ค่าของคนจนมีหรือดีชั่ว
หากรู้ตัวมิยอมให้ใครเหยียบหยาม
ก็ฝึกฝนตนไว้ใกล้นิยาม
นั่นคือความเป็นมนุษย์สุดยอดคน
เป็นมนุษย์เป็นได้เพราะใจสูง
ไม้ยางยูงป่าใหญ่ในไพรสนฑ์
กว่าจะเติบโตใหญ่สู่เบื้องบน
ต้องอดทนมากมายก่อกายมา
จะตัดสินค่าคนสมควรหรือ
ชีวิตคือสิ่งดีที่สรรหา
จะวัดกันว่าดีมีราคา
มาตรฐานคุณค่าที่อะไร
วัดตำแหน่งการงานหรือความรู้
ชนเชิดชูยกย่องฤๅไฉน
วัดสมองหรือวัดผลกำไร
ที่หาได้จากการค้าว่ารวยจน
ทุกคนล้วนเกิดมาทำหน้าที่
ล้วนมุ่งดีจริงใจไม่สับสน
สังคมแปลกแยกทางต่างดิ้นรน
สอนเล่ห์กลดลใจให้ต่างกัน
จึงผู้คนมากมายหลายร้อยเล่ห์
บ้างโฉเกปิดบังยังสุขสันต์
ค่าของคนวัดได้ที่ไหนกัน
ค่าคนนั้นไม่อาจวัดเป็นอัตรา....
เพราะ กินใจครับ และ ค่าคนนั้นไม่ควรวัดเป็นอัตรา....
คน มนุษย์ พุทธา และภูตผี ต่างกัน ที่ จุดไหน รู้ไหมหนอ
ต่างกัน ที่ หยุดจิตให้คิดพอ สงบ ต่อ สภาวะ สุญญตา
จะวัด ค่า คนไป ก็ไร้ผล แต่เพิ่มค่า ของคน ได้ผลกว่า
พัฒนาเป็นมนุษย์ เป็นพุทธา เพราะเข้าใจ อนัตตา แลภารดร
ค่าของคน คนของข้าเวลานี้
ต่างได้ดี มียศ ปรากฏทั่ว
หากแต่หลง ปรุงแต่ง และแปลงตัว
ทั้งเลวดี เกลือกกลั้ว ทุกทั่วคน
สวัสดีขอรับ อิอิ
เจริญพร โยมเก็จถะหวา
เพื่อนเกิดแก่ เจ็บตาย ได้ไม่ยาก
เพื่อนที่ดี แต่ปาก นั้นมากหลาย
เพื่อนร่วมสุข ร่วมทุกข์ ก็มากมาย
เพื่อนไม่ตาย คือธรรม สุขล้ำเอยฯ
เจริญพร