่อนๆ ของเค้า..ครับ..

มา ณ วันนี้..ผมถึงได้ รู้ว่า..สิ่งที่ผมคิด และพฤติกรรม ที่ผมได้มี่ท่าทีต่อเจ้าลูกชาย ผมนั้น..นั้น..มันผิดต่างกรรม ต่างวาระ เลยครับ..

มา ณ วันนี้ ผมก็มีบทเรียนรู้ ที่มีต่อลูกชายผมมากขึ้น ทำให้ผมเชื่อมั่นลูกชายผมมากขึ้น ไว้วางใจมากขึ้นกว่าเดิม เพราะที่ผ่านมา เป็นสิ่งพิสูจน์ได้ว่า..ผมควรจะไว้วางใจลูกให้มากกว่านี้..ครับ..

ณ วันนี้ ผมได้มีโอกาศโอบกอด เจ้าลูกชาย จอมซน ของผม  และ ได้บอกกับเค้าว่า..

"" ลัคกี้.ครับ ปะป๊ะ ภาคภูมิใจในตัวลูก และรักลูกนะครับ่"""

ผมได้รับการตอบรับ ด้วยกอดน้อยๆ จากลูกชายผม และพร้อมกับสายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจ

ก็เลย..เขียนบันทึกนี้ไว้ เพื่อได้เป็นบันทึก ในชีวิต กับเหตุการณ์ ในครั้งนี้ ครับ..

นำภาพลูกชาย มาฝากครับ..

ขอบคุณ ที่เข้ามาอ่านบันทึก..นะครับ..

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะย้องรัก

• เป็นบันทึกที่อบอุ่นจริงๆค่ะ  อ่านแล้วสบายใจ  รู้สึกว่า บรรยากาศแบบนี้คือสังคมไทย  ต้องการให้เป็นอย่างนี้ที่พ่อ ลูกทุกคน เจรจา รักใคร่ มีกิจกรรมที่ร่วมกัน
• น้องชายเป็นคุณพ่อที่ดีที่เป็นทั้งพ่อและเพื่อน
• ลูกๆ อบอุ่น  การที่เขาทำดี อะไรก็ตามถือว่าเป็นรากฐานของความดี ที่กำลังก่อตัวให้เป็นปึกแผ่นค่ะ
• เมื่อเขาเติบใหญ่ เขาก็จะเป็นคนที่ คิดดี พูดดี และกระทำในสิ่งที่ดีๆ เสมอค่ะ
• ขอความสุขความเจริญจงมีแด่ครอบครัวของน้องชายเสมอค่ะ

รักษาสุขภาพนะคะ

[พิชิตชัย ใจอารีย์]

สวัสดีครับ ครูอ้อย..และป้าอ้อย ของหลานๆ ครับ..

• บันทึก ก่อนหน้านี้ ผมบันทึกถึงความภูมิใจ ในตัวลูกสาวครับ ที่ได้มีผลการเรียนดีเด่น อันดับหนึ่ง ของห้อง พอมาวันนี้ ก็เป็นความภาคภูมิใจ อีกครั้งหนึ่งครับ ที่ลูกชาย เค้านำมาให้กับพ่อแม่..ของเค้าครับ รวมถึง..ป้าๆ น้าๆ อาๆ ลุงๆ และทุกๆ ท่าน ใน G2K ครับ.
• ขอบคุณครับ..ที่ติดตาม..