พฤติกรรมทางกายยังเหมือนเดิม แต่ทางใจรู้ตัวมากขึ้น

พยายามเรียนรู้สาเหตุว่าทำไมทั้งที่มนุษย์รู้ว่าสิ่งใดควรทำ สิ่งใดไม่ควรทำ แต่ก็ยังทำสิ่งที่ไม่ควรทำอยู่ ได้เรียนรู้มาว่าเพราะมีกิเลส ไม่ใช้ปัญญา และทำอย่างไรเราถึงจะมีปัญญา ก็เรียนรู้มาอีกว่าต้องมีสติ จากการสังเกตใจตนเองมานานหลายปี โดยเฉพาะถี่ๆ ในปีหลังๆ นี้ รู้ว่าตนเองติดนิสัยจะทำอะไรต่อเมื่อใกล้เวลาเส้นตายของงานชิ้นนั้น และรู้ว่าตนเองทำได้ แม้จะพบว่ายิ่งปล่อยให้นิสัยนี้ติดแน่นในกมลสันดาน ทำให้ชีวิตไม่ได้เจริญอย่างที่ปรารถนา ส่วนหนึ่งค้นพบว่าสำหรับเราอะไรก็ได้ ใจหนึ่งก็อยากจะลาทางโลกหันสู่ทางธรรม แต่ใจหนึ่งก็ยังติดบางอย่างในทางโลกอยู่ ยังมีปณิธานในใจที่ปรารถนาจะทำให้สำเร็จในชีวิตนี้ กำลังศึกษาต่อว่า ด้วยเหตุใดจะทำให้เราเปลี่ยนไปเป็นคนที่มีคุณสมบัติอย่างที่เราต้องการ เพราะเหมือนกับว่าเราไม่มีแรงผลักดันในใจที่มีพลังพอ กำลังหาแรงเหล่านั้นอยู่...

[chalermchai]

ผมเห็นด้วยกับความคิดของคุณมุทิตาเป็นอย่างมากคุณเป็นที่เข้าใจในหลักธรรมดีมาก และคุณเหมาะสมแล้วกับการประกอบอาชีพพยาบาล ผมคิดว่าคุณคงมีเมตตาต่อผู้ป่วยเป็นอย่างมาก ขอให้คุณมีความสุขตลอดไปครับ

[มุทิตา พ้นภัยพาล]

ขอบคุณคุณ chalermchai มากค่ะสำหรับคำอวยพร ในตอนนี้พยายามให้มีเมตตามากๆ อยู่ค่ะ เพราะพอมาเป็นนักเรียนแล้วติดใจความสบาย ไม่ค่อยได้เจอผู้ป่วยเลยขาดแรงจูงใจเหมือนก่อน จะสู้ต่อไปค่ะ...