กาลเวลาคู่กันไปกับไตรลักษณ์
พึงประจักษ์ดุจดังสายน้ำไหล
ผันแปรเปลี่ยนเวียนว่ายสลายไป
เป็นกลไกปฏิจจสมุปบาทธรรม์
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ชาติชรามรณะสังขารขันธ์
มายากาลสันติทุกคืนวัน
มิแปรผันผ่านมิพ้นมนต์แห่งกาล
พุทธธรรมนำใจให้ปรากฎ
สว่างสุกสดใสแผ่ไพศาล
ธรรมจักษุเห็นเกิดดับปัจจุบันกาล
ดับสังขารดับอวิชชาด้วยวิชชา
รู้วิชชารู้ดำเนินจำเริญมรรค
รู้ด้วยหลักอริยสัจประหัตประหาร
โพธิปักขิยธรรม ๓๗ ประการ
ลุนิพพาน ผ่านพ้น กลแห่งกาล.
สาธุ.... วันนี้วันพระ...อิอิ
เห็น “ไตรลักษณ์ “เพ่งพิศ……”อนิจจัง “………..
ทั้ง “ทุกขัง “……”อนัตตา “…..หาเหตุผล……….
“สรรพสิ่ง”เป็นเช่นนี้…….เหมือนมีมนตร์………..
“ดับตัวตน-ทุกข์ก็ดับ “……ลงลับไป……….
“พระนิพพาน”….อันเรืองรุ่งทีมุ่งมาด……….
แม้นถึงฆาตปรารถนาได้อาศัย…………
“ขอเกิดเพียงชาตินี้”…..ที่เป็นไป……….
ไม่อาลัยในทุกอย่าง……”ละวาง”เอย…………..