ป่า.....ในบ้าน


บ้านคือ...วิมานของเรา

ป่า...ที่ฉันจะกล่าวต่อไปนี้    หมายถึง ต้นไม้ใบหญ้าที่ขึ้น..รก..รก..ในบ้านของฉันเอง

เมื่อฉันจบการศึกษาระดับอนุปริญญา....ก็สอบบรรจุได้เข้ารับราชการที่จังหวัดนครราชสีมา  เมืองคุณย่าโมนั่นเอง    ฉันเดินทางมาที่โคราช  ทำงานเกี่ยวกับ  การส่งเสริมอาชีพเกษตรกร  เมื่อเดือน สิงหาคม  2519    ฉันไม่ได้เรียนจบด้านการเกษตรหรอกค่ะ   แต่จบมาทางด้านคหกรรมศาสตร์   มาอยู่ที่โคราชโดยไม่รู้จักใครเลย  ไม่มีญาติ พี่น้องทางนี้  โชคดีที่มีเพื่อนร่วมเดินทางมา 2 คน และอีกสองวันต่อมา   ก็ได้เพื่อนสมทบอีก 1 คน เราจึงมาเช่าบ้านอยู่ด้วยกัน 4 คน  กว่าจะหาบ้านเช่าได้ก็แทบแย่ ...เพื่อนเจ้าของถิ่นที่เป็นผู้ชายและเพื่อนชายอีก สี่ห้าคนบรรจุรุ่นเดียวกันก็ช่วยหาบ้านเช่าให้        ครั้งแรกได้บ้านเช่าอยู่หลังวัดสุทธจินดา...     ต้องเข้าซอยแคบๆไปอีกพอประมาณ  ใกล้กับคอกม้า  (แถวนั้น เป็นที่เลี้ยงม้า..ม้าสำหรับแข่ง)   ถ้ากลับบ้านค่ำก็จะน่ากลัว..  อยู่ได้ประมาณ  3  เดือน ก็ย้ายบ้านอีก เพราะบรรยากาศแถวนั้นไม่ค่อยน่าอยู่    เราหาบ้านเช่าโดยเพื่อน..ที่เป็นเจ้าของถิ่น...คนเดิมและเพื่อนชายชุดเก่าของพวกเราเป็นคนกุลีกุจอช่วย   (ปัจจุบันมีตำแหน่งเป็นเกษตรจังหวัด..หนองคาย)  และได้พี่ที่อยู่สำนักงานเดียวกันกับฉัน   ตำแหน่งพี่เขาขณะนั้นเป็นผู้ช่วยเกษตรอำเภอเมือง พี่ที่มากมายไปด้วยน้ำใจ...ช่วยเอารถใส่สัมภาระของฉันและเพื่อนๆ  ไปอยู่บ้านเช่าใหม่แถวๆ....(โอซาก้า.. อาบ อบ นวด น่ะ)  พวกเราไม่อยากเช่าบ้านอยู่แถวนี้สักเท่าไร  เพราะสิ่งแวดล้อม   แต่บ้านที่ดีก็หายาก  เผอิญบ้านเช่าตรงนี้เป็นบ้านของญาติเพื่อนอีกที   ฉันกับเพื่อนจึงตกลงใจอยู่ที่นี่...  ตอนหลังเพื่อนๆบางคนก็ย้ายไปอยู่ต่างอำเภอ  แต่ฉันอาศัยอยู่ที่นี่ถึง  11 ปี  จึงได้ตัดสินใจซื้อบ้านอยู่เป็นของตัวเอง  เมื่อปี 2531 

       ฉันขนของเข้ามาพักอาศัย........ในบ้านที่ฉันเป็นเจ้าของ   เมื่อประมาณเดือนเมษายน   หมู่บ้านที่ฉันอยู่เรียกหมู่บ้านคุรุสภา  เป็นบ้านชั้นเดียว  มี 3 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ  พื้นที่  100 ตารางวา  เมื่อปลูกบ้านแล้วมีพื้นที่เหลือ 50 ตารางวา  อยู่ติดทางรถไฟสาย กรุงเทพฯ-อุบลฯ    อยู่ใหม่ๆไม่มีต้นไม้สักต้น  หน้าร้อน..ร้อนมากจริงๆ  ฉันก็คิดว่าจะปลูกต้นอะไรดีนะเรา ...ฉันก็ทำงานเกษตรนี่  จึงได้เอาไม้ผลปลูกและไม้ประดับ  ดินแถวนี้ไม่ค่อยดีเพราะเป็นดินเค็ม  ปลูกต้นไม้ไม่ค่อยโต  น้ำท่าก็ไม่ค่อยไหลเป็นน้ำบาดาล   ประกอบกับช่วงนั้นฉันทำงานต่างอำเภอ ซึ่งอยู่ไกลไม่สดวกในการเดินทางไปกลับ  เลยไม่ค่อยได้ดูแลต้นไม้  ในที่สุด .....ต้นไม้ที่ฉันปลูกไว้บางต้น    มันจึงตายไป    ต่อมาฉันได้มีโอกาสย้ายเข้ามาอำเภอที่ใกล้ตัวเมือง   สามารถเดินทางไป-กลับบ้านพักได้   ฉันจึงพอมีเวลาได้ดูแลต้นไม้บ้าง...และมีความสุขมากที่ได้อยู่บ้าน   โดยเฉพาะวันหยุด....

หมายเลขบันทึก: 210547เขียนเมื่อ 21 กันยายน 2008 20:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 02:14 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
  • แวะมาทักทายค่ะ คุณโมจิ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท