โทร. มือถือเธอคือทุกอย่าง

โทรศัพท์กับการสื่อชีวิต

 

                โทรศัพท์ เป็นเครื่องมือสื่อสาระบางอย่างที่ต้องการจะให้ใครต่อใครรับรู้ถึงวามรู้สึกนึกคิดของตน รวมถึงการใช้เป็นเครื่องมือในการจัดการธุระปะปังที่จำเป็น  นึกถึงวันวานยังหวานอยู่แล้ว ทำให้ย้อนไปถึงเครื่อมือสื่อสารในอดีตที่มีอยู่หลายประเภท  แรกๆ เราใช้สัตว์บางอย่างเป็นผู้นำข่าวหรือเรื่องราวไปบอกอีกฝ่ายหนึ่ง  เช่น นกพิราบ ม้าเร็ว หรือแม้ ลูกธนู ไฟ  วิทยุรวมทั้งเสียงต่างๆ  ที่เป็นสัญลักษณ์จะสื่อให้รับรู้ถึงความหมายที่มีต่อกัน ยังมีอีกหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการใช้ธง การทำเครื่องหมาย(เวลาอยู่ป่า) การใช้ขวดโดยการนำเอาข้อความใส่ในขวดปิดจุกแล้วลอยไปตามน้ำ(เหมือนในหนัง)  เครื่องมือแบบเด็กๆ ก็มีเช่น การเอากระป๋องสองใบมาเจาะรูและเอาเชือกมาร้อยต่อกันใช้พูดสื่อถึงกันได้ก็มี

                ถ้าพูดถึงการสื่อสาร  โทรศัพท์เป็นเครื่องมือที่สำคัญที่สุดในปัจจุบัน ทำหน้าที่ได้หลายอย่าง เป็นเครื่องมือสื่อด้วยภาษาพูด  เป็นกล้องถ่ายรูป เป็นวีดีโอ(คลิป)  เป็นห้องอัดเสียง (บันทึกเสียง)  เป็นแผนที่นำทาง (Navigator) เป็นโรงหนัง เป็นสนามกีฬา (เล่นเกมส์) และเป็นวิถีจุดชะนวนระเบิด (ภาคใต้) เป็นคอมพิวเตอร์ (เล่นเน็ต) เป็นจดหมายกากาศ (ส่งข้อความ) เป็นเลขาส่วนตัว (สมุดบันทึกช่วยจำ) เป็นเครื่องคิดเลข เป็นนาฬิกา เป็นพนักงานธนาคาร (โอนเงิน) ไม่นับหน่วยงานที่รับจ่ายค่าน้ำค่าโทรศัพท์ ฯลฯ และเป็นได้อีกหลายๆ อย่าง ที่ยังนึกไม่ออก 

                ดูจากบทบาทหน้าที่ (Function) ของโทรศัพท์แล้ว  มนุษย์เราก็ไม่ต่างจากเทวดาที่มีอิทธิฤทธิ์ ที่สามารถเนรมิตอะไรต่อมิอะไรได้ในบัดดล และเป็นผู้มีศักยภาพในการทำงานได้อีกมากมายจากการใช้โทรศัพท์เป็นเครื่องมือ   จากข้อมูลเกี่ยวกับการสื่อสาร พบว่า โทรศัพท์ในบ้านเรามีอยู่เกือบทุกยิ่ห้อที่มีใช้อยู่ในโลกนี้ (ทั้งที่ไม่มีโรงงานผลิต)   เมืองไทยเป็นประเทศลำดับต้นๆที่นำเข้าโทรศัพท์ปีละหลายล้านเครื่อง เราเสียเงินเกี่ยวกับการใช้โทรศัพท์ไปปีละ 40,000-50,000ล้านบาท (เจ้าของธุรกิจโทรศัพท์ถูกหวย) แล้วเครื่องเก่าๆ หายไปไหนถ้าไม่ได้เป็นขยะอิเลคทอนิคส์ ธรรมดาเมื่อธรรมชาติของมนุษย์มักมองโลกในแง่ดีก่อนและเห็นผลร้าย เมื่อสติและปัญญาเกิดขึ้น สายตาดีและมองเห็นหายนะเมื่อตัวเองต้องอยู่ในภาวะควาเสี่ยงแล้ว ลองบวกลบกลบหนี้แล้วมาดูว่า โทรศัพท์เป็นได้ทุกอย่างจริงหรือไม่