สวัสดีค่ะพี่อึ่งอ๊อบ
การตัดสินสิ่งที่ประสบพบเห็นด้วย "สัญญาเก่า" นั้น คงเป็นเรื่องปกติของปุถุชนนะคะ
อ่านแล้วยิ้มค่ะ....การไม่ตัดสินจนกว่าจะพบหนทาง มัน(น่า)จะช่วยให้เราได้เรียนรู้มากขึ้น
ความจริงในโลกที่แสนมหัศจรรย์นี้ ก็มีเรื่องให้เราต้อง ตัดสินด้วยสัญญาเก่า อยู่เนือง ๆ แม้แต่....กับตัวเองค่ะ...
คนไม่มีรากเลือกมาอ่านบันทึกของพี่ทีละเล็กทีละน้อย ... บันทึกนี้น่าจะเกี่ยวที่สุดค่ะ....
ตรงนี้น่าจะใช่เลยค่ะ....หลาย ๆ ครั้งที่ตัวเองจะเริ่มทำอะไร “ความกลัว” จะเกิดขึ้นในใจก่อนเสมอ ด้วยนิสัยของตัวเองเป็นคนที่ทำอะไรต้องให้ดีที่สุด พลาดน้อยที่สุด (ถึงไม่พลาดเลย)
ดังนั้นการทำงาน หรือการใช้ชีวิต ค่อนจะติดอยู่กับสิ่งที่กังวล หรือความกลัว
ก็เลยมาบอกพี่ว่า... อย่ากลัวเลยค่ะ เรามี "เพื่อนร่วมทาง" ในโลกนี้เสมอ ไม่ใช่เราคนเดียวที่รู้สึกครั่นคร้ามกับ....ความกลัว เท่านั้น
......
จับมือกันแน่น ๆนะ เราจะไม่ปล่อยมือ จนกว่าจะไปถึงเป้าหมายด้วยกันค่ะ.....
วันนี้พี่ยิ้มแล้วหรือยังคะ
(^____^)