ป่า...ที่ฉันจะกล่าวต่อไปนี้ หมายถึง ต้นไม้ใบหญ้าที่ขึ้น..รก..รก..ในบ้านของฉันเอง
เมื่อฉันจบการศึกษาระดับอนุปริญญา....ก็สอบบรรจุได้เข้ารับราชการที่จังหวัดนครราชสีมา เมืองคุณย่าโมนั่นเอง ฉันเดินทางมาที่โคราช ทำงานเกี่ยวกับ การส่งเสริมอาชีพเกษตรกร เมื่อเดือน สิงหาคม 2519 ฉันไม่ได้เรียนจบด้านการเกษตรหรอกค่ะ แต่จบมาทางด้านคหกรรมศาสตร์ มาอยู่ที่โคราชโดยไม่รู้จักใครเลย ไม่มีญาติ พี่น้องทางนี้ โชคดีที่มีเพื่อนร่วมเดินทางมา 2 คน และอีกสองวันต่อมา ก็ได้เพื่อนสมทบอีก 1 คน เราจึงมาเช่าบ้านอยู่ด้วยกัน 4 คน กว่าจะหาบ้านเช่าได้ก็แทบแย่ ...เพื่อนเจ้าของถิ่นที่เป็นผู้ชายและเพื่อนชายอีก สี่ห้าคนบรรจุรุ่นเดียวกันก็ช่วยหาบ้านเช่าให้ ครั้งแรกได้บ้านเช่าอยู่หลังวัดสุทธจินดา... ต้องเข้าซอยแคบๆไปอีกพอประมาณ ใกล้กับคอกม้า (แถวนั้น เป็นที่เลี้ยงม้า..ม้าสำหรับแข่ง) ถ้ากลับบ้านค่ำก็จะน่ากลัว.. อยู่ได้ประมาณ 3 เดือน ก็ย้ายบ้านอีก เพราะบรรยากาศแถวนั้นไม่ค่อยน่าอยู่ เราหาบ้านเช่าโดยเพื่อน..ที่เป็นเจ้าของถิ่น...คนเดิมและเพื่อนชายชุดเก่าของพวกเราเป็นคนกุลีกุจอช่วย (ปัจจุบันมีตำแหน่งเป็นเกษตรจังหวัด..หนองคาย) และได้พี่ที่อยู่สำนักงานเดียวกันกับฉัน ตำแหน่งพี่เขาขณะนั้นเป็นผู้ช่วยเกษตรอำเภอเมือง พี่ที่มากมายไปด้วยน้ำใจ...ช่วยเอารถใส่สัมภาระของฉันและเพื่อนๆ ไปอยู่บ้านเช่าใหม่แถวๆ....(โอซาก้า.. อาบ อบ นวด น่ะ) พวกเราไม่อยากเช่าบ้านอยู่แถวนี้สักเท่าไร เพราะสิ่งแวดล้อม แต่บ้านที่ดีก็หายาก เผอิญบ้านเช่าตรงนี้เป็นบ้านของญาติเพื่อนอีกที ฉันกับเพื่อนจึงตกลงใจอยู่ที่นี่... ตอนหลังเพื่อนๆบางคนก็ย้ายไปอยู่ต่างอำเภอ แต่ฉันอาศัยอยู่ที่นี่ถึง 11 ปี จึงได้ตัดสินใจซื้อบ้านอยู่เป็นของตัวเอง เมื่อปี 2531
ฉันขนของเข้ามาพักอาศัย........ในบ้านที่ฉันเป็นเจ้าของ เมื่อประมาณเดือนเมษายน หมู่บ้านที่ฉันอยู่เรียกหมู่บ้านคุรุสภา เป็นบ้านชั้นเดียว มี 3 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ พื้นที่ 100 ตารางวา เมื่อปลูกบ้านแล้วมีพื้นที่เหลือ 50 ตารางวา อยู่ติดทางรถไฟสาย กรุงเทพฯ-อุบลฯ อยู่ใหม่ๆไม่มีต้นไม้สักต้น หน้าร้อน..ร้อนมากจริงๆ ฉันก็คิดว่าจะปลูกต้นอะไรดีนะเรา ...ฉันก็ทำงานเกษตรนี่ จึงได้เอาไม้ผลปลูกและไม้ประดับ ดินแถวนี้ไม่ค่อยดีเพราะเป็นดินเค็ม ปลูกต้นไม้ไม่ค่อยโต น้ำท่าก็ไม่ค่อยไหลเป็นน้ำบาดาล ประกอบกับช่วงนั้นฉันทำงานต่างอำเภอ ซึ่งอยู่ไกลไม่สดวกในการเดินทางไปกลับ เลยไม่ค่อยได้ดูแลต้นไม้ ในที่สุด .....ต้นไม้ที่ฉันปลูกไว้บางต้น มันจึงตายไป ต่อมาฉันได้มีโอกาสย้ายเข้ามาอำเภอที่ใกล้ตัวเมือง สามารถเดินทางไป-กลับบ้านพักได้ ฉันจึงพอมีเวลาได้ดูแลต้นไม้บ้าง...และมีความสุขมากที่ได้อยู่บ้าน โดยเฉพาะวันหยุด....