ลูกเขียนให้ด้วยคอมพ์เมื่อเป็นเด็กเล็ก ๆ...แม่ปลื้ม...ค่ะ
หนูรักพ่อกับแม่เท่ากับเอกภพ
บรรยายไม่จบเขียนไม่สิ้น
ใครหนอกำเนิดเราสู่แผ่นดิน
บรรยายไม่สิ้นพูดได้ไม่เท่าคิด
หนูรักพ่อกับแม่ที่สอนสั่ง
คำสอนดั่งหยาดน้ำอมฤต
รัก..มอบมาให้วันละนิด
เพิ่มพูนแนบสนิทในดวงมาน
หนูรักพ่อกับแม่...ท่วมท้น
รักเปี่ยมล้นล้ำเลิศแผ่ไพศาล
รักนิรันดร์ตราบอนันตกาล
รักหาใด ปานเปรียบ ไม่มีเลย
หนูรักพ่อกับแม่ไปตลอด
มิร้างทอดถอดว่างห่างเฉย
เชื่อเช่นกันค่ะ