บทเรียนที่ผ่านมา.....เราแก้ไม่ได้จริงหรือ

การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย

ห่างหายไปนานจากหน้า blog ไม่ใช่ลืมแต่ต้องแก้ตัวอย่างอาย ๆ ว่าไม่มีเวลาเลยจริง ๆ การเริ่มต้นการทำงานนับตั้งแต่  วันที่  18  มกราคม  2551  ที่ สำนักงาน กศน. จังหวัดนครราชสีมา   เป็นช่วงเวลาที่ค่อนข้างหนักมาก  กศน.จังหวัดนครราชสีมา  มีสถานศึกษาทั้งหมด  32  แห่ง  แบ่งการบริหารออกเป็น  6  กลุ่มโซน  ซึ่งโดยศักยภาพแล้ว  กศน.นครราชสีมาถือได้ว่าเป็นจังหวัดที่ใหญ่ที่สุด  และเป็นศูนย์ต้นแบบหลายเรื่องในอดีตที่ผ่านมา   ดังนั้น  จุดอ่อนซึ่งเป็นบทเรียนที่ผ่านมาของความทนงตัวว่าเป็นศูนย์ใหญ่  หลาย ๆ อย่างจึงมีสภาพของการเปลี่ยนแปลงค่อนข้างน้อย  บุคลากรอยู่ในวัยค่อนสูงอายุ  วัฒนธรรมการทำงานที่ได้สั่งสมกันมาได้เป็นอุปสรรคทำให้มิติของความเปลี่ยนแปลงเคลื่อนตัวไปอย่างช้า ๆ

             แต่ส่วนที่ต้องชื่นชมอย่างมากก็มีคือการอยู่กันด้วยความเคารพและให้เกียรติซึ่งกันและกัน  การมีสังคมที่เคารพงานแต่ทั้งนั้นและทั้งนี้  คำพูดที่ได้ยินจากปากทุกคนที่อยู่ที่นี้  คือ  ความภูมิใจที่ตนเองเป็นส่วนหนึ่ง กศน.โคราช  นั้น แสดงให้เห็นถึงภาวะที่ซ่อนแอบอยภายในใจของคนเรานั้น  คือมีความเป็นหนึ่งของลูกเมืองย่าโม   ถือได้ว่าเป็นจุดแข็ง

              ส่วนโอกาสที่ได้เกิดขึ้นแล้วสำหรับชาว กศน.โคราช  คือการที่ พรบ.กศน.ได้แบ่งโครงสร้างงานที่ชัดเจน  และการเป็นสำนักงาน  ของ จังหวัดซึ่งจากเดิมเป็นสถานศึกษา  และไม่มีอำนาจ

ในการบังคับบัญชา  อำเภอโดยตรง  แต่กฎหมายใหม่ได้แบ่งแยกชัดเจน  ร่วมถึงการปฏิวัติด้านอื่น ๆ  ด้วย    อุปสรรคที่สำคัญ  คือการที่สภาพความเป็นจริงแล้ว กศน.จังหวัดโคราชแทบจะไม่มีคนทำงาน  ไม่มีบุคลากร  เพราะที่เกษียณอายุราชการปีนี้ไป  3  คน  ก็จะเหลือบุคลากรจริง ๆ เพียง  4  คน  เท่านั้น

ก็คงต้องเร่งแก้ไขปัญหาเรื่องกำลังคน  และจัดคนให้เหมาะสมกับงานและตำแหน่งเป็นอันดับแรก  

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]

[รัฐเขต]

5 5 5 ได้เพื่อนแล้ว...ไม่ใช่ไรหรอก พี่เองก็พึ่งกลับเข้ามาเยี่ยมชาวบ้านเค้าเหมือนกัน นี่ยังไม่ได้เขียนอะไรเลย ก็แก้ตัวว่า เพราะงานมันยุ่งนะแหละ .....เออ อ่านแล้วก็เห็นใจนะ เพราะงานที่โคราชมันใช่ย่อยอยู่เมื่อใหร่ แต่ขึ้นหลังเสือแล้ว ก็จำเป็นต้องขี่มันต่อไปละนะ...เอาใจช่วยน้องสาวคนนี้อยู่แล้ว.. ขอให้เข้มแข็งต่อไปจ้า...