รับบทหลายอย่าง
ถ้าจะเปรียบไปแล้วคนเราก็ไม่ได้อะไรกับละครเลยนะค่ะ(หรือว่าละครก็มาจากชีวิตจริงละ) เรื่องบางไม่คิดว่าจะได้เจอใจชีวิตจริง อย่างนี้คงจะมีแต่ในละครละมั้ง...แต่ชีวิตดำเนินต่อไปเรื่อยๆค่ะ ทำให้เราได้เห็นว่า ในชีวิตจริงนี่มันเน่ายิ่งกว่าในละครอีกเลยนะเนี่ย...
ในละครบางบางฉากพระเอกอยากจะบอกความจริงกับนางเอก แต่ก็มักจะมีอะไรมาขัดจังหวะอยู่เสมอ ดูแล้วทำให้เราหมั่นใส้ตามไม่น้อยเลยละค่ะ....คิดเปรียบเทียบกับชีวิตจริงอีกที เวลาที่เราไม่อยากให้อะไรมารบกวน แต่ก็มักจะมีสิ่งที่เราไม่พึงประสงค์โผล่เข้ามาแบบไม่ได้รับเชิญอยู่บ่อยๆเลยค่ะ..
ก็อย่างนี้ละหนอชีวิต เมื่อวานมีความสุขมากมากมาย สุขสบายใจเหลือเกิน แต่วันนี้กลับต้องได้ร้องให้เสียใจอย่างสุดชีวิต ลืมไปเลยว่าเมื่อวานเคยมีความสุขมากแค่ไหน....หรือวันนี้ทุกข์จนชีวิตนี้คิดว่าไม่มีทาออกที่ดีแล้วละ แต่พอถึงพรุ่งนี้คุณอาจจะเป็นคนที่มีความสุขเกินใครก็ได้ ใครจะไปรู้
ชีวิตมีขึ้นๆ ลงๆ ค่ะ ในหนึ่งวัน เราก็มีหลายอารมณ์เหลือเกิน คงแล้วแต่บทบาทหน้าที่ของแต่ละคนที่แตกต่างกันออกไปนะค่ะ เมื่อเช้าเครียด อีกสัก 10นาทีผ่านไปอาจจะสบายใจขึ้นก็ได้นะค่ะ เที่ยงหัวเราะเย็นๆอาจจะได้นอนร้องให้ก็ได้
เมื่อก็ชีวิตมันเป็นอย่างนี้ เราก็ควรทำความเข้าใจ....ปรับตัวให้ได้กับสิ่งรอบข้าง...พร้อมเสมอที่จะรับมือกัสิ่งที่มันจะเกิดขึ้น ทุกๆ นาที ที่จะมาถึงในอีกไม่ช้า....เราก็คงเป็นเหมือนกับตัวละครตัวหนึ่ง ซึ่งดำเนินการสร้างและกำกับเอง...ชีวิตจะเป็นอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับตัวเรานี่ละค่ะ...เลือกที่จะเป็น...
ยิ้มสู้กับทุกเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นนะค่ะ...ขอให้ทุกท่านโชคดีและมีความสุข...ขอบคุณค่ะ
ความเห็น (16)
- ใช่แล้ว พี่ก็รับบทหลายอย่างนะ
- แต่บทบาทอย่างอย่าง ก็ไม่ได้ตั้งใจรับ
- แต่มันเป็นเพราะที่หน้าตาเอง
- เรื่องหน้าตาดีเนี้ย
- เลี่ยงไม่ได้จริง ๆ
- ฮ่าๆๆๆๆ
- สบายดีไหมครับ
- หัวหน้ารักษาตำแหน่งไว้ได้...อิอิ
-
โลกนี้นี่ดูยิ่งดูยอกย้อน
เปรียบเหมือนละคร
ถึงบทเมื่อตอนเร้าใจ
บทบาทลีลาแตกต่างกันไป
ถึงสูงเพียงใด ต่างจบลงไปเหมือนกัน
เกิดมาต้องตายร่างกายผุพัง
ผู้คนเขาชัง
คิดยิ่งระวังไหวหวั่น
ต่างเกิดกันมาร่วมโลกเดียวกัน
ถือผิวชังพรรณ บ้างเหยียดหยันกันเหลือเกิน
โลกนี้คือละคร บทบาทบางตอน
ชีวิตยอกย้อนยับเยิน
ชีวิตบางคนรุ่งเรืองจำเริญ
แสนเพลินเหมือนเดินอยู่บนหนทางวิมาน
โลกนี้นี่ดูยิ่งดูเศร้าใจ ชั่วชีวิตวัย
หมุนเปลี่ยนผันไปเหมือนม่าน
เปิดฉากเรืองรองผุดผ่องตระการ
ครั้นแล้วไม่นาน ปิดม่านเป็นความเศร้าใจ...
