หลังจากไม่ได้พบเจอหลานมานาน
กลับไปรอบนี้ทราบว่าโตเอาการ 3ขวบเอง แต่ดื้อชมัด จนใครๆต่างบอกว่าดื้อเหมือนผู้เขียนตอนเด็กๆ ที่แบบว่าอยากได้อะไรต้องได้ ไม่งั้นหละกัน บ้านแตกแน่ ขี้ร้องที่1เลย ฮ่า..........อายเลยเรา..
แต่อัลลาฮัมดูลิลลาฮฺ หลานชาย พูดอะไรมีแต่อิสลาม อัสลามมุอาลัยกมเวลากลับไปบ้านแม่
รู้จักกล่าวบิสมิลลาฮฺเวลาทานอาหาร เด็กถ้าสอนด้วยสิ่งที่ดีก้จะดีไป
และมีทริปตลกๆสำหรับหลานคนนี้คือ พ่อของเค้าจะพาไปละหมาดญะมาอะฮฺที่มัสยิดด้วยตลอด แต่คิดแล้ว พาไปรบกวนสมาธิคนอื่นแน่ ก็หลานชายอ่านบิสมิลลาฮฺดังรบกวนคนอื่น และตักเบรดังจนลั่นมัสยิด..
จนระยะหลังไม่อยากพาไป เพราะเจ้าตัวไม่ได้กวนหรือร้องไห้อะไร แต่เล่นแข่งอ่านบิสมิลลาฮฺ แข่งกับ อีมานนำละหมาดนิซิ...
***สำหรับการอ่านบิสมิลลาฮฺ อ่านไม่ได้จบหรอก แต่สำเนียงออกภาษาอารับ ไม่มีเพี้ยน..อ่านเท่าที่เค้าจำแต่เล่นป่วน สมชื่อ หลานป่วน
น่ารักดีจัง เจ้าหลานชาย
การเลี้ยงเด็ก เหมือนกับการสร้างอนาคตของผู้ใหญ่อย่างเราๆเองละคะ
สอนดี เขาก็เป็นคนดี ก็ส่งผลดีกับผู้เลี้ยง และสังคม
สอนไม่ดี เขาก็เป็นคนไม่ดี ส่งผลไม่ดีต่อผู้เลี้ยง และสังคม
ด้วยสลามคะ
การเริ่มต้นที่ดีคือการประสบผลสำเร็จแล้วครึ่งหนึ่ง
ดีมากเลยที่เด็กได้เริ่มกับสิ่งดีๆ
แต่..ก็หลายคนคิดว่าจบเพียงแค่นี้
อย่าลืมว่างานทุกอย่างต้องสม่ำเสมอ และตลอดไป
เพราะจริงๆแล้วสำคัญที่สุดก็ตอนจบครับ
เด็กเหมือนผ้าขาว ถ้าเราแต่งเติมสีอะไรไปโดยเฉพาะวัยเด็ก เขาก็จะเป็นสีนั้น ครับ
ใช้ค่ะ เด็กก้เปรียบดั่งผ้าขาว แล้วแต่เราจะแต่งแต้มสีสันลงไป
และผู้เป็นแม่คือ ฐานสำคัญ แต่เสียที่ว่าหลานคนนี้แม่เค้า(พี่สาว)ไม่ได้เลี้ยง เพราะต้องไปทำงานไกล ก็หวังว่าจะเป็นเด็กดี ..
นางสาวมารียา เจ๊ะตำ ขอบคุณค่ะคุณมารียา ที่แวะมาเป็นกำลังเสริม..
เนื่องจากสังคมปัจจุบัน เด็กจะโตด้วยจอสีเหลี่ยม ไม่เหมือนสมัย20ปีที่ผ่านมา เด้กทุกคนจะไม่ค่อยรู้เรืองเทคโนโลยี และจะไม่มีความก้าวร้าว
อย่างผุ้เขียนไปเทียบกับเด็กวัย เดี่ยวกันกับหลานชาย เด็กอีกคนจะรู้จักการชกต่อยแล้ว วิ่งไล่เตะคน (เนี้ยะพึงจะสามขวบ)..
ลองคิดดู เด้กถ้าถูกสอนด้วยการให้แข็งกระด้าง โตไปก็จะแข็งกระด้าง..ไม่มีความอ่อนโยน คิดแล้ว ฐานสำคัญคือ อะไร เราจะรู้จักกันดี
ตอนจบจะเป็นเช่นไร อันนี้ต้องรอลุ้นค่ะ ครูปอเนาะ..
ขออัลลอฮฺทรงตอบแทนทุกคน