เมื่อต้นเดือนสิงหาคม ได้มีโอกาสพาคณะผู้บริหารโรงเรียนขนาดเล็ก ไปศึกษาดูงานที่โรงเรียนบ้านสามขา อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง ผู้บริหารหลายท่านสงสัยว่าไปทำไมที่บ้านสามขา เราจะให้เด็กเรียนรู้โดยการใช้ Laptop ได้อย่างไร ในเมื่อเราไม่สามารถหา Laptop ได้ ความจริงแล้วผู้อำนวยการสพท.ตาก เขต 1 ก็ไม่ได้ตั้งใจให้ผู้บริหารโรงเรียนขนาดเล็กทำโรงเรียนของตนให้เป็นโรงเรียนบ้านสามขา แต่อยากให้ผู้บริหารมองถึงวิธีการคิดของคนในชุมชนบ้านสามขาว่าชาวบ้านมีวิธีการคิดอย่างไรจึงทำให้ชุมชนเข้มแข็งขึ้นมาได้ ถ้าเราจะทำให้โรงเรียนขนาดเล็กเข้มแข็งเราจะทำอย่างไร สามวัน สองคืนที่พักอยู่บ้านสามขา ได้แง่คิดมุมมองอะไรที่ดีมาก ๆ ประทับใจคำพูดของผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านที่มาเป็นวิทยากรพิเศษ ที่กล่าวว่า " ปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม ผมดีใจที่ได้แก้ปัญหา จะสำเร็จหรือไม่ก็ไม่เป็นไร ดีกว่าอยู่เฉย ๆ ไม่ทำอะไรเลย ถ้าไม่สำเร็จก็หาทางใหม่ เราทำงานทุกอย่างบนฐานของข้อมูล เพราะถ้ามีปัญหาต้องมีสาเหตุของปัญหา " จากคำพูดนี้คนที่เป็นผู้บริหารคงได้คิดกันบ้างว่า ชาวบ้านเขาคิดง่าย ๆ ไม่ต้องใช้ทฤษฎีอะไรที่ต้องไปเล่าเรียนสูง ๆ ก็สามารถแก้ปัญหาให้ชุมชนได้ทีละเรื่อง ทีละเรื่อง ดิฉันเองได้ไปพักที่โฮมสเตย์ ซึ่งเป็นบ้านของพ่อทัน แม่ศรีบุตร ได้คุยกับพ่อทันทุกคืน ได้รับรู้ถึงความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ที่แท้จริง หลังจากที่พวกเรากลับกันแล้วทุกบ้านที่รับแขกก็จะไปประชุมพูดคุยถึง ปัญหาและข้อบกพร่อง และสิ่งสำคัญก็คือว่า ได้เรียนรู้อะไรจากแขกที่มาพักบ้าง น่าชื่นชมจริง ๆ สองคืนที่นอนที่บ้านสามขา เป็นคืนที่หลับสนิทดีจริง ๆ ไม่มีเสียงรบกวนเลย อยากให้คนที่รักความสงบลองไปพักดูบ้าง แล้วจะได้สิ่งดีดีกลับมา
ขอบพระคุณครับ