วิเคราะห์บทเรียนสงคราม

การวิเคราะห์บทเรียนของสงคราม

การโจมตีเป้าหมายยุทธศาสตร์ระยะไกล
ในการโจมตีเป้าหมายในช่วงวันแรกของสงคราม สหรัฐฯ ได้ใช้ บ.ทิ้งระเบิดยุทธศาสตร์ แบบ B-1B, B-2 จาก หมู่เกาะ Diego Garcia และ ฐานทัพอากาศ Whiteman ในสหรัฐฯ รวมทั้งการใช้ จรวด Tomahawk ในการโจมตีเป้าหมายทางยุทธศาสตร์ แสดงให้เห็นว่าการใช้ บ.ที่สามารถบินได้นานและบรรทุกระเบิดได้เป็นจำนวนมาก ทำให้เป้าหมายถูกทำลายได้ถึง ร้อยละ ๘๐ ภายในช่วง ๓ วันแรกของการโจมตี

การใช้กําลังที่เหนือกว่า
จากการเปรียบเทียบ กําลังทางอากาศที่ สหรัฐฯ นำเข้าไปใช้ปฏิบัติการ นั้นมีกําลังที่เหนือกว่ามากในทุกๆด้าน ไม่ว่าจะเป็น จำนวนของ บ.ที่ใช้ในการปฏิบัติการที่มีสมรรถนะสูง รัศมีปฏิบัติการที่ไกล อาวุธ ยุทโธปกรณ์ที่ทันสมัยและแม่นยำ รวมทั้ง การส่งกำลังบำรุง ข่าวกรองที่สมบูรณ์ การบัญชาการสั่งการที่ทันสมัยทำให้ บ.ของสหรัฐฯ สามารถทำการครองอากาศ ได้อย่างรวดเร็ว อีกทั้ง กองกำลังของ ตาลีบันไม่สามารถตอบโต้ หรือ นำ บ .ขึ้นปฏิบัติการได้เลย

ความคล่องตัวในการใช้กำลังสูง
ความคล่องตัวในการใช้กำลังสูง เช่นกองกำลังเของ ทอ.สหรัฐฯ ที่ เคลื่อนย้ายกําลังส่วนใหญ่มาจาก Air Combat Command และ กองเรือบรรทุกเครื่องบินที่อยู่ในพื้นที่ รวมทั้งเคลื่อนย้ายกําลังเสริมมาจากสหรัฐฯ มาประกอบกำลัง ดังนั้น สหรัฐฯ จึงพร้อม สำหรับการโจมตีทางอากาศได้อย่างรวดเร็วและคล่องตัว การรบร่วมด้วยระบบบัญชาการที่ทันสมัย ทันเหตุการณ์ (Real Time)

การรบร่วมด้วยระบบบัญชาการที่ทันสมัย ทันเหตุการณ์ (Real Time)
ด้วยระบบ C4I โดยสหรัฐฯ ได้นำระบบ สั่งการบังคับบัญชาที่รวดเร็ว ข่าวกรองที่ทันสมัย และระบบประเมินผลที่มีความเชื่อถือได้สูง ทำให้ผู้บังคับบัญชาสามารถสั่งการได้ทันที เช่น บ. Joint STAR ซึ่งสามารถมองภาพสนามรบเข้าไปในดินแดนของข้าศึกได้ และสามารถส่งข้อมูลที่จะใช้ในการโจมตี ส่งกลับไปให้ บ.ที่อยู่ในยุทธบริเวณได้ โดยใช้ระบบ Link 11, Link 16 ทำให้ บ.ดังกล่าวสามารถเข้าโจมตีต่อเป้าหมายได้ โดยไม่ต้องมีผู้ชี้เป้า นอกจากนั้นในการปะเมินผลการทำลายก็ได้ บ.UAV และดาวเทียมเป็นหลักในการถ่ายภาพ

การใช้พันธมิตรหรือกองกําลังต่อต้านท้องถิ่น
ในการยึดพื้นที่ทางภาคพื้น ทำให้ไม่ต้องใช้กำลังทางภาคพื้นขนาดใหญ่ในการปฏิบัติการ รวมทั้งการส่งจนท. CIA และหน่วยปฏิบัติการพิเศษแทรกซึม เข้าไปเป็นผู้ประสานในการหาข่าว และหาตำบลเป้าหมายเพื่อใช้ในการโจมตีรวมทั้งการประเมินผล การปฏิบัติ

การได้รับความร่วมมือกับนานาชาติ
ประเทศรอบข้างได้ให้การสนับสนุนการปฏิบัติ เช่นการให้ ทหารสหรัฐฯ ตั้งฐานปฏิบัติการใน ปากีสถาน, อุเบกิสถาน , เตอร์กิสถาน รวมทั้งกลุ่มประเทศในตะวันออกกลาง

ระบบการส่งกําลังบำรุงที่ต่อเนื่อง
เนื่องจากสหรัฐฯใช้ระบบการจัดการแบบอัตโนมัติในการส่งกําลังบำรุงอีกทั้ง มีเรือส่งกําลังบำรุงขนาดใหญ่รวมทั้ง บ.ลำเลียงขนาดใหญ่ เช่น บ.C-5, บ.C-17, บ.C-141 เป็นต้น

การใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่าในการปฏิบัติการ
การนำเอา บ.B-52 ซึ่งมีอายุใช้งานประมาณ ๕๐ ปี มาใช้ในการโจมตีเป้าหมายที่มี พื้นที่ขนาดใหญ่ สามารถทิ้งระเบิดได้เป็นจำนวนมาก และมีอำนาจการทำลายสูง

การนำเอาบทเรียนในอดีตมาประยุกต์ใช้
จากสงครามเวียดนาม สงครามอ่าวเปอร์เชียร์ สงครามใน โคโซโว มาใช้การปฏิบัติ เช่น การใช้ กําลังทางอากาศในการปรับสนามรบ และทำการครองอากาศให้ได้ก่อนนำกำลังภาคพื้นไปปฏิบัติการ การใช้ระเบิดทำลายถ้ำซึ่งเคยใช้ในสงครามเวียดนาม รวมทั้งการใช้ บ. B-52 ทำการทิ้งระเบิดปูพรมกดดันข้าศึกอย่างต่อเนื่อง