ขำ ขำ ระหว่างทำงานค่ะ

ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะที่ใช้ภาษาพ่อขุนรามคำแหง

อุบลภัณฑ์ … ไหนวะ !

โมด :    ฮัลโหล …
ชาติ :    กูชาตินะ … ไอ้โมด กูจะเข้ากรุงเทพ มีธุระนิดหน่อย …
โมด :    เฮ้ย … จริงดิ มึงจะมาเมื่อไหร่วะ
ชาติ :    วันศุกร์ มึงว่างมั้ยเนี่ย
โมด :    เฮ้ย … มึงมา กูไม่ว่าง ก็ชาเย็น เต็มที
ชาติ :    แหม ชาเย็น ไอ้สลัด
โมด :    สยามแล้วกัน มึงยังจำทางในกรุงเทพได้นะ
ชาติ :    ดูถูก ไอ้เวร สามสี่ปีเอง แม่_จะเปลี่ยนอะไรนักหนา
โมด :    เออ เออ สยาม นะโว้ย 5 โมงครึ่ง
ชาติ :    เออ … แล้วเจอกัน แค่นี่ล่ะ
โมด :    แค่นี้นะ … บาย
.
.
.
(สยามฯ - วันศุกร์ - 5 โมงสิบห้า)
โมด :    ฮัลโล มึงอยู่ไหนแล้ว
ชาติ :    ยืนรอมึงอยู่ หน้าตึกใหญ่ๆ
โมด :    ไอ้เวร หน้าร้านอะไร เดี๋ยวกูไปหามึงเอง
ชาติ :    เออ … อุบลภัณฑ์
โมด :    (งง) … มีด้วยเหรอวะ ร้านนี้ สยามนะโว้ย
ชาติ :    เออ … ป้ายเหลืองๆ คนเต็มเลย
โมด :    นึกไม่ออกจริงๆ ว่ะ … อุบลภัณฑ์ เนี่ยนะ
ชาติ :    …
โมด :    มึงเห็น แมคฯ แถวนั้นมั้ย
ชาติ :    เห็น … กูเดินไปหามึงตรงนั้นแล้วกัน หน้าร้านนะโว้ย
โมด :    เออ เออ
.
.
.
(หน้าร้านแมคฯ)
โมด :    เฮ้ย … มีด้วยเหรอวะ อุบลภัณฑ์ … กูว่ากูเชี่ยวนะ แถวนี้
ชาติ :    (ชี้ให้ดู) โน่น โน่น … แหกตาดู ป้ายเหลืองๆ โน่น
โมด :    …
ชาติ :    อึ้งสิมึง แหมๆ … เชี่ยวมาก ไอ้สลัด
โมด :    ไอ้ชาติ …. เอ้ย … โอปองแปง โว้ย โอปองแปง (au bon pain)
ชาติ :    มึงอ่านไงวะ โอปองแปง … แม่_ อุบลภัณฑ์ ชัดๆ
โมด :    …