วิกฤต ศิริราช26

เป็นครั้งแรกที่เข้ามาใช้ชีวิตในเมืองหลวงการมาครั้งนี้มีความมุ่งหวังว่าจะต้องเก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้จาก โรงพยาบาลชายแดน มุ่งสู่โรงพยาบาลระดับประเทศ มันช่างเป็นอะไรที่ตื่นเต้นเช่นนี้... แต่รู้ไหมว่าวันแรกที่เข้าชั้นเรียนเราก็ไปสาย ขึ้นลิฟต์ผิดตึก เข้าห้องเรียนผิด ลืมซอยกลับหอพัก...เฮ้อแล้วเราจะได้อะไรกลับบ้านหรือเปล่าน้า...แต่หลังจากที่เราคุ้นกับสถานที่ คุ้นกับเพื่อนใหม่ก็ทำให้พยาบาลริมฝั่งแม่น้ำโขงอย่างเรามั่นใจขึ้นมาบ้างโดยเฉพาะเมื่อต้อง test ครั้งที่ 1 เราทำคะแนนผ่านได้ในระดับที่น่าพอใจ...แต่การสอบก็เป็นเพียงสีสรรที่ ทำให้การเรียนรู้ไม่น่าเบื่อ เราไม่รู้ว่าคนที่เค้าคุ้นเคยกับบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความรู้อย่างเพื่อนๆที่ศิริราชเค้าจะรู้สึกอย่างไร แต่สำหรับพยาบาลชายแดนอย่างเรามันยิ่งใหญ่มากที่ได้มีโอกาสมาตรงนี้...วันนี้ต้องรีบกลับแล้ว บันทึกครั้งต่อไปจะนำเสนอความรู้ใหม่ๆ(ของเรา)มาเล่าให้ฟัง และสำหรับเพื่อนๆที่ขอรูป ชุดให้อาหารอิ่มอุ่นจะจัดให้ภายหลังค่ะ.