- ใช่คนรับรับหลายบท
- แต่ขอรับบทพระเอกหน้าตาดีก่อนนะครับ
- ขอไปเขียนบันทึกก่อนนะครับ
- ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
- มาดูกล้วยไม้สวยมาก ชอบ
- ตอนออกดอกก็บทบาทหนึ่ง..อิอิ
ช่ายค่ะ
รับบทบาทหน้าที่หลายอย่างเหลือเกิน...บางครั้งก็เคยถามตัวเองเหมือนกั้นว่า ทำได้ได้ยังไงเนี่ย เหนื่อยไหม ?
บางครั้งก็เหนื่อยเหมือนกันนะคะ ...ตอบตัวเอง
- มาถามว่า
- ทำไมวันนี้ไม่มีเรียน
- เอ หรือวันอังคารแห่งชาติ
- หยุดเรียน
- ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณหัวหน้า
ดีใจจังเลยค่ะ หัวหน้ามาจองพื้นที่ก่อนใครเลย ฮิๆๆ
สมแล้วๆๆๆกับตำแหน่ง 5555+
ขอบคุณหัวหน้าอีกรอบ
ใช่ค่ะๆๆ เรื่องหน้าตาดีนี่เลี่ยงไม่ได้จริงๆ
บทเราสั่งมาให้หน้าตาดีทำไงได้ละค่ะ
ต้องหน้าตาดีต่อไปเรื่อยๆ 5555+
ขอบคุณหัวหน้ามากค่ะ..
ขอบคุณ ผอ.ประจักษ์
บทกลอนนี้ให้แง่คิดมากๆเลยค่ะ
คนเราไม่ว่า สูงต่ำ ดำขาว ดีเลวอย่างไร
สุดท้ายจุดจบก็คงไม่พ้นที่เดียวกัน
ขอบคุณ ผอ. มากค่ะ..
ขอบคุณอาจารย์ขจิต
แหม พระเอกหน้าตาดีเลยเหรอค่ะ
พระเอกเรื่องอะไรค่ะอาจารย์ 5555+
เชื่อค่ะว่าอาจารย์มีหลายบทบาท
หลักฐานมันฟ้องเนอะ ฮิๆๆๆ
ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ..
ขอบคุณ ผอ.ประจักษ์
อิอิ ดอกกล้วยไม้บทบาทนี้สวยมากค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะที่แวะมาให้กำลังใจ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คนพลัดถิ่น
ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเยี่ยมมาทักทายกันบ่อยๆ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ...ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณพี่นุ้ย
ฮิๆๆๆ ดีใจจังที่พี่มาเยี่ยม สบายดีนะค่ะ
พี่นุ้ย สวยและเก่ง จึงมีหลายบทบาท อิอิ
สู้ๆๆนะค่ะ เป้นกำลังใจให้พี่ค่ะ..ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
ขอบคุณอาจารย์ขจิต
วันนี้มีเรียนค่ะ ว่างจากช่วงเรียนก้แวะมาเล่นเน็ตค่ะ อิอิ
ขอบคุณอาจารย์มากนะค่ะ...ขอบคุณค่ะ