นาทีระทึก ณ จุดเกิดเหตุ


การรับผู้ป่วย ณ จุดเกิดเหตุ

 ในช่วงเวลาของ การออกไปรับผู้ป่วย ณจุดเกิดเหตุ ที่สถานีอนามัยปากล่อ  อำเภอโคกโพธิ์ ...

เป็นอีกเช้าวันหนึ่ง  ที่ชาวบ้านถูกลอบยิง ซึ่งคงเป็นเหตุการณ์ธรรมดาในพื้นที่ของเรา  หากว่าในวันนี้ เราได้รับการร้องขอให้ไปช่วยดูผู้ป่วย ณ จุดเกิดเหตุ  .. ก็กลัวนะ  แต่ก็ไป  ไม่มีรถยนต์ของสถานีอนามัย    เราเดินทางด้วยมอเตอร์ไซด์กับน้องมะห์ น้องผู้ชายในสถานีอนามัยอีกคน   ไปแล้ว ก็ไม่สามารถจัดการอะไรได้มากนัก เพราะผุ้ป่วยบาดเจ็บสาหัส  มีรถกระบะ ของชาวบ้าน ที่ช่วยนำส่งโรงพยาบาลยะลาด่วน  มีทหารจำนวนหนึ่งที่มาช่วยดูแลสถานการณ์ให้  หลังจากวุ่นวายกับการดูแลสภาพจิตใจของญาติ และเตรียมตัวกลับสถานีอนามัย   รถมอเตอร์ไซด์ออกวิ่งมาได้ไม่เกิน  5 เมตร  ก็มีเสียงระเบิดที่เราเองไม่เคยได้ยินด้วยตนเอง ที่ดังมากขนาดนี้ เพราะเคยได้ยินแต่ในข่าว และคำบอกเล่า  มันดังสนั่น พร้อมกับมีเศษอะไรบางอย่างมากระทบที่ตัวเรา  ก่อนที่เราจะรู้สึกถึงความเจ็บปวดใดๆ  สายตาของเราก็บังเอิญไปเห็นภาพทหารจำนวนไม่น้อย กระเด็นขี้นกลางอากาศ แล้วตกกลับลงพื้น  พร้อมกับเสี่ยงอลเวงที่ดังกันอย่างจับใจความไม่ได้  ภาพ ชาวบ้าน และทหาร จำนวนไม่ตำกว่า  20  ราย นอนเกลื่อนถนน  เสียงรถฉุกเฉิน วิ่งตามมาติด ๆ  ผู้คนที่บาดเจ็บ ถูกทยอยนำขึ้นรถฉุกเฉิน และรถชาวบ้านที่มาช่วยนำส่งผู้ป่วย  เราเอง ยังไม่รุ้ว่าตนเองโดนสะเก็จระเบิดมากเพียงได  รู้แต่ว่า  ปวดหนึบที่สะโพก  มอเตอร์ไซด์ผ่านเลยหมู่บ้านที่รับผิดชอบ  และเป็นหมุ่บ้านที่คุ้นเคย  จึงให้น้องมะห์จอดมอเตอร์ไซด์เพื่อขอความช่วยเหลือจากชาวบ้าน  เข้าไปในบ้านของชาวบ้าน และขอสำรวจบาดแผลที่ปวดหนึบๆ  และปวดมากขึ้นเรื่อยๆ  เป็นแผลไม่กว้าง แต่ดูเหมือนจะมีชิ้นส่วนอะไรบ้างอย่างในเนื้อของเรา  มันปวดมากขึ้น  จึงอาศัยรถกระบะชาวบ้านนำส่งโรงพยาบาลโคกโพธิ์   มาถึงโรงพยาบาล โคกโพธิ์  ก็ต้องตกใจกับสภาพโรงพยาบาลที่เปิดแผนฉุกเฉินรับผู้ป่วยจากเหตุการณ์เมือสักครู่  ได้รับการดูแลในระดับหนึ่ง  จึงได้รับการส่งต่อ มาโรงพยาบาลปัตตานี  เราได้เข้าห้องผ่าตัด  และผ่าเอาชิ้นส่วนที่กระเด็นมาจากระเบิดออกมาอย่างปลอดภัย  บาดแผลค่อนข้างลึก  แต่ไม่รุ้สึกปวดมากนัก  อาจเพราะได้รับยาแก้ปวดตลอด   หลังจากที่ตนเองรู้สึกตัวดีมากขึ้น เริ่มนึกเป็นห่วงทหาร และชาวบ้านที่โดนระเบิดในเหตุการณ์  มันเป็นระเบิดที่ไม่มีความรู้นแรงสูง  แต่มีขีดความสามารถกระจายเป็นวงกว้างหลายสิบเมตร  หวังผลในการก่อความวุ่นวาย  ผู้บาดเจ็บทั้งหมด จึงไม่มีใครบาดเจ็บสาหัส รู้สึกโล่งอก อย่างน้อยพวกเขาก็ปลอดภัยเหมือนเรา   พรุ่งนี้ของเรากับพื้นที่แห่งนี้ ยังคงดำเนินไปท่ามกลาง ความหวาดกลัวเช่นเดิม   

คำสำคัญ (Tags): #พื้นที่สีชมพู
หมายเลขบันทึก: 202432เขียนเมื่อ 21 สิงหาคม 2008 14:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 สิงหาคม 2014 20:23 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท