เล่าเรื่องเมืองหงสา ๓๑ นำบุญมาฝากในวันออกพรรษา
นำบุญมาฝากครับ....สาธุ สาธุ สาธุ
เช้านี้ไปทำบุญวันออกพรรษาที่วัดบ้านดอนไชครับ
ประทับใจผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส
ท่านดู “พ่อออก” หรือ อุบาสกทุกท่านสิครับ
ต่างสำรวมกายด้วยการพาดผ้าเบี่ยง
ไม่ว่าจะวัยรุ่นตา รุ่นพ่อ รุ่นวัยกระทง รุ่นเด็ก
เหมือนกับว่าสังคมนี้จะไร้ความขัดแย้ง ปราศจากความรุนแรง
ใช่...ในเขตพุทธภูมิแห่งนี้
ฝ่าย “แม่ออก” อุบาสิกา ก็สำรวมอิ่มเอิบ
ผู้สูงวัยในชุดขาว สะอาดจิต
แม่บ้านแม่เรือน ในชุดประจำชาติที่สวยงาม
อุ้มขันเงินที่สวยที่สุดในเรือน ตกแต่งอย่างสุดฝีมือด้วยดอกไม้กอหน้าบ้าน
แม้แต่แม่บ้านวัยกลางคนนุ่งซิ่นจำปาเสื้อสีเหลืองแกมทองที่เข้ามาทัก...
จำแทบไม่ได้.....ว่าเป็นคุณพี่ที่ชอบมาขอเก็บผักบุ้งหลังบ้านบ่อยๆนั่นเอง
เช้านี้นอกจากจะได้ปิติบุญแล้ว
ยังได้ข้อคิดว่า.....
หากสังคมมีกรอบ มีจารีตที่เคร่งครัด
ความรุนแรงในสังคมน่าจะลดน้อยลง
ยูโธเปีย เกิดขึ้นในพุทธาวาส ที่วัดดอนไช เมื่อเช้านี้
แม้เพียงชั่วขณะ
ความเห็น (9)
เห็นหมู่มวลหมอก
บอกถึงอากาศเย็นยามเช้าตรู่
อากาศเย็น ใจเย็น
ขอให้ได้บุญหลาย ๆ
- สวัสดีค่ะ
- มาทักทายในวันออกพรรษาค่ะ
- ไปทำบุญมาหรือยังคะ
ได้เห็นแล้ว ก็รู้สึกอิ่มไปด้วย
- มารับผลบุญครับ...
- สาธุ..
สวัสดีเจ้าค่ะ ลุงเปลี่ยนจ๋า
ลุงจ๋า สบายดีหรือเปล่าเจ้าค่ะ หลานคิดถึง ลุงรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ อิอิ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ....หนูจิ
- สวัสดีครับ
- ทางนี้น่าจะหนาวแล้วนะครับเห็นหมอกลงแล้ว
- รักษาสุขภาพตวยเน้อ
สวัสดีครับคุณเป ลี่ ยน
เห็นภาพแล้วคิดถึงบ้านเมื่อสิบปีผ่านมาแล้ว ขณะนั้นสมาชิกของครอบครัวเรายังครบ เราได้ทำบุญร่วมกันในวันออกพรรษา
ขอบคุณครับ
เราจะไม่เห็นภาพเหล่านี้ในเมืองไทยอีกแล้ว นอกจากในชนบทพอหาได้บ้าง
หมดคนรุ่นนี้ไปแล้ว เด็กยุคฮิบฮอบมีหรือจะเดินเข้าวัด มันไม่มีเครื่องมือใดๆที่จะเหนี่ยวรั้งสิ่งดีงามเหล่านี้ไว้ได้ โดยเฉพาะรูปธรรมต่างๆ แต่นามธรรมที่ไร้รูปไร้นามที่เรียกว่า สำนึกและศรัทธาเท่านั้นจะสืบสานสิ่งดีนี้ต่อไปได้
เราจะมีเครื่องมืออะไรล่ะที่จะสร้างสำนึกและศรัทธาได้ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมแบบนี้...