รอยรำลึกหลี่ผีคอนพะเพ็ง

คิดถึงเมืองลาว

        ผู้เขียนมีโอกาสเดินทางเยือนลาวใต้เพื่อชมความงดงามตามธรรมชาติแขวงจำปาศักดิ์พร้อมทั้งเก็บภาพความงามมาฝากจากใจหลี่ผีคอนพะเพ็ง

[สายน้ำโขงไหลลัดเลาะเกาะแก่ง]

[หลากหลั่งระเรื่อย]

[ประดุจมหาภูตินทีคลั่ง]

[แฝงไว้ด้วยความงดงาม]

[และน่าสะพึงกลัว]

[เมื่อยามได้มาพบ]

[และสบตากับสายน้ำ]

[ความงดงามของมหานที]

[ที่อยู่ในอ้อมกอดของป่าไม้และขุนเขาในม่านหมอกละอองน้ำที่สวยงาม]

[และความเชี่ยวกรากของกระแสน้ำประดุจดั่งกำลังกราดเกรี้ยวและโกรธใครมา]

[ใครหนอทำให้มหานทีมีอารมณ์คลุ้มคลั่งได้ถึงปานนี้]

[แต่ในความโหดร้ายย่อมมีน้ำใจ]

[ที่สายน้ำได้แบ่งปันเพื่อความอยู่รอด]

[อย่างน้อย...สายน้ำยังให้กำเนิดชีวิตเหล่านี้ให้มีและเป็นอยู่]

[เคียงคู่ลำน้ำโขงให้งดงาม]

[เพื่อดำรงคงอยู่ตามวิถีชีวิตแห่งชาวลาวต่อไป]

[ลาก่อน...คอนพะเพ็ง หลี่ผี]

สักทอง ร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง

[ว่าที่ พ.ต.ดร. ณัฏฐพล ตันมิ่ง]

[ร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง]

ขอบคุณท่านว่าที่ พ.ต. ณัฏฐพล ตันมิ่งนะครับที่นำภาพสวยงามมาให้ชม