เสน่ห์ คือ ลักษณะที่ชวนให้รัก หรือเครื่องที่ทำให้คนอื่นรัก การที่มีคนอื่นรักเป็นเหตุของความสุขอย่างหนึ่ง ตรงกันข้ามกับคนที่มีแต่คนเกลียด ก็ย่อมเป็นเหตุแห่งความทุกข์ได้
มีหลักธรรมหมวดหนึ่งชื่อ "สังคหวัตถุ 4" ได้แก่สิ่งที่ยึดเหนี่ยวน้ำใจคน หรือยอดมหาเสน่ห์ 4 ประการ คือ
1. ทาน คือการให้ปัน มีจิตใจเอื้อเฟื้อ เสียสละ แบ่งปัน ช่วยเหลือ สงเคราะห์ ด้วยปัจจัย 4 รวมทั้งความรู้ ศิลปวิทยาการต่าง ๆ
2. ปิยวาจา คือ การพูดจาน่ารัก พูดจาไพเราะ สุภาพ น่าฟัง พูดสิ่งที่เป็นประโยชน์ มีเหตุผล มีหลักฐาน ชักจูงในสิ่งที่ดีงาม พูดสมานสามัคคี พูดก่อให้เกิดไมตรี เป็นต้น
3. อัตถจริยา คือ ทำประโยชน์แก่เขา ช่วยเหลือด้วยแรงกาย ขวนขวายช่วยเหลือกิจการสาธารณะประโยชน์ ช่วยแก้ปัญหาต่าง ๆ ช่วยส่งเสริมจริยธรรม คุณธรรม
4. สมานัตตตา คือ การวางตนเสมอไม่ถือตัว ทำตัวเข้ากับเขาได้ วางตนเสมอต้นเสมอปลาย ให้ความเสมอภาค ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง ไม่เอาเปรียบ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก้ปัญหาเพื่อประโยชน์สุขร่วมกัน
ลองนำธรรมนี้ไปปฏิบัติดู และทำอย่างสม่ำเสมอจนเป็นนิสัย แล้วจะรู้ว่าไม่มียอดมหาเสน่ห์ใดยิ่งไปกว่านี้อีกแล้ว
สวัสดีค่ะคุณครู
มาอ่าน มาเรียนรู้สิ่งดี ๆ เคยรู้แล้วก็ต้องรู้อีก เพราะเป็นเรื่องที่ต้องนำไปปฏิบัติ ที่สำคัญ "ให้เกิดความเคยชิน" ครูคิมเป็นครูที่โรงเรียนบ้านนอก บนเขา เด็ก ๆ ขาดโอกาสไปแทบทุกอย่าง ขอขอบคุณค่ะ เพียงแค่ได้อ่านก็เกิดความสุขขึ้นในใจ ว่าง ๆ ขอเชิญแวะเยี่ยมบ้านครูคิมบ้างนะคะ ที่นี่คะ
สวัสดีค่ะ คุณKrukim
ขอขอบคุณที่ให้กำลังใจ และขอเป็นกำลังใจให้คุณครูผู้เสียสละ คุณครุได้ทำทานอันยิ่งใหญ่แล้วค่ะ เคยคิดอยู่เหมือนกันกับการสอบ NT ที่เด็กมีโอกาสไม่เท่ากันแล้วจะให้มาตรฐานเหมือนกัน เราเดินทางเดียวกันขอเป็นแรงใจอีกครั้งหนึ่ง