เล่าสู่กันฟังเกี่ยวกับการสอนคณิตศาสตร์
สอนอย่างไรจึงจะทำให้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์สูงขึ้น
ดิฉันเป็นครูสอนคณิตศาสตร์ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 – 3 ทุกท่านก็คงทราบดีว่าวิชาคณิตศาสตร์เป็นวิชาที่นักเรียนส่วนใหญ่ไม่ค่อยชอบ เนื่องจากเป็นวิชาที่ต้องคิดคำนวณ เป็นนามธรรมมากกว่ารูปธรรม เข้าใจยาก ต้องฝึกปฏิบัติบ่อยๆ จึงจะเกิดความชำนาญ หรืออาจจะมาจากบทบาทของครูผู้สอนก็ได้ จึงไม่อยากฟัง ไม่อยากร่วมกิจกรรมต่างๆ และที่หนักสุดคือ ไม่ทำงานส่ง ทำให้ไม่ทราบว่าสิ่งที่สอนไปรู้เรื่องหรือไม่รู้เรื่อง ดังนั้นดิฉันจึงสำรวจปัญหาเกี่ยวกับการเรียนการสอนคณิตศาสตร์ จึงทำให้ได้ข้อสรุปว่า นักเรียนส่วนใหญ่ยังวิเคราะห์โจทย์ปัญหาไม่ได้ เรียนแล้วลืม งานเยอะ ทำให้ผลสัมฤทธิ์ไม่ได้ตามเกณฑ์ที่ตั้งไว้
เพื่อแก้ปัญหาดังกล่าวดิฉันก็เริ่มหาโจทย์ปัญหาง่ายๆ ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวันมาให้นักเรียน ฝึกคิดก่อนเรียนวิชาคณิตศาสตร์ทุกชั่วโมง พร้อมทั้งให้นักเรียนที่คิดได้ช่วยเฉลยแนวคิดให้เพื่อนฟังด้วย แต่พอเริ่มทำก็มีปัญหาเกิดขึ้นอีกคือ นักเรียนไม่ค่อยให้ความร่วมมือในการคิดเท่าไร จึงเสริมแรงด้วยการให้คะแนนสำหรับคนที่ร่วมกิจกรรม (โดยการปั๊มรูปการ์ตูนสีน้ำเงิน) ก็ส่งผลให้นักเรียนทุกคนแข่งขันกันว่าใครจะมีตัวการ์ตูนมากกว่ากัน
หลังจากนั้นก็ให้นักเรียนแบ่งกลุ่ม ๆ ละ 4 – 5 คน โดยให้นักเรียนจัดกลุ่มตามความสมัครใจเพื่อให้ช่วยเหลือซึ่งกันและกันในการทำกิจกรรมการเรียนการสอน เนื่องจากเคยจัดกลุ่มให้โดยคละเด็กเก่ง กลาง อ่อน เพื่อที่จะให้เด็กเก่งช่วยสอนเด็กอ่อน แล้วประสบปัญหาคือเด็กเก่งรำคาญเด็กอ่อน เนื่องจากไม่ให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมในการเรียนการสอน รอลอกอย่างเดียว ทำให้การจัดการเรียนการสอนไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร จากการที่ให้นักเรียนจัดกลุ่มเองตามความสมัครใจปรากฏว่าเด็กเก่งจับกลุ่มกับเด็กเก่ง เด็กอ่อนคละกับเด็กอ่อนบ้าง และเด็กปานกลางบ้าง แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไร ส่งผลให้กลุ่มเด็กเก่งเรียนได้เร็วกว่ากลุ่มอื่นๆ และยังช่วยเป็นพี่เลี้ยงให้กับเพื่อนกลุ่มอื่นๆ ได้อีกด้วย
ส่วนการแก้ปัญหาเด็กไม่ทำงานส่งเนื่องจากอ้างว่างานเยอะบ้าง โจทย์ยาวบ้างขี้เกียจเขียน ดิฉันก็เลยอำนวยความสะดวกให้กับนักเรียนคือ ทำเป็นแบบฝึกให้ โดยในแบบฝึกนั้นนักเรียนไม่ต้องลอกโจทย์ แสดงวิธีทำ หรือตอบได้เลย ก็ทำให้นักเรียนทำงานส่งมากขึ้น และดิฉันยังสามารถนำผลงานนั้นมาวิเคราะห์ได้ว่าเรื่องที่สอนไปนั้นนักเรียนเรียนได้รู้เรื่องหรือไม่ ถ้านักเรียนคนไหนทำแบบฝึกได้ไม่ถึงครึ่งหนึ่งดิฉันก็จะสอนซ่อมเสริมให้เป็นรายบุคคล และแบบฝึกนี้ยังฝึกให้ นักเรียนเป็นคนมีความรับผิดชอบอีกด้วย นั่นคือเมื่อเรียนจบแต่ละภาคเรียนดิฉันจะให้นักเรียนนำแบบฝึกนั้นมาเย็บเล่มเป็นแฟ้มสะสมงาน แล้วนำไปให้ผู้ปกครองประเมินผลงานที่ได้เรียนมา ทำให้ผู้ปกครองได้รับทราบเกี่ยวกับการเรียนของบุตรหลานของตนเองอีกด้วย
และหลังจากเรียนจบในแต่ละเรื่องดิฉันจะทำการประเมินผลโดยการทดสอบแล้วจะแจ้งผลให้นักเรียนทราบทันที ส่วนนักเรียนคนไหนที่สอบไม่ผ่านก็จะทำการซ่อมเสริมให้ แล้วถ้ามีเวลาเหลือหรือชั่วโมงว่างดิฉันจะหาเกมเกี่ยวกับคณิตศาสตร์มาให้นักเรียนเล่น เพื่อให้นักเรียนมีเจตคติที่ดีต่อวิชาคณิตศาสตร์ หรือถ้ามีการแข่งขันเกี่ยวกับคณิตศาสตร์ ดิฉันก็จะสนับสนุนให้นักเรียนเข้าร่วมแข่งขัน ถึงแม้จะไม่ได้ชัยชนะก็ตาม แต่ก็เป็นการเพิ่มประสบการณ์ให้กับนักเรียนอีกด้วย
จากการที่ค่อยๆ แก้ปัญหามาที่ละอย่างก็ทำให้ดิฉันประสบความสำเร็จเท่าที่ควร คือ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ได้ตรงตามเกณฑ์ที่ตั้งไว้ และผลการสอบ NT เริ่มขยับสูงขึ้นเรื่อยๆ แม้จะไม่มากเท่าไรก็ตาม
*** หากผู้อ่านมีอะไรดีๆ ก็ช่วยแนะนำเพิ่มเติมหน่อยนะคะ ขอขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ความเห็น (1)
ดิฉันเป็นครูสอนคณิตศาสตร์ฉันประถม ฯ เห็นด้วยกับวิธีการของคุณเบ็ญจ ใจการุณ
เด็กเล็ก เด็กโต มีปัญหาคล้าย ๆ กัน